Prevodi za „ergin“ v slovarju nemško » poljski

Zwẹrgin <‑, ‑nen> SAM. ž. spol

Zwergin → Zwerg

glej tudi Zwerg

Zwẹrg(in) <‑[e]s, ‑e; ‑, ‑nen> [tsvɛrk] SAM. m. spol(ž. spol)

1. Zwerg a. fig, slabš.:

Zwerg(in)

karzeł(karlica) m. spol (ž. spol)

2. Zwerg LIT.:

Zwerg(in)

krasnoludek m. spol

Zwerg(in)

krasnal m. spol

Schneewittchen und die sieben Zwerge

królewna ž. spol Śnieżka i siedmiu krasnoludków

Bụ̈rgin <‑, ‑nen> [ˈbʏrgɪn] SAM. ž. spol

Bürgin PRAVO → Bürge

glej tudi Bürge

Bụ̈rge (Bụ̈rgin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈbʏrgə] SAM. m. spol (ž. spol) PRAVO

Bürge (Bụ̈rgin)

poręczyciel(ka) m. spol (ž. spol)

Bürge (Bụ̈rgin)

żyrant m. spol

als Bürge haften

odpowiadać jako poręczyciel

gesamtschuldnerische Bürgen

poręczyciele odpowiedzialni jako dłużnicy solidarni

bedingt haftender Bürge

poręczyciel odpowiedzialny warunkowo

Ze̱u̱gin <‑, ‑nen> [ˈtsɔɪgɪn] SAM. ž. spol

Zeugin → Zeuge

glej tudi Zeuge

Ze̱u̱ge (Ze̱u̱gin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈtsɔɪgə] SAM. m. spol (ž. spol)

Zeuge (Ze̱u̱gin)

świadek m. spol

er war Zeuge des Gesprächs/des Verbrechens

[on] był świadkiem rozmowy/przestępstwa

vor Zeugen

przy świadkach

Zeuge der Anklage/Verteidigung

świadek oskarżenia/obrony

die Zeugen Jehovas

świadkowie Jehowy

bẹrgig PRID.

bergig Landschaft, Gelände:

bergig

górzysty

ergi̱e̱ßen* GLAG. povr. glag. irr

1. ergießen:

ergießen (strömen) (Milch, Wasser)

rozlewać [dov. obl. rozlać]

2. ergießen:

ergießen (münden) (Fluss)

wpadać

sich ins Meer/in den Ozean ergießen

wpadać do morza/oceanu

Logịn <‑s, ‑s> [lɔk​ˈʔɪn] SAM. sr. spol RAČ.

Login

[za]logowanie sr. spol się

Ẹrbin <‑, ‑nen> [ˈɛrbɪn] SAM. ž. spol

Erbin → Erbe

glej tudi Erbe , Erbe

Ẹrbe² (Ẹrbin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈɛrbə] SAM. m. spol (ž. spol) PRAVO

Erbe (Ẹrbin)

spadkobierca(-czyni) m. spol (ž. spol)

gesetzlicher [o. rechtmäßiger] Erbe

spadkobierca ustawowy

pflichtteilsberechtigter Erbe

spadkobierca uprawniony do zachowku

jdn als Erben einsetzen

wyznaczać [dov. obl. wyznaczyć] kogoś na spadkobiercę

Ẹrbe¹ <‑s, brez mn. > [ˈɛrbə] SAM. sr. spol

1. Erbe PRAVO:

Erbe

spadek m. spol

das Erbe antreten

obejmować [dov. obl. objąć] spadek

2. Erbe fig (überkommene Tradition):

Erbe

spuścizna ž. spol ur. jez.

ẹrgo [ˈɛrgo] PRISL. ur. jez. (also)

ergo

a więc [lub zatem]

I . erge̱ben¹ GLAG. preh. glag., nepreh. glag., povr. glag.

ergeben pp von ergeben

II . erge̱ben¹ PRID.

