Prevodi za „Ländergrenzen“ v slovarju nemško » poljski

Lạndesgrenze <‑, ‑n> SAM. ž. spol

Landesgrenze (eines Staats)

granica ž. spol państwa

Landesgrenze (eines Bundeslandes)

granica ž. spol kraju związkowego

aneinạnder|grenzenst. pravopis GLAG. nepreh. glag.

aneinandergrenzen → aneinander

glej tudi aneinander

aneinạnder [--​ˈ--] PRISL.

1. aneinander (räumlich):

sich aneinander fügen

łączyć [dov. obl. po‑] się

aneinander fügen TEH.

łączyć [dov. obl. po‑] [ze sobą]

die Dominosteine aneinander fügen

układać [dov. obl. ułożyć] domino

Perlen auf einer Schnur aneinander reihen

nawlekać [dov. obl. nawlec] korale na sznur

aneinander hängen

zawieszać [dov. obl. zawiesić] obok siebie

aneinander grenzen (Länder)

graniczyć ze sobą

aneinander grenzen (Grundstücke)

sąsiadować ze sobą

aneinander halten

porównywać [dov. obl. porównać] ze sobą

sich aneinander schmiegen

przytulać [dov. obl. przytulić ][lub tulić] się do siebie

vor Kälte schmiegten sich die Kinder eng aneinander

z zimna dzieci ntpl tuliły się do siebie

aneinander stellen

stawiać [dov. obl. postawić] obok siebie

die Regale wurden alle aneinander gestellt

wszystkie regały ustawiono obok siebie

aneinander stoßen

zderzać [dov. obl. zderzyć] się ze sobą

versehentlich stießen sie beim Tanzen aneinander

niechcący zderzyli się ze sobą w tańcu

an dieser Stelle stoßen unser Grundstück und der Fluss aneinander

w tym miejscu nasza działka ž. spol styka się z rzeką

2. aneinander (zeitlich):

sich aneinander reihen

następować [dov. obl. nastąpić] po sobie

die Jahre reihten sich aneinander

mijał rok m. spol za rokiem

3. aneinander fig:

mit jdm aneinander geraten (handgreiflich)

wdawać [dov. obl. wdać] się z kimś w bójkę

aneinander denken

myśleć [dov. obl. po‑] o sobie nawzajem

ạn|grenzen GLAG. nepreh. glag.

an etw tož. angrenzen (Land)

graniczyć z czymś

an etw tož. angrenzen (Fluss, See)

znajdować się przy czymś

I . ạb|grenzen GLAG. preh. glag.

1. abgrenzen (die Grenze bilden):

abgrenzen Felder

odgraniczać [dov. obl. odgraniczyć]

2. abgrenzen (einfrieden):

abgrenzen Grundstück

odgradzać [dov. obl. odgrodzić]

3. abgrenzen (abtrennen):

abgrenzen

oddzielać [dov. obl. oddzielić]

abgegrenzter Bereich

oddzielny zakres m. spol

Begriffe gegeneinander [o. voneinander] abgrenzen

rozgraniczać [dov. obl. rozgraniczyć] pojęcia

II . ạb|grenzen GLAG. povr. glag.

1. abgrenzen (eine Grenze festlegen):

abgrenzen

odgradzać [dov. obl. odgrodzić] się

abgrenzen

separować [dov. obl. od‑] się

sich mit einem Zaun von den Nachbarn abgrenzen

odgrodzić się płotem od sąsiadów

2. abgrenzen (sich distanzieren):

sie grenzt sich vollständig von diesen Ansichten ab

[ona] całkowicie dystansuje się od tych poglądów

er hat sich abgrenzen gelernt

nauczył się dystansować

begrẹnzen* GLAG. preh. glag.

1. begrenzen (eine Grenze bilden):

begrenzen

odgraniczać [dov. obl. odgraniczyć]

begrenzen Wiese, Gebiet

odgradzać [dov. obl. odgrodzić]

das Grundstück wird von einem Wald begrenzt

działkę gruntu odgranicza las m. spol

2. begrenzen (beschränken):

begrenzen Geschwindigkeit, Redezeit

ograniczać [dov. obl. ograniczyć]

e̱i̱n|grenzen GLAG. preh. glag.

1. eingrenzen (einfassen):

eingrenzen Grundstück, Gebiet

odgradzać [dov. obl. odgrodzić]

2. eingrenzen fig (beschränken):

eingrenzen Thema, Begriff

ograniczać [dov. obl. ograniczyć]

wie kann man das Problem eingrenzen?

jak można ograniczyć [lub zmniejszyć] ten problem?

a̱u̱s|grenzen GLAG. preh. glag.

1. ausgrenzen (ausklammern):

jdn/etw [aus einem Bereich] ausgrenzen

wyłączać [dov. obl. wyłączyć] kogoś/coś [z jakiegoś obszaru]

eine Problematik bewusst ausgrenzen

świadomie pomijać [dov. obl. pominąć] pewien problem

2. ausgrenzen (ausschließen):

ausgrenzen

wyłączać [dov. obl. wyłączyć]

ausgrenzen

wykluczać [dov. obl. wykluczyć]

aus einer Gruppe ausgegrenzt werden

zostać wykluczonym z grupy

O̱bergrenze <‑, ‑n> SAM. ž. spol

Obergrenze

górna granica ž. spol

Fe̱hlergrenze <‑, ‑n> SAM. ž. spol

Fehlergrenze

granica ž. spol błędu