Prevodi za „enstellende“ v slovarju nemško » poljski

Fẹnsterblende <‑, ‑n> SAM. ž. spol TV

Fensterblende

efekt m. spol przyciemnienia obiektywu

I . ạn|stellen GLAG. preh. glag.

1. anstellen (anlehnen):

anstellen

przystawiać [dov. obl. przystawić]

eine Leiter an die Wand anstellen

przystawić drabinę do ściany

2. anstellen (einschalten):

anstellen Licht, Radio, Fernseher

włączać [dov. obl. włączyć]

anstellen Wasser, Gas

odkręcać [dov. obl. odkręcić]

anstellen Klingel

nastawiać [dov. obl. nastawić]

anstellen Maschine

uruchamiać [dov. obl. uruchomić]

3. anstellen (beschäftigen):

jdn [als Drucker] anstellen

zatrudniać [dov. obl. zatrudnić] kogoś [jako drukarza]

[bei jdm] als Sekretärin angestellt sein

być zatrudnionym [u kogoś] jako sekretarka

er ist bei uns fest angestellt

on jest u nas zatrudniony na stałe

3. anstellen (durchführen):

Nachforschungen anstellen

przeprowadzać [dov. obl. przeprowadzić] badania

Vermutungen anstellen

snuć przypuszczenia

5. anstellen pog. (bewerkstelligen):

es geschickt anstellen

radzić [dov. obl. po‑] sobie z czymś

ich weiß nicht, wie ich es anstellen soll

nie wiem, jak mam to zrobić

6. anstellen pog. (anrichten):

anstellen

broić [dov. obl. z‑]

was hast du da wieder angestellt?

co znowu zbroiłeś(-aś)?

II . ạn|stellen GLAG. povr. glag.

1. anstellen (sich anreihen):

anstellen

ustawiać [dov. obl. ustawić] się w kolejce

sich anstellen, um etwas zu kaufen

ustawić się w kolejce, żeby coś kupić

Sie müssen sich hinten anstellen

musi pan/pani ustawić się na końcu kolejki

2. anstellen pog. (sich verhalten):

sich geschickt anstellen

zachowywać [dov. obl. zachować] się odpowiednio

sich dumm anstellen

zachować się głupio

stell dich nicht so an!

nie rób takich ceregieli! pog.

I . e̱i̱n|stellen GLAG. preh. glag.

1. einstellen (beschäftigen, anstellen):

jdn [als Buchhalter] einstellen

zatrudniać [dov. obl. zatrudnić] kogoś [jako księgowego]

neue Arbeitskräfte einstellen

zatrudnić nowych pracowników

jdn wieder einstellen

ponownie kogoś zatrudnić [lub przyjąć do pracy]

2. einstellen (beenden):

einstellen Arbeit, Kämpfe

przerywać [dov. obl. przerwać]

einstellen Projekt

wstrzymywać [dov. obl. wstrzymać]

einstellen Prozess

zatrzymywać [dov. obl. zatrzymać]

einstellen Zahlungen, Verfahren

zawieszać [dov. obl. zawiesić]

die Suche nach den Vermissten einstellen

wstrzymać poszukiwania zaginionych

Produktion einstellen

wstrzymać produkcję

die Zeitung hat ihr Erscheinen eingestellt

gazeta ž. spol przestała ukazywać się

ich habe die Medikamente eingestellt

przerwałem zażywanie lekarstw

das Feuer einstellen

wstrzymać ogień

3. einstellen (regulieren, justieren):

einstellen Gerät

nastawiać [dov. obl. nastawić]

einstellen Gerät

ustawiać [dov. obl. ustawić]

Sender einstellen

ustawić programy

beim Auto die Zündung einstellen

wyregulować zapłon

den Bürostuhl in der Höhe einstellen

wyregulować wysokość siedziska krzesła

die Kamera auf eine Entfernung einstellen

nastawić aparat na prawidłową odległość

der Videorekorder ist auf Aufnahme eingestellt

wideo sr. spol jest ustawione na nagrywanie

4. einstellen (hineinstellen):

einstellen Buch

wstawiać [dov. obl. wstawić]

einstellen Auto

odstawiać [dov. obl. odstawić]

5. einstellen (egalisieren):

einstellen Rekord

wyrównywać [dov. obl. wyrównać]

II . e̱i̱n|stellen GLAG. nepreh. glag. (Firma)

einstellen

zatrudniać [dov. obl. zatrudnić]

III . e̱i̱n|stellen GLAG. povr. glag.

