Prevodi za „ubjiać“ v slovarju poljsko » nemški

ubliżać <‑ża; pret. ‑aj; dov. obl. na‑ [lub ubliżyć]> [ubliʒatɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

1. ubliżać (obrażać):

ubliżać komuś czymś

jdn durch [o. mit] etw beleidigen [o. kränken]

nie ubliżając mu...

ohne ihm zu nahe treten zu wollen, aber ...

ubliżyć kobiecie wulgaryzmem

eine Frau mit einer Obszönität beleidigen [o. kränken]

2. ubliżać več. nedov. obl. (być w niezgodzie z czymś):

to ubliża mojej godności

das ist unter meiner Würde

to ubliża mojej godności

das verletzt meine Würde

ubrać [ubratɕ]

ubrać dov. obl. od ubierać

glej tudi ubierać

I . ubierać <‑ra; dov. obl. ubrać> [ubjeratɕ] GLAG. preh. glag.

1. ubierać (zakładać ubranie):

ubierać osobę

anziehen

ubierać osobę

kleiden

2. ubierać (zdobić):

ubierać choinkę

schmücken

ubierać ciasto

verzieren

II . ubierać <‑ra; dov. obl. ubrać> [ubjeratɕ] GLAG. povr. glag.

1. ubierać (wkładać ubranie):

ubierać

sich tož. anziehen

2. ubierać več. nedov. obl. (mieć styl):

elegancko się ubierać

sich tož. geschmackvoll [o. schick] kleiden

I . ubijać <‑ja; pret. ‑aj; dov. obl. ubić> [ubijatɕ] GLAG. preh. glag.

1. ubijać (przyrządzać):

ubijać śmietanę, białko

schlagen

ubić interes

ein Geschäft abschließen

2. ubijać (wyrównywać):

ubijać ziemię

[fest]stampfen

3. ubijać pog. (zabijać):

ubijać zwierzę

schlachten

ubijać zwierzę

erlegen

ubić kogoś jak psa

jdn wie einen Hund erschlagen

II . ubijać <‑ja; pret. ‑aj; dov. obl. ubić> [ubijatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

ubijać

sich eindämmen [lassen]

ubijać

sich setzen

piana nie chciała się ubić

der Schaum m. spol ließ sich nicht eindämmen [o. wollte sich nicht setzen]

ubywać <‑wa; dov. obl. ubyć> [ubɨvatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. ubywać (odchodzić):

ubywać

weniger werden

ubywa ochotników

die [An]zahl ž. spol der Freiwilligen sinkt

ubywa ochotników

die Freiwilligen m. spol mn. werden weniger

2. ubywać (znikać):

ubywać

abnehmen

ubywać

sich tož. vermindern

ubywa dnia

die Tage m. spol mn. werden kürzer

ubywa komuś sił

jds Kräfte ž. spol mn. schwinden

ubyło komuś na wadze

jd hat [an] Gewicht verloren

nic [lub niczego] mu [z tego powodu] nie ubędzie pog.

er bricht sich [deswegen] keinen Zacken aus der Krone pog.

kto się umywa, tego ubywa preg.

häufiges Waschen sr. spol verkürzt das Leben

usiać <usieje; pret. usiej> [uɕatɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. usiać (wystąpić w dużej liczbie):

kwiaty usiały łąkę

die Wiese ž. spol ist mit Blumen übersät

2. usiać fig. (pokryć dużą ilością czegoś):

usiać

übersäen

usiać

ausfüllen

sąsiadka usiała ogród sałatą

die Nachbarin ž. spol bepflanzte den Garten mit Salat