Prevodi za „bólu“ v slovarju nemško » poljski

bo̱t [boːt] GLAG. preh. glag., nepreh. glag., povr. glag.

bot pret. von bieten

glej tudi bieten

I . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] GLAG. preh. glag.

1. bieten (anbieten, geben):

bieten Summe

oferować [dov. obl. za‑]

bieten Chance, Gelegenheit

dawać [dov. obl. dać]

jdm die Hand zur Versöhnung bieten

wyciągać [dov. obl. wyciągnąć] do kogoś rękę na zgodę

diese Kleinstadt hat nichts zu bieten

to małe miasto sr. spol [lub miasteczko sr. spol ] nie ma nic do zaoferowania

dieser Drucker bietet 50 verschiedene Schriften

ta drukarka ž. spol obsługuje 50 różnych czcionek

2. bieten (bereitstellen, gewähren):

bieten Freizeitmöglichkeiten, Komfort, Hilfe

oferować [dov. obl. za‑]

Unterkunft bieten

zapewniać [dov. obl. zapewnić] zakwaterowanie

Trost bieten

dodawać [dov. obl. dodać] otuchy

3. bieten (darbieten, zeigen):

bieten

przedstawiać [dov. obl. przedstawić]

sie boten ein trauriges Bild

przedstawiali smutny widok

jdm die Stirn bieten

stawić komuś czoło

4. bieten slabš. (zumuten):

sich daj. etw bieten/nicht bieten lassen

pozwolić/nie pozwolić sobie na coś

das lasse ich mir nicht bieten

nie pozwolę sobie na to

II . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] GLAG. nepreh. glag.

1. bieten SPIEL:

bieten

licytować

2. bieten (ein Angebot machen):

wer bietet mehr?

kto da więcej?

III . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] GLAG. povr. glag.

1. bieten:

bieten (sich anbieten) (Chance)

nadarzać [dov. obl. nadarzyć] się

bieten (Lösung)

nasuwać [dov. obl. nasunąć] się

bei der nächsten sich bietenden Gelegenheit

przy następnej nadarzającej się okazji

2. bieten (sich darbieten):

ein schreckliches Bild bot sich unseren Augen

naszym oczom ukazał się straszny widok m. spol

bo̱g [boːk] GLAG. preh. glag., nepreh. glag., povr. glag.

bog pret. von biegen

glej tudi biegen

I . bie̱gen <biegt, bog, gebogen> [ˈbiːgən] GLAG. preh. glag. irr

1. biegen (verformen):

biegen

wyginać [dov. obl. wygiąć]

biegen Zweig, Glieder, Weidengerte

zginać [dov. obl. zgiąć]

auseinander biegen

rozginać [dov. obl. rozgiąć]

auf Biegen und Brechen pog.

za wszelką cenę

2. biegen fig (manipulieren):

das Recht biegen

naginać prawo

3. biegen LINGV. avstr. (flektieren):

biegen Adjektiv, Substantiv

deklinować

biegen Verb

koniugować

II . bie̱gen <biegt, bog, gebogen> [ˈbiːgən] GLAG. nepreh. glag. irr +sein (Kurve machen)

nach rechts/links biegen

skręcać skręcić w prawo/lewo

biegen

skręcić

zu schnell um die Kurve biegen (Fahrer, Fahrzeug)

wjechać za szybko w zakręt

um die Ecke biegen

skręcić za rogiem

III . bie̱gen <biegt, bog, gebogen> [ˈbiːgən] GLAG. povr. glag. irr

1. biegen (sich bücken):

sich nach vorne/rechts biegen

pochylać [dov. obl. pochylić] się do przodu/w prawo

sie bog sich vor Lachen fig pog.

skręcała się ze śmiechu pog.

2. biegen:

biegen (sich verziehen) (Baum)

uginać [dov. obl. ugiąć] się

biegen (Kerze, Metallstab, Regalbrett)

wygiąć się

Zu̱lu¹ <‑[s]; brez mn. > [ˈtsuːlu] SAM. sr. spol

Zulu

język m. spol zulu