Prevodi za „Armvenen“ v slovarju nemško » poljski

ạn|dienen GLAG. preh. glag.

1. andienen (anbieten):

andienen

oferować [dov. obl. za‑]

er hat sich der Partei immer wieder angedient fig

wielokrotnie oferował tej partii swoje usługi

2. andienen (anmelden):

andienen

zgłaszać [dov. obl. zgłosić]

a̱u̱s|dienen GLAG. nepreh. glag. pog.

ausdienen

wysłużyć się pog.

jd/etw hat ausgedient

ktoś się wysłużył/coś się wysłużyło

der alte Stuhl hat langsam ausgedient

to stare krzesło sr. spol się wysłużyło

ein ausgedienter Mantel

wysłużony płaszcz m. spol

I . verdi̱e̱nen* GLAG. preh. glag.

1. verdienen (einnehmen):

verdienen

zarabiać [dov. obl. zarobić]

sie verdient 2.000 Euro im Monat

ona zarabia 2000 euro na miesiąc

das erste selbst verdiente Geld

pierwsze samodzielnie zarobione pieniądze m. spol mn.

das ist leicht verdientes Geld

to łatwy pieniądz

seine Brötchen verdienen

zarabiać na chleb z masłem

2. verdienen (Gewinn machen):

an etw daj. viel verdienen

dużo na czymś zarabiać [dov. obl. zarobić]

an [o. bei] dem Geschäft hat er ein Vermögen verdient

na tym interesie dorobił się majątku

3. verdienen (finanzieren):

ich verdiene mir mein Studium mit Nachhilfeunterricht

zarabiam na moje studia korepetycjami

4. verdienen (ein Recht auf etwas haben):

etw verdienen Lob

zasługiwać [dov. obl. zasłużyć] na coś

Vertrauen verdienen

zasługiwać na zaufanie

du hast dir die Belohnung redlich verdient

uczciwie zapracowałeś sobie na nagrodę

5. verdienen (etw bekommen müssen):

Strafe verdienen

zasłużyć na karę

er verdient es nicht anders

[on] nie zasługuje na nic innego

sie hat nichts Besseres verdient

[ona] nie zasłużyła na nic lepszego

II . verdi̱e̱nen* GLAG. nepreh. glag.

1. verdienen (einen bestimmten Verdienst haben):

gut/schlecht verdienen

zarabiać dobrze/źle

gut verdienend

dobrze zarabiający

er soll endlich mal selbst verdienen

powinien wreszcie zacząć zarabiać na siebie

2. verdienen (Gewinn machen):

an etw daj. verdienen

zarabiać [dov. obl. zarobić] na czymś

I . bedie̱nen* GLAG. preh. glag.

1. bedienen (im Lokal als Kellner):

bedienen

obsługiwać [dov. obl. obsłużyć]

werden Sie schon bedient?

czy ktoś już pana/panią obsługuje?

damit ist er noch gut bedient pog.

on jest tym usatysfakcjonowany

ich bin bedient! iron. pog.

mam dość!

2. bedienen (umsorgen):

sich [von jdm] bedienen lassen

pozwolić się [komuś] obsłużyć

sie lässt sich gern bedienen

ona lubi być obsługiwana

3. bedienen (benutzen):

etw bedienen Mobiltelefon

posługiwać [dov. obl. posłużyć] się czymś

etw bedienen Computer, Maschine

obsługiwać [dov. obl. obsłużyć] coś

4. bedienen SPIEL:

bedienen

dokładać [dov. obl. dołożyć] do gry

du musst Herz bedienen

musisz dołożyć do kiera

5. bedienen FINAN. (Schulden):

bedienen

obsługiwać [dov. obl. obsłużyć ]

II . bedie̱nen* GLAG. nepreh. glag.

1. bedienen:

bedienen (Kellner)

obsługiwać

bedienen (Diener)

usługiwać

2. bedienen SPIEL:

bedienen

dołożyć do koloru

III . bedie̱nen* GLAG. povr. glag. ur. jez. (benutzen)

sich einer Sache bedienen

posługiwać [dov. obl. posłużyć] się czymś

bedienen Sie sich!

proszę się częstować!

schi̱e̱nen [ˈʃiːnən] GLAG. preh. glag. MED.

den gebrochenen Arm schienen

zakładać [dov. obl. założyć] szynę na złamaną rękę

erschi̱e̱nen GLAG. nepreh. glag.

erschienen pp von erscheinen

glej tudi erscheinen

ersche̱i̱nen* GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. erscheinen:

erscheinen (sichtbar werden) (Gestalt, Werk, Buch)

ukazywać [dov. obl. ukazać] się

die Zeitung erscheint seit ...

gazeta ž. spol ukazuje się od...

[wieder] auf der Bildfläche erscheinen pog.

pojawić się [znowu] nagle

[wieder] auf der Bildfläche erscheinen pog.

wyjść z ukrycia

2. erscheinen (scheinen, vorkommen):

jdm ruhig erscheinen

wydawać [dov. obl. wydać] się komuś spokojnym

es erscheint mir wünschenswert, dass ...

wydaje mi się wskazane [lub stosowne] , aby...

3. erscheinen (sich einfinden):

als Zeuge vor Gericht erscheinen

stawić się w sądzie jako świadek m. spol

4. erscheinen (sich als Vision zeigen):

jdm erscheinen (Geist, Verstorbener)

ukazać się komuś

Arme̱e̱ <‑, ‑n> [ar​ˈmeː, pl: ar​ˈmeːən] SAM. ž. spol

1. Armee VOJ.:

Armee

wojsko sr. spol

Armee

armia ž. spol

die Rote Armee ZGOD.

Armia ž. spol Czerwona

in die Armee eintreten

wstąpić do armii

er ist bei [o. in] der Armee

[on] służy w wojsku

2. Armee (riesige Menge):

eine Armee von Heuschrecken

chmara ž. spol szarańczy