Prevodi za „ankriechen“ v slovarju nemško » poljski

kri̱e̱chen <kriecht, kroch, gekrochen> [kriːçən] GLAG. nepreh. glag.

1. kriechen +sein:

kriechen (sich vorwärts bewegen) (Mensch, Tier)

czołgać [dov. obl. po‑] się

kriechen (Schlange)

pełzać

kriechend

pełzający

kriechend

czołgający się

2. kriechen +sein (sich langsam fortbewegen):

kriechen

wolno się posuwać

die Zeit kriecht fig

czas m. spol się dłuży [lub wlecze pog. ]

3. kriechen +haben o sein slabš. (unterwürfig sein):

[vor jdm] kriechen

płaszczyć się [przed kimś] fig, a. slabš.

I . ạn|brechen GLAG. nepreh. glag. irr +sein ur. jez.

anbrechen (beginnen) (Jahreszeit, Tag, Epoche)

nastawać [dov. obl. nastać]

die Nacht ist angebrochen

nastała noc ž. spol

was machen wir mit diesem angebrochenen Abend? pog.

co zrobimy z tym rozpoczętym wieczorem?

II . ạn|brechen GLAG. preh. glag. irr

1. anbrechen (öffnen):

anbrechen Packung, Flasche, Vorrat

napoczynać [dov. obl. napocząć]

anbrechen Packung, Flasche, Vorrat

otwierać [dov. obl. otworzyć]

2. anbrechen (teilweise brechen):

anbrechen

nadłamywać [dov. obl. nadłamać]

angebrochen sein (Stuhlbein, Knochen)

być lekko złamanym

verkri̱e̱chen* GLAG. povr. glag. irr

1. verkriechen:

verkriechen (sich verbergen) (Tier)

zaszywać [dov. obl. zaszyć] się

sich in einem Loch verkriechen

chować [dov. obl. s‑] się w dziurze

2. verkriechen pog. (sich verstecken, zurückziehen):

verkriechen

chować [dov. obl. s‑] się

verkriechen

zaszywać [dov. obl. zaszyć] się

sich unter der Decke verkriechen

kryć [dov. obl. u‑] się pod kocem

du kannst dich doch nicht wochenlang verkriechen

nie możesz tak izolować się od świata całymi tygodniami

die Sonne hat sich hinter den Wolken verkrochen fig

słońce sr. spol schowało się za chmurami

ạn|kreuzen GLAG. preh. glag.

ankreuzen

zaznaczyć krzyżykiem

Zutreffendes bitte ankreuzen

właściwe proszę zaznaczyć krzyżykiem

ạn|kreiden [ˈankraɪdən] GLAG. preh. glag.

jdm etw ankreiden

przypisywać [dov. obl. przypisać] komuś winę za coś

I . berie̱chen* GLAG. preh. glag. irr

beriechen

obwąchiwać [dov. obl. obwąchać]

der Hund beroch vorsichtig das neue Futter

pies m. spol ostrożnie obwąchiwał nowe jedzenie

II . berie̱chen* GLAG. povr. glag. irr pog.

beriechen

wybadać

beriechen

wyczuć [się]

die neuen Kollegen müssen sich erst beriechen

nowi koledzy m. spol mn. muszą się najpierw wyczuć

rạn|kriegen GLAG. preh. glag. pog.

1. rankriegen (viel fordern):

rankriegen

brać [dov. obl. wziąć] kogoś w obroty pog.

sie haben mich heute in der Arbeit richtig rangekriegt

dzisiaj w pracy mocno wzięli mnie w obroty pog.

2. rankriegen (zur Verantwortung ziehen):

rankriegen

dopadać [dov. obl. dopaść] kogoś pog.

können sie mich dafür rankriegen?

mogą mnie za to dopaść [lub ukarać] ? pog.

3. rankriegen (für sich gewinnen):

rankriegen

zdobywać [dov. obl. zdobyć]

ich überlege noch, wie wir noch mehr Leute rankriegen

zastanawiam się jeszcze, jak tu przyciągnąć jeszcze więcej ludzi

4. rankriegen (am Telefon erreichen):

ich kriege da nie jemanden ran

tam nigdy nikt się nie zgłasza

I . ạb|brechen GLAG. preh. glag. irr

1. abbrechen (lösen):

abbrechen Ast

odłamywać [dov. obl. odłamać]

abbrechen Blüte

zrywać [dov. obl. zerwać]

ein Stück [von etw] abbrechen

odrywać [dov. obl. oderwać] kawałek [czegoś]

ich habe mir ein Stück Zahn abgebrochen

odłamałem sobie kawałek zęba

sich daj. einen abbrechen pog. (sich ungeschickt anstellen)

zachować się niezręcznie

sich daj. einen abbrechen (sich sehr anstrengen)

bardzo się wysilać

sich daj. einen abbrechen (sich übertrieben vornehm benehmen)

zachowywać się zbyt dostojnie

nun brich dir mal keinen ab! pog.

nie przesadzaj! pog.

nun brich dir mal keinen ab! pog.

nie szalej! pog.

2. abbrechen (abbauen):

abbrechen Lager, Zelt

zwijać [dov. obl. zwinąć]

3. abbrechen (niederreißen):

abbrechen Gebäude

rozbierać [dov. obl. rozebrać]

abbrechen Gebäude

wyburzać [dov. obl. wyburzyć]

4. abbrechen (beenden):

abbrechen Kontakt, Beziehungen

zrywać [dov. obl. zerwać]

abbrechen Spiel, Gespräch

przerywać [dov. obl. przerwać]

die geschäftlichen Beziehungen abbrechen

zerwać kontakty służbowe

der Wettkampf wurde mittendrin abgebrochen

zawody przerwano w połowie

5. abbrechen RAČ.:

abbrechen

anulować

abbrechen

przerwać

ein Programm abbrechen

przerwać działanie programu

die Dateneingabe abbrechen

przerwać wpisywanie danych

II . ạb|brechen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. abbrechen:

abbrechen (kaputtgehen) (Ast, Stückchen)

odłamywać [dov. obl. odłamać] się

2. abbrechen:

abbrechen (beendet werden) (Verhandlungen, Kontakte)

urywać [dov. obl. urwać] się

ạn|stechen GLAG. preh. glag. irr

1. anstechen (mit der Gabel):

anstechen Braten

nakłuwać [dov. obl. nakłuć]

2. anstechen (beschädigen):

anstechen Reifen

przebijać [dov. obl. przebić]

3. anstechen (anzapfen):

ein Fass anstechen

napoczynać [dov. obl. napocząć] beczkę

drạn|kriegen GLAG. preh. glag. pog.

jdn [schön] drankriegen (zu einer Leistung)

[nieźle] zmobilizować kogoś

jdn [schön] drankriegen (reinlegen)

[nieźle] nabierać [dov. obl. nabrać] kogoś pog.

dụrch|kriechen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

durchkriechen

przeczołgać się

hine̱i̱n|riechen GLAG. nepreh. glag. irr pog.

in etw hineinriechen

liznąć czegoś fig