Prevodi za „anlatung“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

ạn|lasten [ˈanlastən] GLAG. preh. glag.

jdm etw anlasten

obarczać [dov. obl. obarczyć] kogoś winą za coś

Ạnlagenhaftung <‑, brez mn. > SAM. ž. spol

Anlagenhaftung PRAVO, FINAN.

odpowiedzialność ž. spol za prawidłowe funkcjonowanie urządzeń

ạn|lachen GLAG. preh. glag.

1. anlachen:

jdn anlachen

śmiać się do kogoś

jdn anlachen (Sonne) fig

przyświecać [komuś] pog.

2. anlachen pog. (anbändeln):

sich daj. jdn anlachen

poderwać sobie kogoś

I . ạn|lassen GLAG. preh. glag. irr

1. anlassen (in Gang setzen):

anlassen Auto

uruchamiać [dov. obl. uruchomić]

anlassen Motor

zapuszczać [dov. obl. zapuścić ]pog.

2. anlassen pog. (anbehalten):

anlassen Kleidung

nie zdejmować

du kannst deine Schuhe ruhig anlassen

nie musisz zdejmować butów

3. anlassen (nicht abstellen):

anlassen Motor, Radio

nie wyłączać [dov. obl. wyłączyć]

anlassen Kerze

nie zdmuchiwać [dov. obl. zdmuchnąć]

anlassen Licht

nie gasić [dov. obl. z‑ ]

II . ạn|lassen GLAG. povr. glag. irr pog. (sich entwickeln)

sich gut/schlecht anlassen (Tag)

dobrze/źle się zapowiadać

das Geschäft lässt sich gut an

interes m. spol dobrze się zapowiada

der Schüler lässt sich gut an

zapowiada się na dobrego ucznia

I . ạn|laufen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. anlaufen (angelaufen kommen):

anlaufen

nadbiegać [dov. obl. nadbiec]

anlaufen

przybiegać [dov. obl. przybiec]

2. anlaufen:

anlaufen (beginnen) (Saison, Verhandlungen)

rozpoczynać [dov. obl. rozpocząć] się

anlaufen (beginnen) (Saison, Verhandlungen)

ruszać [dov. obl. ruszyć]

anlaufen (Motor)

zapuszczać [dov. obl. zapuścić]

3. anlaufen:

anlaufen (herauskommen) (Film)

wchodzić [dov. obl. wejść] na ekrany

4. anlaufen a. ŠPORT (Anlauf nehmen):

anlaufen

brać [dov. obl. wziąć] rozbieg

5. anlaufen:

anlaufen (zunehmen, sich ansammeln) (Kosten, Schulden)

narastać [dov. obl. narosnąć]

6. anlaufen:

anlaufen (beschlagen) (Brille, Spiegel)

zaparować

7. anlaufen (die Hautfarbe ändern):

blau anlaufen

sinieć [dov. obl. z‑]

rot anlaufen

czerwienieć [dov. obl. po‑]

8. anlaufen:

anlaufen (oxidieren) (Metall)

matowieć [dov. obl. z‑]

II . ạn|laufen GLAG. preh. glag. irr

anlaufen Bucht:

anlaufen

brać [dov. obl. wziąć] kurs na coś

einen Hafen anlaufen

zawijać [dov. obl. zawinąć] do portu

I . ạn|lagern GLAG. preh. glag. KEM.

anlagern

przyłączać [dov. obl. przyłączyć]

anlagern

wiązać

II . ạn|lagern GLAG. povr. glag. KEM.

sich an etw anlagern

wiązać się z czymś

auf dem Gefäßboden lagert sich Kalk an

na dnie naczynia gromadzi się wapno sr. spol

I . ạn|landen GLAG. nepreh. glag. +sein (anlegen)

anlanden

przypływać [dov. obl. przypłynąć] do lądu

in einer Bucht/auf einer Insel anlanden

zawinąć do portu w zatoce/na wyspie

II . ạn|landen GLAG. preh. glag. (an Land bringen)

anlanden

wyładowywać [dov. obl. wyładować]

etw im Hafen anlanden

wyładować coś w porcie

I . ạn|langen GLAG. nepreh. glag. +sein (eintreffen)

anlangen

przybywać [dov. obl. przybyć]

am Ziel anlangen

przybyć do celu

II . ạn|langen GLAG. preh. glag.

1. anlangen (betreffen):

anlangen

dotyczyć

was das Projekt anlangt, ...

co się tyczy projektu,...

was mich/diese Sache anlangt, ...

co co do mnie/tej sprawy,...

2. anlangen južnem. (anfassen):

anlangen

dotykać [dov. obl. dotknąć]

ạn|läuten južnem., švic., avstr. GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

jdn [o. bei jdm] anläuten, jdm anläuten švic. pog.

dzwonić [dov. obl. za‑] do kogoś

glej tudi anrufen

I . ạn|rufen GLAG. preh. glag. irr

1. anrufen (laut anreden):

anrufen

wołać [dov. obl. za‑]

2. anrufen:

anrufen (bitten)

prosić [dov. obl. po‑]

anrufen (flehend)

błagać

Gott um Hilfe anrufen

prosić Boga o pomoc

3. anrufen PRAVO:

eine höhere Instanz anrufen

odwoływać [dov. obl. odwołać] się do wyższej instancji

das Gericht anrufen

odwołać się do sądu

jdn als [o. zum] Zeugen anrufen

wzywać [dov. obl. wezwać] kogoś na świadka

4. anrufen (telefonieren):

jdn anrufen

dzwonić [dov. obl. za‑] do kogoś

angerufen werden

otrzymać telefon

II . ạn|rufen GLAG. nepreh. glag. irr

1. anrufen (bitten):

[bei jdm/für jdn] anrufen

prosić [kogoś/w czyimś imieniu]

2. anrufen (telefonieren):

ich muss mal eben anrufen

właśnie muszę zadzwonić

er hat schon zweimal angerufen

[on] już dwa razy telefonował

ich habe schon zwei mal bei der Bank angerufen

już dwa razy telefonowałem do banku