Prevodi za „Nichterkennen“ v slovarju nemško » poljski

Nịchtanerkennung <‑, brez mn. > SAM. ž. spol PRAVO

Nichtanerkennung

nieuznanie sr. spol

Nichtanerkennung der Menschenrechte

nieuznanie praw człowieka

Nichtanerkennung einer Schuld

nieuznanie winy

Nịchterscheinen <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol

Nichterscheinen

niepojawienie sr. spol się

Nichterscheinen PRAVO

niestawienie sr. spol się

Nichterscheinen bei [o. zu] Gerichtsverhandlung

w przypadku niestawienia się na rozprawę sądową

Nịchterbringen <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol, Nichterfüllung SAM. ž. spol <‑, brez mn. >

Nichterbringen

niespełnienie sr. spol

Nichterbringen

niewykonanie sr. spol

Nichterbringen

niedopełnienie sr. spol

Nichterbringen einer Leistung/von Leistungen

niespełnienie świadczenia/świadczeń

bei Nichterbringen des Vertrags

w przypadku niewykonania umowy

Schadensersatz wegen Nichterbringen

odszkodowanie sr. spol z powodu niewykonania [zobowiązania]

wi̱e̱der|erkennen*st. pravopis GLAG. preh. glag. irr

wiedererkennen → erkennen

glej tudi erkennen

I . erkẹnnen* GLAG. preh. glag. irr

1. erkennen (wahrnehmen):

erkennen Einzelheiten, Details

rozróżniać [dov. obl. rozróżnić]

erkennen Fehler, Irrtum

zauważać [dov. obl. zauważyć]

jdm zu erkennen geben, dass ...

dawać [dov. obl. dać] komuś do zrozumienia, że...

erkennen lassen, dass ...

dawać [dov. obl. dać] poznać, że...

erkennen lassen, dass ...

zdradzać oznaki czegoś

etw als falsch erkennen

coś błędnie zinterpretować

2. erkennen (identifizieren):

erkennen Person, Stimme

rozpoznawać [dov. obl. rozpoznać]

erkennen Krankheit

diagnozować [dov. obl. z‑]

erkennen Motorschaden

wykrywać [dov. obl. wykryć]

jdn an etw daj. [wieder] erkennen

rozpoznawać [dov. obl. rozpoznać] kogoś po czymś

ich habe ihn an der Stimme erkannt

rozpoznałem go po głosie

er war nicht wieder zu erkennen

był nie do poznania

sich zu erkennen geben

dać się poznać

II . erkẹnnen* GLAG. nepreh. glag. irr

1. erkennen PRAVO:

auf Freispruch erkennen

wydawać [dov. obl. wydać] wyrok uniewinniający

2. erkennen ŠPORT:

auf Elfmeter tož. erkennen

decydować [dov. obl. z‑] o rzucie karnym

auf Freistoß erkennen

zarządzić rzut wolny

3. erkennen (einsehen, verstehen):

erkennen, um was es sich handelt

pojąć, o co chodzi

erkennen, dass man sich geirrt hat

zrozumieć, że się mylono

I . erkẹnnen* GLAG. preh. glag. irr

1. erkennen (wahrnehmen):

erkennen Einzelheiten, Details

rozróżniać [dov. obl. rozróżnić]

erkennen Fehler, Irrtum

zauważać [dov. obl. zauważyć]

jdm zu erkennen geben, dass ...

dawać [dov. obl. dać] komuś do zrozumienia, że...

erkennen lassen, dass ...

dawać [dov. obl. dać] poznać, że...

erkennen lassen, dass ...

zdradzać oznaki czegoś

etw als falsch erkennen

coś błędnie zinterpretować

2. erkennen (identifizieren):

erkennen Person, Stimme

rozpoznawać [dov. obl. rozpoznać]

erkennen Krankheit

diagnozować [dov. obl. z‑]

erkennen Motorschaden

wykrywać [dov. obl. wykryć]

jdn an etw daj. [wieder] erkennen

rozpoznawać [dov. obl. rozpoznać] kogoś po czymś

ich habe ihn an der Stimme erkannt

rozpoznałem go po głosie

er war nicht wieder zu erkennen

był nie do poznania

sich zu erkennen geben

dać się poznać

II . erkẹnnen* GLAG. nepreh. glag. irr

1. erkennen PRAVO:

auf Freispruch erkennen

wydawać [dov. obl. wydać] wyrok uniewinniający

2. erkennen ŠPORT:

auf Elfmeter tož. erkennen

decydować [dov. obl. z‑] o rzucie karnym

auf Freistoß erkennen

zarządzić rzut wolny

3. erkennen (einsehen, verstehen):

erkennen, um was es sich handelt

pojąć, o co chodzi

erkennen, dass man sich geirrt hat

zrozumieć, że się mylono

verkẹnnen* GLAG. preh. glag. irr (unterschätzen)

[jdn/etw] verkennen

nie doceniać [dov. obl. docenić] [kogoś/czegoś]

es ist nicht zu verkennen, dass ...

nie da się zaprzeczyć, że...

du verkennst den Ernst der Lage

nie doceniasz powagi sytuacji

ein verkanntes Genie

niedoceniony geniusz m. spol

ạb|erkennen* GLAG. preh. glag. irr a. PRAVO

jdm einen Titel aberkennen

odbierać [dov. obl. odebrać] komuś tytuł

jdm ein Recht [auf etw] aberkennen

odbierać [dov. obl. odebrać] komuś prawo do czegoś

jdm ein Recht [auf etw] aberkennen

pozbawiać [dov. obl. pozbawić] kogoś prawa do czegoś

ạn|erkennen* GLAG. preh. glag. irr

1. anerkennen (würdigen, legitimieren):

anerkennen Zeugnisse, Vaterschaft

uznawać [dov. obl. uznać]

etw gesetzlich anerkennen

uznawać [dov. obl. uznać] coś prawnie

jds Schuld anerkennen

uznać czyjąś winę

2. anerkennen (akzeptieren):

anerkennen Meinung

szanować [dov. obl. u‑]

anerkennen, dass ...

akceptować [dov. obl. za‑] fakt, że...

zu̱|erkennen* GLAG. preh. glag. irr

1. zuerkennen a. PRAVO form:

zuerkennen Preis, Platz

przyznawać [dov. obl. przyznać]

zuerkennen Strafe

zasądzać [dov. obl. zasądzić]

ihm wurde vom Gericht eine Entschädigung zuerkannt

sąd m. spol zasądził mu odszkodowanie

die Kinder wurden der Mutter zuerkannt

opieka ž. spol nad dziećmi została przyznana matce

2. zuerkennen (beimessen):

dem Lesen wird eine große Rolle in der Erziehung der Kinder zuerkannt

czytanie sr. spol odgrywa dużą rolę w wychowywaniu dzieci

Nịchtskö̱nner(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SAM. m. spol(ž. spol) slabš. pog.

Nichtskönner(in)

nieudacznik m. spol pog.