1. einstellen:

einstellen (auftreten) (Zweifel, Folgen, Symptome)

pojawiać [dov. obl. pojawić] się

einstellen (Beschwerden, Schmerzen)

występować [dov. obl. wystąpić]

bei dem Kranken hat sich hohes Fieber eingestellt

u chorego wystąpiła wysoka gorączka ž. spol

2. einstellen (sich anpassen):

sich auf jdn/etw einstellen

dostosowywać [dov. obl. dostosować] się do kogoś/czegoś

3. einstellen (sich vorbereiten):

einstellen

nastawiać [dov. obl. nastawić] się

wir müssen uns auf die neue Situation einstellen

musimy przygotować się na nową sytuację

4. einstellen:

einstellen (sich einfinden) (Person)

stawiać [dov. obl. stawić] się

I . hịn|stellen GLAG. preh. glag.

1. hinstellen (hintun):

etw [dort] hinstellen

stawiać [dov. obl. postawić] coś [tam]

2. hinstellen (abstellen):

hinstellen Fahrrad, Auto

odstawiać [dov. obl. odstawić]

3. hinstellen (charakterisieren):

jdn als Vorbild hinstellen

przedstawiać [dov. obl. przedstawić] kogoś jako wzór

er stellte ihn als Betrüger hin

przedstawił go jako oszusta

II . hịn|stellen GLAG. povr. glag.

1. hinstellen (sich stellen):

sich vor jdn hinstellen

stawać [dov. obl. stanąć] przed kimś

sich vor jdn hinstellen (sich aufrichten)

ustawić się przed kimś

stell dich gerade hin!

stań prosto!

2. hinstellen (sich bezeichnen):

sich als jd hinstellen

uważać się za kogoś

sich als jd hinstellen

mienić się kimś ur. jez.

A̱u̱ßenstehende(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> SAM. mf dekl wie prid.

Außenstehende

osoba ž. spol postronna [lub niewtajemniczona]

Alle̱i̱nstehende(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> SAM. mf dekl wie prid.

Alleinstehende

osoba ž. spol samotna

Ne̱benstellenanlage <‑, ‑n> SAM. ž. spol TELEKOM.

Nebenstellenanlage

central[k]a ž. spol telefoniczna

Spi̱e̱lende <‑s, ‑n> SAM. sr. spol ŠPORT

Spielende

koniec m. spol gry

das Spielende ist erreicht, wenn der erste Spieler ...

gra ž. spol kończy się, kiedy pierwszy gracz ...

vo̱reinstellen GLAG. preh. glag. RAČ.

voreinstellen

ustawiać [dov. obl. ustawić] pierwotnie [lub domyślnie]

voreingestellter Parameter

parametr m. spol domyślny

zufri̱e̱denstellendst. pravopis PRID.

zufriedenstellend → zufrieden

glej tudi zufrieden

I . zufri̱e̱den [tsu​ˈfriːdən] PRID.

1. zufrieden (befriedigt):

zufrieden

zadowolony

nicht zufrieden sein

być niezadowolonym

mit nichts zufrieden sein

być ze wszystkiego niezadowolonym

bist du jetzt endlich zufrieden? pog.

jesteś teraz wreszcie zadowolony?

zufrieden stellend

zadowalający

jdn zufrieden stellen

zadowalać [dov. obl. zadowolić] [kogoś]

sich mit etw zufrieden geben

zadowalać [dov. obl. zadowolić] się czymś

2. zufrieden (in Ruhe):

jdn zufrieden lassen

zostawić kogoś w spokoju

II . zufri̱e̱den [tsu​ˈfriːdən] PRISL. (befriedigt)

zufrieden lächeln

z zadowoleniem

er nickte zufrieden

kiwnął głową z zadowoleniem