1. ergeben Gesicht, Blick:

ergeben (untertänig)

poddańczy

ergeben (demütig)

uniżony

2. ergeben (treu):

ergeben Person

oddany

glej tudi ergeben

I . erge̱ben*² GLAG. preh. glag., nepreh. glag. irr

1. ergeben (zum Ergebnis haben):

die Untersuchung hat ergeben, dass ...

badanie sr. spol wykazało, że...

die Umfrage hat ergeben, dass ...

ankieta ž. spol wykazała, że...

das ergibt doch keinen Sinn

to nie ma sensu

2. ergeben (einbringen):

ergeben

przynosić [dov. obl. przynieść]

die Spenden ergaben genug Geld für die Sanierung

ofiarowane pieniądze m. spol mn. wystarczyły na renowację

3. ergeben a. MATH:

ergeben

równać się

ergeben Betrag

wynosić [dov. obl. wynieść]

ergeben Betrag

przynieść

die Summe ergab 100 Euro

kwota ž. spol wyniosła 100 euro

II . erge̱ben*² GLAG. povr. glag. irr

1. ergeben VOJ.:

sich [jdm] ergeben

poddać się [komuś]

2. ergeben (sich fügen):

sich in sein Schicksal ergeben

poddawać [dov. obl. poddać] się losowi

3. ergeben (sich hingeben):

sich jdm/etw daj. ergeben

oddawać [dov. obl. oddać] się komuś/czemuś

sich dem Alkohol ergeben

popadać [dov. obl. popaść] w alkoholizm

4. ergeben (folgen):

sich aus etw ergeben

wynikać [dov. obl. wyniknąć] z czegoś

daraus ergibt sich, dass ...

z tego wynika, że...

5. ergeben:

ergeben (sich herausstellen) (Schwierigkeit)

zaistnieć

ergeben (sich herausstellen) (Schwierigkeit)

pojawiać [dov. obl. pojawić] się

es hat sich nichts Neues ergeben

nic nowego się nie wydarzyło

I . erge̱hen* GLAG. nepreh. glag. irr +sein

ergehen ur. jez.:

ergehen (erlassen) (Gesetz)

być uchwalonym

ergehen (Einladung)

być wystosowanym

ergehen (Rechnung)

być wystawionym

an jdn ergehen (Bescheid)

zostać przekazanym komuś

an ihn erging ein ablehnender Bescheid

został poinformowany o odmownej decyzji

fraza:

etw über sich tož. ergehen lassen

znosić [dov. obl. znieść] coś bez słowa protestu

II . erge̱hen* GLAG. povr. glag. irr (sich auslassen)

sich in Schmähungen [gegen jdn/etw] ergehen

rzucać obelgi [pod adresem kogoś/czegoś]

III . erge̱hen* GLAG. brezos. irr +sein (geschehen)

ihr ist es dort gut/schlecht ergangen

dobrze/źle jej się tam powodziło

vergịsstpren. pravopis [fɛɐ̯​ˈgɪst] GLAG. preh. glag., povr. glag., vergịßtst. pravopis GLAG. preh. glag., povr. glag.

vergisst 3. pers präs von → vergessen

glej tudi vergessen

I . vergẹssen <vergisst, vergaß, vergessen> [fɛɐ̯​ˈgɛsən] GLAG. preh. glag.

vergessen

zapominać [dov. obl. zapomnieć]

jd vergisst etw

ktoś zapomina coś [lub o czymś]

ich habe vergessen, was ich sagen wollte

zapomniałem, co chciałem powiedzieć

damit ich es nicht vergesse [o. ehe ich es vergesse], ...

zanim zapomnę,...

nicht zu vergessen ...

nie zapominając o...

das kannst du vergessen! pog.

zapomnij! pog.

fraza:

das werde ich dir/ihr nie vergessen!

nigdy ci/jej tego nie zapomnę!

II . vergẹssen <vergisst, vergaß, vergessen> [fɛɐ̯​ˈgɛsən] GLAG. povr. glag.

vergessen

zapominać [dov. obl. zapomnieć] się

er hat sich im Zorn völlig vergessen

zapamiętał się całkowicie w gniewie

Energi̱e̱ <‑, ‑n> [enɛr​ˈgiː] SAM. ž. spol

1. Energie PHYS:

Energie

energia ž. spol

alternative/erneuerbare Energien

energie alternatywne/odnawialne

thermonukleare Energie

energia termonuklearna

Energie sparen

oszczędzać energię

kriminelle Energie

energia kryminalna

2. Energie brez mn. (Tatkraft):

Energie

wigor m. spol

Energie

energia ž. spol

viel/wenig Energie haben

być/nie być energicznym