Prevodi za „nakijken“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

I . kịcken [ˈkɪkən] GLAG. nepreh. glag. pog. (Fußball spielen)

kicken

grać w piłkę nożną

II . kịcken [ˈkɪkən] GLAG. preh. glag. pog. (schießen)

kicken Ball

kopać [dov. obl. kopnąć]

den Ball ins Tor kicken

posyłać [dov. obl. posłać] piłkę do bramki

den Ball ins Aus kicken

wybijać [dov. obl. wybić] piłkę na aut

I . bạcken <backt [o. bäckt], backte [o. alt: buk], gebacken> [ˈbakən] GLAG. preh. glag.

backen Brot, Kuchen:

backen

piec [dov. obl. u‑]

selbst gebacken

własnej [lub domowej] roboty

das Brot ist frisch gebacken

chleb m. spol jest świeżo upieczony

die frisch gebackenen Eheleute fig

świeżo upieczeni małżonkowie mn. pog.

II . bạcken <backt [o. bäckt], backte [o. alt: buk], gebacken> [ˈbakən] GLAG. nepreh. glag. (gar werden)

backen

piec [dov. obl. u‑] się

Bạlken <‑s, ‑> [ˈbalkən] SAM. m. spol

1. Balken (Holzbalken, Stützbalken):

Balken

belka ž. spol

ein tragender Balken

belka nośna

du lügst, dass sich die Balken biegen pog.

kłamiesz jak z nut [lub najęty]

2. Balken ŠPORT (Schwebebalken):

Balken

drążek m. spol

3. Balken TIPOGRAF. (dicker Strich):

Balken

pasek m. spol

Zensierbalken

pasek cenzuralny

I . dạnken GLAG. nepreh. glag.

1. danken (Dank aussprechen):

jdm [für seine Hilfe/sein Geschenk] danken

dziękować [dov. obl. po‑] komuś [za jego pomoc/prezent]

nichts zu danken!

nie ma za co!

wir danken für die Einladung

dziękujemy za zaproszenie

2. danken ur. jez. (verdanken):

danken

zawdzięczać

nur dem rechtzeitigen Erscheinen der Feuerwehr ist es zu danken, dass ...

jedynie temu, że straż ž. spol pożarna pojawiła się w porę, zawdzięczamy, że...

II . dạnken GLAG. preh. glag.

jdm etw danken

odwdzięczać [dov. obl. odwdzięczyć] się komuś za coś

die ganze Mühe dankt dir keiner

nikt ci nie podziękuje za twój wysiłek [lub trud]

Disken

Disken mn. od Diskus

glej tudi Diskus

Dịskus <‑[ses], Disken [o. ‑se]> [ˈdɪskʊs] SAM. m. spol ŠPORT

Diskus

dysk m. spol

fịcken [ˈfɪkən] GLAG. preh. glag., nepreh. glag. vulg.

[jdn] ficken

pieprzyć się [z kimś] vulg.

Fịnken <‑s, ‑> [ˈfɪŋkən] SAM. m. spol švic.

Finken (Hausschuh):

Finken

papuć m. spol pog.

fraza:

die Finken klopfen

zmywać [dov. obl. zmyć] się pog.

I . hạcken [ˈhakən] GLAG. preh. glag.

1. hacken (zerkleinern):

hacken Petersilie

siekać [dov. obl. po‑]

hacken Holz

rąbać [dov. obl. po‑]

etw klein hacken

posiekać coś

etw in Stücke hacken

porąbać coś na kawałki

2. hacken Boden (auflockern):

hacken

spulchniać [dov. obl. spulchnić]

3. hacken (mit Hacke herstellen):

ein Loch im Eis hacken

wyrąbywać [dov. obl. wyrąbać] dziurę w lodzie

II . hạcken [ˈhakən] GLAG. nepreh. glag.

1. hacken (stechen):

[nach jdm/etw] hacken (Vogel)

dziobać [dov. obl. dziobnąć] [kogoś/coś]

2. hacken (den Boden bearbeiten):

im Garten hacken

motykować w ogrodzie pog.

3. hacken pog. RAČ.:

hacken

włamywać [dov. obl. włamać] się do komputera

das Hacken

włam[yw]anie sr. spol się do komputera

I . ha̱ken [ˈhaːkən] GLAG. preh. glag. (einhängen)

haken

zahaczać [dov. obl. zahaczyć]

haken

zaczepiać [dov. obl. zaczepić]

II . ha̱ken [ˈhaːkən] GLAG. nepreh. glag.

haken (klemmen) (Tür)

zacinać [dov. obl. zaciąć] się

fraza:

da hakt es pog.

coś tu nie gra pog.

Ha̱ken <‑s, ‑> [ˈhaːkən] SAM. m. spol

1. Haken:

Haken (gebogenes Stück Metall, Kunststoff)

hak m. spol

Haken (Handtuchhaken)

haczyk m. spol

Haken (Kleiderhaken)

wieszak m. spol

einen Haken schlagen (Hase)

kluczyć

mit Haken und Ösen pog.

wszelkimi sposobami

2. Haken ŠPORT:

Haken

sierpowy m. spol

3. Haken (Angelhaken, Zeichen):

Haken

haczyk m. spol

hinter jedem Namen einen Haken machen

postawić haczyk przy każdym nazwisku

4. Haken pog. (Schwierigkeit):

Haken

sęk m. spol fig

die Sache hat einen Haken pog.

w tej sprawie jest jedno ale pog.

hạrken GLAG. preh. glag.

harken

grabić [dov. obl. za‑]

hịnken [ˈhɪŋkən] GLAG. nepreh. glag. +haben

hinken

kuleć

auf [o. mit] dem linken Bein hinken

kuleć na lewą nogę

dieser Vergleich hinkt fig

to niezbyt dobre porównanie sr. spol

hinkende Verse fig

kulawe wersy m. spol mn. fig

kạcken GLAG. nepreh. glag. vulg.

kacken

srać [dov. obl. na‑ ]vulg.

kạlken [ˈkalkən] GLAG. preh. glag.

1. kalken (tünchen):

kalken Bäume

wapnować

kalken Bäume

bielić wapnem

2. kalken (mit Kalk düngen):

kalken Boden

wapnować