Prevodi za „melieren“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

geli̱e̱ren* [ʒe​ˈliːrən] GLAG. nepreh. glag. (Saft)

gelieren

galaretowacieć [dov. obl. z‑]

möbli̱e̱ren* [mø​ˈbliːrən] GLAG. preh. glag.

möblieren

meblować [dov. obl. u‑]

möbliertes Zimmer

umeblowany pokój m. spol

möbliert wohnen

mieszkać w umeblowanym mieszkaniu

emuli̱e̱ren* [emu​ˈliːrən] GLAG. preh. glag. RAČ.

emulieren

emulować

I . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] GLAG. preh. glag.

1. verlieren (nicht mehr finden):

verlieren Schlüssel, Handschuhe

gubić [dov. obl. z‑]

du hast hier nichts verloren! pog.

nie masz tu nic do szukania! pog.

das [o. so etwas] hat hier nichts verloren! pog.

to nie jest tutaj mile widziane!

was hast du hier verloren? pog.

czego tutaj szukasz? pog.

an ihr ist eine Journalistin/Schauspielerin verloren gegangen pog.

mogła z niej być dobra dziennikarka/aktorka

2. verlieren a. fig (nicht mehr haben):

verlieren Freunde, Vertrauen, Arbeitsplatz

tracić [dov. obl. s‑]

wir dürfen keine Zeit mehr verlieren

nie możemy tracić ani chwili

seine Stelle verlieren

utracić posadę

Luft verlieren

brakować powietrza

die Beherrschung verlieren

tracić [dov. obl. s‑] panowanie

3. verlieren (entweichen lassen):

das Auto verliert Öl

z samochodu wycieka olej m. spol

der Reifen verliert Luft

z opony uchodzi powietrze sr. spol

er verlor kein Wort darüber

nie powiedział ani słowa na ten temat

4. verlieren (nicht gewinnen):

verlieren Krieg, Spiel, Prozess

przegrywać [dov. obl. przegrać]

jd hat nichts [mehr] zu verlieren

ktoś nie ma już nic [więcej] do stracenia

jdn verloren geben

uważać kogoś za beznadziejny przypadek

etw verloren geben

uważać coś za stracone

II . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] GLAG. nepreh. glag.

an Bedeutung daj. verlieren

tracić [dov. obl. s‑] na znaczeniu

das Flugzeug verliert an Höhe

samolot m. spol obniżył swój lot

die Währung verliert an Wert

kurs m. spol spada

III . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] GLAG. povr. glag.

1. verlieren:

verlieren (schwächer werden) (Spontanität)

ginąć [dov. obl. z‑]

verlieren (Nervosität, Angst)

znikać [dov. obl. zniknąć]

der Lärm verlor sich in der Ferne

hałas m. spol nikł w oddali

2. verlieren:

verlieren (sich nicht mehr finden) (Menschen)

gubić [dov. obl. z‑] się

sich in Details verlieren

gubić się w szczegółach

(sich einer Sache hingeben) er hat sich in seinen Gedanken ganz verloren

całkiem pogrążył się w swoich myślach

fili̱e̱ren [fi​ˈliːrən] GLAG. preh. glag. GASTR.

etw tož. filieren

filetować coś

poli̱e̱ren* [po​ˈliːrən] GLAG. preh. glag.

polieren Schuhe

pucować [dov. obl. wy‑]

polieren Brille

czyścić [dov. obl. wy‑]

polieren Auto, Möbel, Metall

polerować [dov. obl. wy‑]

polieren Stil, Ausdruck fig

wygładzać [dov. obl. wygładzić]

glatt polieren

glansować [dov. obl. wy‑]

glatt polieren

pucować [dov. obl. wy‑] do połysku

fraza:

jdm die Fresse [o. Schnauze] polieren pog.

obić komuś mordę [lub pysk] pog.

ziseli̱e̱ren* [tsize​ˈliːrən] GLAG. preh. glag.

ziselieren

cyzelować [dov. obl. wy‑]

defili̱e̱ren* [defi​ˈliːrən] GLAG. nepreh. glag. +haben o sein

defilieren

defilować [dov. obl. prze‑]

defilieren

maszerować [dov. obl. prze‑]

demoli̱e̱ren* [demo​ˈliːrən] GLAG. preh. glag.

1. demolieren (beschädigen):

demolieren Fahrzeug

demolować [dov. obl. z‑]

völlig demoliert

kompletnie zdemolowany

2. demolieren avstr. (abreißen):

demolieren

burzyć [dov. obl. z‑]

duelli̱e̱ren* [duɛ​ˈliːrən] GLAG. povr. glag.

sich [mit jdm] duellieren

pojedynkować się [z kimś]

moduli̱e̱ren* [modu​ˈliːrən] GLAG. preh. glag.

modulieren MUS, TEH.

modulować

reguli̱e̱ren* [regu​ˈliːrən] GLAG. preh. glag.

1. regulieren (einstellen):

regulieren Lautstärke, Temperatur

regulować [dov. obl. wy‑]

2. regulieren Fluss:

regulieren

regulować [dov. obl. u‑]

3. regulieren:

regulieren (regeln)

regulować [dov. obl. u‑]

regulieren (durch Verordung)

normować [dov. obl. u‑]

einen Schaden regulieren

wyrównywać [dov. obl. wyrównać] szkodę

simuli̱e̱ren* [zimu​ˈliːrən] GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

simulieren

symulować

avali̱e̱ren* [ava​ˈliːrən] GLAG. nepreh. glag.

avalieren FINAN., PRAVO

awalizować

avalieren FINAN., PRAVO

podpisać weksel jako poręczyciel m. spol

I . isoli̱e̱ren* [izo​ˈliːrən] GLAG. preh. glag.

1. isolieren TEH. (abdichten):

etw [gegen Kälte/Wärme] isolieren

izolować [dov. obl. za‑] coś [od zimna/ciepła]

2. isolieren (absondern):

jdn [von jdm/etw] isolieren Häftlinge

izolować [dov. obl. od‑] kogoś [od kogoś/czegoś]

isoliert leben

żyć w odosobnieniu

die Virusträger wurden von den anderen Patienten isoliert

chorzy m. spol mn. zarażeni wirusem zostali odizolowani od reszty pacjentów

II . isoli̱e̱ren* [izo​ˈliːrən] GLAG. povr. glag.

sich [von jdm/etw] isolieren

izolować [dov. obl. od‑] się [od kogoś/czegoś]

sich von seiner Umgebung isolieren

izolować się od otoczenia

koali̱e̱ren* [koʔa​ˈliːrən] GLAG. nepreh. glag. POLIT.

[mit jdm] koalieren

wchodzić [dov. obl. wejść] w koalicję [z kimś]

okuli̱e̱ren* [oku​ˈliːrən] GLAG. preh. glag. AGR.

okulieren

okulizować

okulieren

oczkować

skali̱e̱ren* GLAG. preh. glag. RAČ.

skalieren

skalować

Skali̱e̱ren <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol RAČ.

Skalieren

skalowanie sr. spol

parlieren GLAG.

Geslo uporabnika

parlieren nepreh. glag. ur. jez.

ucinać sobie pogawędkę

parlieren nepreh. glag. ur. jez.

gawędzić