Prevodi za „skuril“ v slovarju poljsko » nemški

skurcz <rod. ‑u, rod. mn. ‑y [lub ‑ów]> [skurtʃ] SAM. m. spol

skurcze mięśniowe

Muskelkrämpfe m. spol

skurcze porodowe

Wehen ž. spol mn.

skurcz mnie złapał pog.

ich habe einen Krampf gekriegt pog.

I . skupić [skupitɕ]

skupić dov. obl. od skupiać

II . skupić [skupitɕ]

skupić dov. obl. od skupować

glej tudi skupować , skupiać

skupować <‑puje; dov. obl. skupić> [skupovatɕ] GLAG. preh. glag. TRG.

skupować

ankaufen

skupować makulaturę

Altpapier ankaufen [o. annehmen]

I . skupiać <‑ia dov. obl. skupić> [skupjatɕ] GLAG. preh. glag.

1. skupiać (gromadzić):

skupiać gości, słuchaczy

versammeln

2. skupiać (koncentrować):

skupiać myśli

die Gedanken sammeln [o. sich tož. konzentrieren]

skupiać uwagę na czymś

seine Aufmerksamkeit auf etw tož. konzentrieren [o. fokussieren]

skupiać na sobie uwagę

die Aufmerksamkeit auf sich tož. ziehen

3. skupiać (ogniskować):

soczewka skupiająca

Sammellinse ž. spol

II . skupiać <‑ia dov. obl. skupić> [skupjatɕ] GLAG. povr. glag.

1. skupiać:

skupiać (gromadzić się) (tłumy)

sich tož. versammeln

2. skupiać:

skupiać (koncentrować się) (życie, działalność)

sich tož. konzentrieren

skupiać (człowiek)

sich tož. konzentrieren

skupiać (człowiek)

sich tož. sammeln

I . skusić <‑si> [skuɕitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

skusić kogoś do czegoś

jdn zu etw verlocken [o. verleiten]

II . skusić <‑si> [skuɕitɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl.

skusić się na coś

sich tož. verlocken [o. verleiten] lassen

skulić [skulitɕ]

skulić dov. obl. od skulać , kulić

glej tudi skulać , skulać , kulić

skulać² <‑la> GLAG. preh. glag. dov. obl. (stoczyć coś z pochyłości)

skulać

herunterrollen [lassen]

skulał piłeczkę po stole

er ließ den Ball den Tisch herunterrollen

I . skulać¹ <‑la; dov. obl. ‑lić> [skulatɕ] GLAG. preh. glag. več. dov. obl.

skulać (podkurczyć):

skulać

einziehen

skulać

ducken

skulać

krümmen

skulić ramiona

die Schultern einziehen

fraza:

skulić ogon pod siebie

den Schwanz einziehen

II . skulać¹ <‑la; dov. obl. ‑lić> [skulatɕ] GLAG. povr. glag. več. dov. obl. (podkurczyć się)

skulać

sich tož. zusammenrollen

skulać

sich tož. zusammenkauern

skulać

sich tož. krümmen

skulić się z zimna

sich tož. vor Kälte winden

I . kulić <‑li; dov. obl. s‑> [kulitɕ] GLAG. preh. glag.

kulić ramiona, głowę:

kulić

einziehen

II . kulić <‑li; dov. obl. s‑> [kulitɕ] GLAG. povr. glag.

kulić się z zimna

sich tož. vor Kälte [zusammen]krümmen

kuria <rod. ‑ii, mn. ‑ie> [kurja] SAM. ž. spol

kuria PRAVO, REL.

Kurie ž. spol

I . skudlić <‑li> [skudlitɕ] dov. obl., skudłacić [skudwatɕitɕ] <‑ci> GLAG. preh. glag. dov. obl. pog. (potargać)

skudlić

zerzausen

pies miał skudłaconą sierść

der Hund m. spol hatte ein zerzaustes Fell sr. spol

II . skudlić <‑li> [skudlitɕ] dov. obl., skudłacić [skudwatɕitɕ] <‑ci> GLAG. povr. glag. dov. obl. pog. (potargać się)

skudlić

zerzaust werden

włosy mu się skudłaciły

seine Haare ntpl wurden zerzaust

I . skupiać <‑ia dov. obl. skupić> [skupjatɕ] GLAG. preh. glag.

1. skupiać (gromadzić):

skupiać gości, słuchaczy

versammeln

2. skupiać (koncentrować):

skupiać myśli

die Gedanken sammeln [o. sich tož. konzentrieren]

skupiać uwagę na czymś

seine Aufmerksamkeit auf etw tož. konzentrieren [o. fokussieren]

skupiać na sobie uwagę

die Aufmerksamkeit auf sich tož. ziehen

3. skupiać (ogniskować):

soczewka skupiająca

Sammellinse ž. spol

II . skupiać <‑ia dov. obl. skupić> [skupjatɕ] GLAG. povr. glag.

