Prevodi za „zamrzieť“ v slovarju poljsko » nemški

zamrzeć [zamʒetɕ]

zamrzeć dov. obl. od zamierać

glej tudi zamierać

zamierać <‑ra; dov. obl. zamrzeć> [zamjeratɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. zamierać:

zamierać (cichnąć)

ersterben ur. jez.

zamierać (dźwięk, głos)

verklingen

zamierać (dźwięk, głos)

verhallen

2. zamierać:

zamierać (nieruchomieć) (człowiek)

erstarren

zamarł z przerażenia

er erstarrte vor Schreck[en]

3. zamierać:

zamierać (ustawać)

stocken

zamierać (ustawać)

zum Stillstand kommen

zamierać (życie gospodarcze)

zum Erliegen kommen

4. zamierać:

zamierać (umierać) (żywe organizmy)

eingehen

zamierać (umierać) (żywe organizmy)

sterben

zamrozić [zamroʑitɕ]

zamrozić dov. obl. od zamrażać

glej tudi zamrażać

I . zamrażać <‑ża; dov. obl. zamrozić> [zamraʒatɕ] GLAG. preh. glag. t. EKON

zamrażać

einfrieren

II . zamrażać <‑ża; dov. obl. zamrozić> [zamraʒatɕ] GLAG. povr. glag. (żywność)

zamrażać

eingefroren sein

zamieć <rod. ‑eci, mn. ‑ecie [lub ‑eci]> [zamjetɕ] SAM. ž. spol METEOROL.

zamieć

Schneetreiben sr. spol

zamieć

Schneegestöber sr. spol

zamruczeć [zamrutʃetɕ]

zamruczeć dov. obl. od mruczeć

glej tudi mruczeć

mruczeć <‑czy; dov. obl. mruknąć [lub za‑]> [mrutʃetɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. mruczeć:

mruczeć (wydawać dźwięki) (niedźwiedź)

brummen

mruczeć kot

schnurren

2. mruczeć (mamrotać):

mruczeć

murmeln

mruczeć coś pod nosem

etw in seinen Bart murmeln pog.

zamroczenie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zamrotʃeɲe] SAM. sr. spol t. MED.

zamroczenie

Benommenheit ž. spol

zamroczenie

Bewusstseinstrübung ž. spol

I . zamrażać <‑ża; dov. obl. zamrozić> [zamraʒatɕ] GLAG. preh. glag. t. EKON

zamrażać

einfrieren

II . zamrażać <‑ża; dov. obl. zamrozić> [zamraʒatɕ] GLAG. povr. glag. (żywność)

zamrażać

eingefroren sein

zamrugać [zamrugatɕ]

zamrugać dov. obl. od mrugać

glej tudi mrugać

mrugać <‑ga; pret. ‑aj; dov. obl. po‑ [lub za‑]> [mrugatɕ], mrugnąć [mrugnoɲtɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

1. mrugać (poruszać powiekami):

mrugali do siebie porozumiewawczo

sie zwinkerten sich vielsagend zu

mrugać oczami

mit den Augen blinzeln [o. zwinkern]

[nawet] nie mrugnąć okiem

ohne mit der Wimper zu zucken

2. mrugać:

mrugać (migotać) (gwiazdy)

funkeln

mrugać (światła)

flackern

zamroczony [zamrotʃonɨ] PRID.

zamroczony alkoholem

im Alkoholrausch

zamroczony alkoholem

vom Alkohol berauscht

zamek¹ <rod. ‑mku, mn. ‑mki> [zamek] SAM. m. spol

zamek (budowla):

zamek

Schloss sr. spol

zamek

Burg ž. spol

zamek z piasku

Sandburg ž. spol

fraza:

budować zamki na lodzie

Luftschlösser bauen fig. pog.

zamiar <rod. ‑u, mn. ‑y> [zamjar] SAM. m. spol

1. zamiar (plany):

zamiar

Absicht ž. spol

zamiar

Vorhaben sr. spol

mieć zamiar coś zrobić

vorhaben [o. die Absicht haben] , etw zu tun

mieć dobre/złe zamiary

gute/schlechte Absichten haben

2. zamiar PRAVO:

zamiar

Absicht ž. spol

zamiar

Vorsatz m. spol

zamiar alternatywny

Alternativvorsatz

zamiar narażenia na niebezpieczeństwo

Gefährdungsvorsatz

zamiar oszukania

betrügerische Absicht

zamiar podżegania

Anstiftervorsatz

zamiar pomocnictwa

Gehilfenvorsatz

zamiar rozboju

räuberische Absicht

zamiar szantażu

erpresserische Absicht

zamsz <rod. ‑u, mn. ‑e> [zamʃ] SAM. m. spol

zamsz

Wildleder sr. spol

spodnie z zamszu

Wildlederhose ž. spol

I . zamazać [zamazatɕ] dov. obl., zamazywać [zamazɨvatɕ] <‑zuje; pret. ‑zuj> GLAG. preh. glag.

1. zamazać (malować, rysować):

zamazać

schmieren

2. zamazać pog. (zabazgrać):

zamazać

beschmieren

3. zamazać (czynić niewyraźnym):

zamazać

verwischen

zamazać

verschmieren

III . zamazać [zamazatɕ] dov. obl., zamazywać [zamazɨvatɕ] <‑zuje; pret. ‑zuj> GLAG. povr. glag.

zamazać → zamazać

I . zamącać <‑ca> [zamontsatɕ], zamącić [zamoɲtɕitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. zamącać (wzburzyć płyn):

zamącać

aufwühlen

zamącić wodę

das Wasser trüben

2. zamącać (zakłócić):

zamącać

stören

zamącić czyjąś radość

jds Freude dämpfen

zamącić komuś w głowie

jds Geist [o. Sinne] verwirren

II . zamącać <‑ca> [zamontsatɕ], zamącić [zamoɲtɕitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. ur. jez.

1. zamącać (wzburzyć się):

zamącać

sich tož. trüben

2. zamącać (zostać zakłóconym):

zamącać

gestört [o. gedämpft] werden