Prevodi za „zadа́vat“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

zadać [zadatɕ]

zadać dov. obl. od zadawać

glej tudi zadawać

I . zadawać <‑daje; dov. obl. zadać> [zadavatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zadawać (zlecać realizację):

zadawać

auferlegen ur. jez.

zadawać lekcje, wiersz na pamięć

aufgeben

zadać komuś pytanie

jdm eine Frage stellen

2. zadawać (uderzać, sprawiać):

zadawać cios

versetzen

zadawać ból

zufügen

zadawać sobie trud, by coś zrobić

sich daj. die Mühe machen, etw zu tun

II . zadawać <‑daje; dov. obl. zadać> [zadavatɕ] GLAG. povr. glag. pog. (utrzymywać znajomość)

zadawać się z kimś

sich tož. mit jdm einlassen slabš.

zadra <rod. ‑ry, mn. ‑ry, rod. mn. zadr [lub zader]> [zadra] SAM. ž. spol

1. zadra (drzazga):

zadra

Splitter m. spol

wyjąć zadrę z palca

einen Splitter aus dem Finger entfernen [o. herausziehen]

2. zadra fig. ur. jez. (uraza):

zadra

Stachel m. spol fig.

zadbać [zadbatɕ]

zadbać dov. obl. od dbać

glej tudi dbać

dbać <dba> [dbatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. dbać < dov. obl. za‑> (troszczyć się):

dbać o kogoś/coś

sich tož. um jdn/etw kümmern

dbać o kogoś/coś

für jdn/etw sorgen

nie będziesz dbał, nie będziesz miał preg.

ohne Fleiß kein Preis m. spol preg.

2. dbać (nie zważać):

nie dbać o coś

sich tož. um etw nicht kümmern

nie dbać o coś

sich daj. aus etw nichts machen

ktoś dba o coś jak o zeszłoroczny śnieg

jd kümmert sich um etw keinen Pfifferling [o. nicht die Bohne]

zaduma <rod. ‑my, brez mn. > [zaduma] SAM. ž. spol ur. jez.

zaduma

Nachdenklichkeit ž. spol

zaduma

Nachsinnen sr. spol ur. jez.

pogrążyć się w zadumie

nachdenklich werden

pogrążyć się w zadumie

nachsinnen ur. jez.

pogrążyć się w zadumie

ins Grübeln kommen

zadyma <rod. ‑my, mn. ‑my> [zadɨma] SAM. ž. spol pog. (zamieszki)

zadyma

Schlägerei ž. spol

zadyma

Rauferei ž. spol

robić zadymę

eine Schlägerei [o. Rauferei] anzetteln

I . zadawać <‑daje; dov. obl. zadać> [zadavatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zadawać (zlecać realizację):

zadawać

auferlegen ur. jez.

zadawać lekcje, wiersz na pamięć

aufgeben

zadać komuś pytanie

jdm eine Frage stellen

2. zadawać (uderzać, sprawiać):

zadawać cios

versetzen

zadawać ból

zufügen

zadawać sobie trud, by coś zrobić

sich daj. die Mühe machen, etw zu tun

II . zadawać <‑daje; dov. obl. zadać> [zadavatɕ] GLAG. povr. glag. pog. (utrzymywać znajomość)

zadawać się z kimś

sich tož. mit jdm einlassen slabš.

zadrgać [zadrgatɕ]

zadrgać dov. obl. od drgać

glej tudi drgać

drgać <‑ga; dov. obl. drgnąć [lub za‑]> [drgatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. drgać:

drgać (dygotać, załamywać się) (powieka, mięsień)

zittern

powieka mu drgała nerwowo

sein Augenlied sr. spol zitterte nervös

ani [nie] drgnąć pog.

regungslos verharren ur. jez.

ani [nie] drgnąć pog.

keine Miene verziehen

bez drgnienia powiek

ohne mit der Wimper zu zucken

2. drgać:

drgać (migotać) (światło)

flimmern

drgać (migotać) (światło)

flackern

3. drgać več. nedov. obl.:

drgać (załamać się) (głos, dźwięk)

zittern

głos mu drgał ze wzruszenia

die Stimme ž. spol zitterte ihm vor Rührung

zadymać <‑ma; dov. obl. zadąć> [zadɨmatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. zadymać ur. jez. (dmuchać):

zadymać

blasen

zadymało ze wschodu

es blies von Osten

2. zadymać GLAS.:

zadymać

stoßen

trębacz zadął w instrument

der Trompeter m. spol hat in sein Instrument gestoßen