1. skupiać:

skupiać (gromadzić się) (tłumy)

sich tož. versammeln

2. skupiać:

skupiać (koncentrować się) (życie, działalność)

sich tož. konzentrieren

skupiać (człowiek)

sich tož. konzentrieren

skupiać (człowiek)

sich tož. sammeln

skiofil <rod. ‑a, mn. ‑e> [skjofil] SAM. m. spol BIOL.

skiofil

Skiophyt m. spol

I . skubać <‑bie; pret. ‑ub> [skubatɕ] GLAG. preh. glag.

1. skubać < dov. obl. skubnąć> (szarpać):

skubać brodę, wąsy

zupfen

2. skubać < dov. obl. skubnąć> (rwać i jeść):

skubać

pflücken

3. skubać < dov. obl. skubnąć> (jeść niewiele):

skubać

im Essen herumstochern pog.

4. skubać (wyrywać):

skubać brwi

zupfen

5. skubać (odzierać z piór):

skubać kurę

rupfen

II . skubać <‑bie; pret. ‑ub dov. obl. skubnąć> [skubatɕ] GLAG. povr. glag. (szarpać się)

skubać

raufen

skucha <rod. ‑chy, loc skusze, mn. ‑chy> [skuxa] SAM. ž. spol pog. (pomyłka w zabawach dziecięcych)

skucha

Fehltritt m. spol

była skucha, teraz moja kolej!

falsch, jetzt bin ich dran!

I . skulać¹ <‑la; dov. obl. ‑lić> [skulatɕ] GLAG. preh. glag. več. dov. obl.

skulać (podkurczyć):

skulać

einziehen

skulać

ducken

skulać

krümmen

skulić ramiona

die Schultern einziehen

fraza:

skulić ogon pod siebie

den Schwanz einziehen

II . skulać¹ <‑la; dov. obl. ‑lić> [skulatɕ] GLAG. povr. glag. več. dov. obl. (podkurczyć się)

skulać

sich tož. zusammenrollen

skulać

sich tož. zusammenkauern

skulać

sich tož. krümmen

skulić się z zimna

sich tož. vor Kälte winden

skunks [skuŋks] SAM. m. spol ZOOL.

skunks

Skunk m. spol

skunks

Stinktier sr. spol

I . skutek <rod. ‑tku, mn. tki> [skutek] SAM. m. spol

skutek

Folge ž. spol

skutek

Auswirkung ž. spol

skutek prawny PRAVO

Rechtsfolge ž. spol

[aż] do skutku

bis zum gewünschten Ergebnis

bez skutku

ohne Erfolg

błąd co do skutku prawnego

Rechtsfolgeirrtum m. spol

[nie] dojść do skutku

[nicht] zustande kommen

ocena co do skutku prawnego PRAVO

Rechtsfolgeermessen sr. spol

ponieść skutki czegoś

Folgen [o. Konsequenzen] einer S. rod. tragen

skutek prawny

Rechtswirkung ž. spol

skutek prawny

Rechtsfolge ž. spol

II . skutek [skutek] PRISL.

na skutek [lub skutkiem] czegoś

infolge einer S. rod.

skuter [skuter] SAM. m. spol AVTO.

skuter

[Motor]roller m. spol

skuwać <‑wa; dov. obl. skuć> [skuvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. skuwać (uniemożliwiać ucieczkę):

skuwać przestępcę

einem Verbrecher Handschellen anlegen

2. skuwać pog. (zbić kogoś):

skuć komuś gębę

jdm die Fresse polieren vulg.

3. skuwać (spowodować zamarznięcie):

skuwać

mit Eis bedecken

skuwać

zufrieren

mróz skuł jezioro

der Frost m. spol hat den See mit Eis bedeckt

rzeka skuta lodem

ein zugefrorener Fluss m. spol m. spol

skuwka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [skufka] SAM. ž. spol (blaszka łącząca jakieś części)

skuwka

Zwinge ž. spol

skuwka do ołówka

Bleistiftkappe ž. spol

skurczyć [skurtʃɨtɕ]

skurczyć dov. obl. od kurczyć

glej tudi kurczyć

I . kurczyć <‑czy; dov. obl. s‑> [kurtʃɨtɕ] GLAG. preh. glag.

kurczyć mięśnie

anspannen

kurczyć mięśnie

zusammenziehen

kurczyć palce

verkrampfen

II . kurczyć <‑czy; dov. obl. s‑> [kurtʃɨtɕ] GLAG. povr. glag.

1. kurczyć (metal, mięsień):

kurczyć

sich tož. zusammenziehen

2. kurczyć (zapasy):

kurczyć

[zusammen]schrumpfen

3. kurczyć (tkanina):

kurczyć

einlaufen

kurier¹(ka) <rod. ‑a, mn. ‑erzy> [kurjer] SAM. m. spol(ž. spol)

kurier(ka)

Kurier(in) m. spol (ž. spol)