Prevodi za „diensboden“ v slovarju nemško » poljski

Me̱e̱resboden <‑s, ‑böden> SAM. m. spol

Meeresboden

dno sr. spol morza

Di̱e̱nstbotin <‑, ‑nen> SAM. ž. spol

Dienstbotin → Dienstbote

glej tudi Dienstbote

Di̱e̱nstbote (-botin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> SAM. m. spol (ž. spol)

Dienstbote (-botin)

służący(-a) m. spol (ž. spol)

di̱e̱nsttuendst. pravopis PRID.

diensttuend → Dienst

glej tudi Dienst , Dienst

Di̱e̱nst² <‑[e]s, brez mn. > [diːnst] SAM. m. spol

1. Dienst (Ausübung der Berufs-, Amtspflicht):

Dienst

dyżur m. spol

welche Apotheke hat heute Dienst?

która apteka ma dzisiaj dyżur?

vom Dienst

dyżurny

Dienst haben, im Dienst sein

mieć dyżur

Dienst haben, im Dienst sein

być w pracy

Dienst haben, im Dienst sein (Polizist, Feuerwehrmann)

być na służbie

Dienst habend [o. tuend] (Offizier)

być na służbie

Dienst habend [o. tuend] (Offizier)

pełnić służbę

Dienst habend [o. tuend] (Arzt)

być na dyżurze

Dienst habend [o. tuend] (Arzt)

pełnić dyżur

zum Dienst gehen

iść na służbę [lub dyżur]

um 8 Uhr seinen Dienst antreten

objąć dyżur o godzinie ósmej

2. Dienst (Tätigkeitsbereich in einem öffentlichen Amt):

öffentlicher Dienst

służba ž. spol publiczna

Di̱e̱nst¹ <‑[e]s, ‑e> [diːnst] SAM. m. spol

1. Dienst mn. selten (abhängiges Arbeitsverhältnis):

Dienst

służba ž. spol

Dienst

praca ž. spol

bei jdm Dienst tun

służyć u kogoś

jdn vom Dienst befreien

zwolnić kogoś ze służby

jdn vom Dienst suspendieren

zawiesić kogoś w pełnieniu służby

den Dienst quittieren

wymówić służbę

in jds Diensten stehen alt

być u kogoś na służbie

außer Dienst (in der Freizeit)

po pracy

außer Dienst (im Ruhestand) (Lehrer)

na emeryturze

außer Dienst (Beamte, Offizier)

w stanie spoczynku

sich in den Dienst einer Sache stellen

wstawić się za czymś

einfacher Dienst

służba najniższego szczebla

mittlerer Dienst

służba średniego szczebla

gehobener Dienst

służba wyższego szczebla

höherer Dienst

służba najwyższego szczebla

2. Dienst meist mn. (Unterstützung, Gefallen):

Dienst

przysługa ž. spol

jdm einen Dienst erweisen [o. leisten]

wyświadczać [dov. obl. wyświadczyć] komuś przysługę

jdm einen schlechten Dienst erweisen

wyświadczyć komuś złą przysługę

seine Beine versagten ihm den Dienst

jego nogi ž. spol mn. odmawiały [dov. obl. odmówiły] mu posłuszeństwa

Hu̱musboden <‑s, ‑böden> SAM. m. spol, Hu̱muserde SAM. ž. spol <‑, ‑n>

Humusboden

gleba ž. spol próchniczna

Di̱e̱nstbote (-botin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> SAM. m. spol (ž. spol)

Dienstbote (-botin)

służący(-a) m. spol (ž. spol)

di̱e̱nstfrei PRID.

dienstfrei Tag:

dienstfrei

wolny

jeden zweiten Sonntag dienstfrei haben

mieć wolne w co drugą niedzielę

montags habe ich dienstfrei

w poniedziałki mam wolne

di̱e̱nstbereit PRID.

1. dienstbereit (im Bereitschaftsdienst):

dienstbereit

czynny

dienstbereit sein

być czynnym

weißt du, welche Apotheke heute dienstbereit ist?

czy wiesz, która apteka ž. spol jest dzisiaj czynna

2. dienstbereit alt (hilfsbereit):

dienstbereit

uczynny

eine sehr dienstbereite Frau, deine Tante!

bardzo uczynna kobieta ž. spol , ta twoja ciocia ž. spol !

di̱e̱nsthabendst. pravopis [ˈdiːnsthaːbənt] PRID.

diensthabend → Dienst

glej tudi Dienst , Dienst

Di̱e̱nst² <‑[e]s, brez mn. > [diːnst] SAM. m. spol

1. Dienst (Ausübung der Berufs-, Amtspflicht):

Dienst

dyżur m. spol

welche Apotheke hat heute Dienst?

która apteka ma dzisiaj dyżur?

vom Dienst

dyżurny

Dienst haben, im Dienst sein

mieć dyżur

Dienst haben, im Dienst sein

być w pracy

Dienst haben, im Dienst sein (Polizist, Feuerwehrmann)

być na służbie

Dienst habend [o. tuend] (Offizier)

być na służbie

Dienst habend [o. tuend] (Offizier)

pełnić służbę

Dienst habend [o. tuend] (Arzt)

być na dyżurze

Dienst habend [o. tuend] (Arzt)

pełnić dyżur

zum Dienst gehen

iść na służbę [lub dyżur]

um 8 Uhr seinen Dienst antreten

objąć dyżur o godzinie ósmej

2. Dienst (Tätigkeitsbereich in einem öffentlichen Amt):

öffentlicher Dienst

służba ž. spol publiczna

Di̱e̱nst¹ <‑[e]s, ‑e> [diːnst] SAM. m. spol

1. Dienst mn. selten (abhängiges Arbeitsverhältnis):

Dienst

służba ž. spol

Dienst

praca ž. spol

bei jdm Dienst tun

służyć u kogoś

jdn vom Dienst befreien

zwolnić kogoś ze służby

jdn vom Dienst suspendieren

zawiesić kogoś w pełnieniu służby

den Dienst quittieren

wymówić służbę

in jds Diensten stehen alt

być u kogoś na służbie

außer Dienst (in der Freizeit)

po pracy

außer Dienst (im Ruhestand) (Lehrer)

na emeryturze

außer Dienst (Beamte, Offizier)

w stanie spoczynku

sich in den Dienst einer Sache stellen

wstawić się za czymś

einfacher Dienst

służba najniższego szczebla

mittlerer Dienst

służba średniego szczebla

gehobener Dienst

służba wyższego szczebla

höherer Dienst

służba najwyższego szczebla

2. Dienst meist mn. (Unterstützung, Gefallen):

Dienst

przysługa ž. spol

jdm einen Dienst erweisen [o. leisten]

wyświadczać [dov. obl. wyświadczyć] komuś przysługę

jdm einen schlechten Dienst erweisen

wyświadczyć komuś złą przysługę

seine Beine versagten ihm den Dienst

jego nogi ž. spol mn. odmawiały [dov. obl. odmówiły] mu posłuszeństwa

Di̱e̱nststunden SAM. mn. (Zeiten für Publikumsverkehr)

Dienststunden

godziny ž. spol mn. urzędowania

Dielenboden SAM.

Geslo uporabnika

Dielenboden m. spol GRAD.

podłoga z desek ž. spol