Prevodi za „spraw“ v slovarju nemško » poljski

spra̱ch [ʃpraːx] GLAG. nepreh. glag., preh. glag., povr. glag.

sprach pret. von sprechen

glej tudi sprechen

I . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] GLAG. nepreh. glag.

1. sprechen (reden):

sprechen

mówić [dov. obl. powiedzieć]

deutlich sprechen

mówić wyraźnie

kann ich mit dem Chef sprechen?

czy mogę porozmawiać z szefem?

sprechen wir von etwas anderem

porozmawiajmy o czymś innym

sie sprach davon, das Land zu verlassen

[ona] mówiła o tym, że wyjeżdza z kraju

darüber spricht man nicht

o tym się nie mówi

ins Mikrofon sprechen

mówić do mikrofonu

polnisch [o. Polnisch] sprechen

mówić po polsku

sprechen Sie!

proszę mówić!

2. sprechen fig (urteilen, sich äußern):

das spricht für ihn/seine Unschuld

to przemawia za nim/jego niewinnością

das spricht für ihre Intelligenz

to przemawia za jej inteligencją

vieles spricht gegen ihn

dużo przemawia przeciwko niemu

es sprach alles gegen ihn

wszystko przemawiało przeciwko niemu

vieles spricht gegen diesen Plan

dużo przemawia na niekorzyść tego planu

für sich [selbst] sprechen (Tatsache, Beweis)

przemawiać [lub mówić] samo za siebie

sie ist nicht gut auf mich zu sprechen

ona nie ma dobrego zdania o mnie

3. sprechen (ein Telefongespräch führen):

mit jdm sprechen

rozmawiać [dov. obl. po‑] z kimś

wer spricht? (am Telefon)

kto mówi?

4. sprechen (empfangen):

ich bin für niemanden zu sprechen

nie ma mnie dla nikogo

5. sprechen (tratschen):

über jdn sprechen

rozmawiać [dov. obl. po‑] o kimś

gut/schlecht über jdn/von jdm sprechen

dobrze/źle o kimś mówić

6. sprechen (eintreten):

für jdn sprechen

wstawiać [dov. obl. wstawić] się za kimś

gegen jdn sprechen

wypowiedzieć się przeciwko komuś

7. sprechen ur. jez. (erkennbar sein):

aus seinen Augen spricht Zorn

z jego oczu przemawia gniew

8. sprechen (eine Rede halten):

sprechen

przemawiać

II . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] GLAG. preh. glag.

1. sprechen (sagen, aussprechen):

sprechen die Wahrheit

mówić [dov. obl. powiedzieć]

sprechen Wort, Segen

wypowiadać [dov. obl. wypowiedzieć]

sprechen Gebet

odmawiać [dov. obl. odmówić]

sprechen Urteil

wydać

sprechen Gedicht

recytować [dov. obl. wy‑]

2. sprechen (beherrschen):

sprechen Sie Chinesisch?

czy mówi pan/pani po chińsku?

mehrere Sprachen sprechen

mówić w kilku językach

3. sprechen (verlesen):

sprechen

odczytywać [dov. obl. odczytać]

er spricht die Nachrichten im Radio

on czyta [lub prezentuje] wiadomości w radiu

4. sprechen (am Telefon):

jdn sprechen

rozmawiać z kimś [przez telefon]

(sich mit jdm unterhalten) kann ich Sie einen Augenblick sprechen?

czy mogę z panem/panią chwilkę porozmawiać?

III . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] GLAG. povr. glag.

wir sprechen uns noch! (bei der Verabschiedung)

porozmawiamy jeszcze!

wir sprechen uns noch! (als Drohung)

rozmówimy się jeszcze!

sprạng [ʃpraŋ] GLAG. nepreh. glag., preh. glag.

sprang pret. von springen

glej tudi springen

I . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. springen:

springen (hüpfen)

skakać [dov. obl. skoczyć]

springen (Kind)

podskakiwać [dov. obl. podskoczyć]

in die Höhe springen

podskoczyć do góry

ins Auge [o. in die Augen] springen

rzucać [dov. obl. rzucić] się w oczy fig

2. springen (sich mit Sprüngen bewegen):

über ein Hindernis springen

przeskakiwać [dov. obl. przeskoczyć] przez przeszkodę

über ein Hindernis springen

skakać [dov. obl. skoczyć] przez przeszkodę

zur Seite springen

odskakiwać [dov. obl. odskoczyć] na bok

ins Boot/Wasser springen

wskakiwać [dov. obl. wskoczyć] do łodzi/wody

auf den Tisch springen

wskakiwać [dov. obl. wskoczyć] na stół

aus dem Fenster springen

wyskakiwać [dov. obl. wyskoczyć] z okna

vom Dach springen

zeskakiwać [dov. obl. zeskoczyć] z dachu

über Bord springen

skakać [dov. obl. skoczyć] za burtę

vorwärts/rückwärts springen RAČ.

przeskoczyć do przodu/tyłu

von einem Thema zum anderen springen fig

przeskakiwać z jednego tematu na drugi fig

3. springen fig (Anordnungen schnell ausführen):

springen

rzucać [dov. obl. rzucić] się pog.

springen

skakać pog.

er braucht kaum was zu sagen, schon springt sie

on nie musi w ogóle nic mówić, a ona już się zrywa

4. springen švic., južnem. (eilen):

zum Bäcker springen

skoczyć do piekarza pog.

bitte, spring mal eben zum Supermarkt!

proszę, skocz no do supermarketu! pog.

5. springen:

springen (zerspringen) (Vase)

pękąć [dov. obl. pęknąć]

in Stücke springen

popękać na kawałki

6. springen (vorrücken):

auf etw tož. springen (Zeiger)

przeskakiwać [dov. obl. przeskoczyć] na coś

die Ampel springt auf Grün

światła mn. zmieniły się na zielone pog.

aus den Gleisen springen

wykoleić się

der springende Punkt pog.

sedno sr. spol sprawy

II . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] GLAG. preh. glag. +haben o sein

springen ŠPORT:

springen vier Meter

skakać [dov. obl. skoczyć]

einen Salto springen

robić [dov. obl. z‑] salto

fraza:

etw [für jdn] springen lassen pog.

stawiać [dov. obl. postawić] coś [komuś] pog.

für jdn eine Runde Bier springen lassen pog.

fundować [dov. obl. za‑] komuś kolejkę piwa pog.

Spray <‑s, ‑s> [ʃpreː, ʃprɛɪ, sprɛɪ] SAM. m. spol o sr. spol

Spray

aerozol m. spol

Spray

spray m. spol

sprọsspren. pravopis [ʃprɔs] GLAG. nepreh. glag., sprọßst. pravopis GLAG. nepreh. glag.

spross pret. von → sprießen

glej tudi sprießen

spri̱e̱ßen <sprießt, spross [o. sprießte], gesprossen [o. gesprießt]> [ˈʃpriːsən] GLAG. nepreh. glag. +sein

sprießen (Knospe)

kiełkować [dov. obl. za‑]

sprießen (Saat, Blumen)

wschodzić [dov. obl. wzejść]

sprießen (Saat, Blumen)

wypuszczać [dov. obl. wypuścić] pędy

sprießen (Bart, Haare)

rosnąć [dov. obl. wy‑]