Prevodi za „schleigen“ v slovarju nemško » poljski

I . schle̱i̱fen¹ <schleift, schleifte, geschleift> [ˈʃlaɪfən] GLAG. preh. glag.

1. schleifen (ziehen):

jdn/etw zur Tür schleifen

ciągnąć [dov. obl. po‑] kogoś/coś do drzwi

den schweren Koffer über den Bahnsteig schleifen

wlec ciężką walizkę po peronie pog.

2. schleifen fig (zum Mitkommen überreden):

sie hat ihre kleine Schwester mit in die Disko geschleift

zaciągnęła [lub zawlokła] swoją młodszą siostrę do dyskoteki pog.

jdn ins Kino schleifen fig

zaciągnąć kogoś do kina pog.

3. schleifen (niederreißen):

schleifen

burzyć [dov. obl. z‑]

II . schle̱i̱fen¹ <schleift, schleifte, geschleift> [ˈʃlaɪfən] GLAG. nepreh. glag.

1. schleifen +haben o sein (reiben):

[an etw daj.] schleifen (Fahrradkette, Blech)

trzeć [o coś]

die Kupplung schleifen lassen

trzeć sprzęgło

die Kette schleift am Schutzblech

łańcuch m. spol obciera błotnik

2. schleifen +haben o sein (gleiten):

[auf dem Boden] schleifen (Kleid)

ciągnąć się [po ziemi]

die Schleppe schleift über den Fußboden

tren m. spol ciągnie się po ziemi

etw schleifen lassen pog.

odpuścić sobie coś pog.

du kannst deine Arbeit nicht länger schleifen lassen

nie możesz dłużej zaniedbywać swojej pracy

schle̱i̱men GLAG. nepreh. glag.

1. schleimen (Schleim absondern):

schleimen

wydzielać [dov. obl. wydzielić] śluz [lub flegmę]

2. schleimen slabš.:

schleimen

kadzić [dov. obl. pod‑] komuś fig pog.

bei jdm schleimen

schlebiać komuś

bei jdm schleimen

podlizywać [dov. obl. podlizać] się pog.

schwe̱i̱gen <schweigt, schwieg, geschwiegen> [ˈʃvaɪgən] GLAG. nepreh. glag.

schweigen (Person):

schweigen

milczeć

schweig!

milcz!

sie schwieg zu diesen Vorwürfen

[ona] nie zareagowała [lub odpowiedziała] na te zarzuty

dazu/darüber schwieg er

o tym/na ten temat on milczał [lub nic nie mówił]

kannst du schweigen?

czy możesz zamilknąć?

wir schwiegen aus Höflichkeit

nic nie mówiliśmy z grzeczności

als die Waffen schwiegen fig ur. jez.

kiedy ucichły strzały m. spol mn.

fraza:

ich schweige wie ein Grab

będę milczeć jak grób m. spol fig

ganz zu schweigen von ...

nie mówiąc już o...

I . schle̱i̱chen <schleicht, schlich, geschlichen> [ˈʃlaɪçən] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. schleichen (sich heimlich bewegen):

schleichen

skradać się

ums Haus schleichen

skradać się wkoło domu

2. schleichen (langsam fahren/gehen):

schleichen

wlec [dov. obl. do‑] się a. pog.

die Zeit schleicht fig

czas m. spol się wlecze pog.

II . schle̱i̱chen <schleicht, schlich, geschlichen> [ˈʃlaɪçən] GLAG. povr. glag.

sich aus dem Haus schleichen

wymykać [dov. obl. wymknąć] się z domu

heimlich schlich er sich in die Küche

potajemnie zakradł się do kuchni

schleich dich! južnem., avstr.

spływaj! pog.

schleich dich! južnem., avstr.

spadaj! pog.

sich aus der Verantwortung schleichen fig

wykręcić się od odpowiedzialności pog.

Schwe̱i̱gen <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol

Schweigen

milczenie sr. spol

das Schweigen brechen

przerywać [dov. obl. przerwać] milczenie

jdn zum Schweigen bringen (jdn einschüchtern)

zamknąć komuś usta fig

jdn zum Schweigen bringen (jdn töten)

zabić kogoś

fraza:

es herrscht Schweigen im Walde pog.

cicho [lub cisza ž. spol ] jak makiem zasiał

es herrscht Schweigen im Walde pog.

zapanowała cisza

sich in Schweigen hüllen

kompletnie się nie odzywać

schle̱i̱chend PRID. attr

schleichend Krankheit

zbliżający się

schleichend Inflation

pełzający fig

schleichend Gift

wolno działający

Schle̱i̱er <‑s, ‑> [ˈʃlaɪɐ] SAM. m. spol

1. Schleier (für Gesicht, Kopf):

Schleier

welon m. spol

alles wie durch einen Schleier sehen

widzieć wszystko jak przez mgłę

den Schleier von etw lüften ur. jez.

uchylać [dov. obl. uchylić] rąbka tajemnicy

den Schleier des Vergessens über etw breiten ur. jez.

puszczać [dov. obl. puścić] coś w niepamięć

2. Schleier FOTO.:

Schleier

zadymienie sr. spol

3. Schleier (Dunst):

Schleier

welon m. spol mgły ur. jez.

Schle̱i̱fe <‑, ‑n> [ˈʃlaɪfə] SAM. ž. spol

1. Schleife:

Schleife (Knoten)

kokard[k]a ž. spol

Schleife (am Kranz)

szarfa ž. spol

2. Schleife (Kurve):

Schleife

pętla ž. spol

3. Schleife → Schlitterbahn

glej tudi Schlitterbahn

Schlịtterbahn <‑, ‑en> SAM. ž. spol REG

Schlitterbahn

ślizgawka ž. spol

Schle̱i̱fer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SAM. m. spol(ž. spol)

1. Schleifer (Facharbeiter):

Schleifer(in)

szlifierz m. spol

2. Schleifer sl VOJ. (Ausbilder):

Schleifer(in)

instruktor m. spol

3. Schleifer (Tanz):

Schleifer(in)

schleifer m. spol (odmiana walca)

Schle̱i̱mer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈʃlaɪmɐ] SAM. m. spol(ž. spol) slabš.

Schleimer → Schleicher(in)

schle̱i̱mig [ˈʃlaɪmɪç] PRID.

1. schleimig MED.:

schleimig Absonderung

śluzowaty

2. schleimig (glitschig):

schleimig Schnecke

śliski

3. schleimig slabš. (unterwürfig):

schleimig

uniżony

schleimig

lizusowski slabš. pog.