Prevodi za „verhuren“ v slovarju nemško » poljski

I . verhö̱ren* GLAG. preh. glag.

verhören Beschuldigten:

verhören

przesłuchiwać [dov. obl. przesłuchać]

II . verhö̱ren* GLAG. povr. glag.

verhören

przesłyszeć się

sie hat sich verhört

[ona] przesłyszała się

du musst dich verhört haben

musiałeś się przesłyszeć

verhụnzen* [fɛɐ̯​ˈhʊntsən] GLAG. preh. glag. slabš. pog.

1. verhunzen (verunstalten):

verhunzen

zeszpecić

2. verhunzen (verderben):

verhunzen

zepsuć

verhunzen

spaprać pog.

verhe̱e̱ren* [fɛɐ̯​ˈheːrən] GLAG. preh. glag.

verheeren

pustoszyć [dov. obl. s‑]

verhạrren* GLAG. nepreh. glag. +haben ur. jez.

1. verharren (stehen bleiben):

verharren

zastygać [dov. obl. zastygnąć]

in einer Stellung verharren

nieruchomieć [dov. obl. z‑] w jakiejś pozycji

auf [o. bei] etw daj. verharren

pozostawać [dov. obl. pozostać] na [lub przy] czymś

2. verharren (beibehalten):

in Hoffnungslosigkeit/Trauer/Zweifel verharren

trwać w beznadziei/smutku/niepewności

in Ablehnung verharren

obstawać przy odmowie

I . verhü̱ten* GLAG. preh. glag. (verhindern)

[etw] verhüten Schlimmes

nie dopuszczać [dov. obl. dopuścić] [do czegoś]

[etw] verhüten Schwangerschaft, Empfängnis, Schaden

zapobiegać [lub zapobiec] [czemuś]

einer Krankheit verhüten

zabezpieczyć [lub chronić] się przed chorobą

II . verhü̱ten* GLAG. nepreh. glag.

verhütet ihr?

zabezpieczacie się?

I . verha̱ken* GLAG. preh. glag.

verhaken

zahaczać [dov. obl. zahaczyć]

II . verha̱ken* GLAG. povr. glag.

der Reißverschluss hat sich verhakt

suwak m. spol zahaczył się

verhe̱ben* GLAG. povr. glag. irr

verheben

przeciążać [dov. obl. przeciążyć] się

sie hat sich bei der Ausladung der Kisten verhoben

przeciążyła się przy wyładunku skrzyń

verhẹxen* GLAG. preh. glag.

verhexen

urzekać [dov. obl. urzec]

verhexen

zaczarować

es ist wie verhext! pog.

to się po prostu nie chce udać! pog.

wie verhext

jak zaczarowany [lub zaklęty]

I . verha̱u̱en* <verhaut, verhaute, verhauen> GLAG. preh. glag. pog.

1. verhauen (verprügeln):

jdn verhauen

spuszczać [dov. obl. spuścić] komuś lanie pog.

jdn verhauen

prać [dov. obl. s‑] kogoś pog.

2. verhauen (nicht schaffen):

verhauen Klassenarbeit, Test

oblać pog.

die Klausur hab’ ich verhauen!

spieprzyłem to kolokwium! pog.

II . verha̱u̱en* <verhaut, verhaute, verhauen> GLAG. povr. glag. pog.

1. verhauen (sich verprügeln):

verhauen

tłuc [lub lać] się pog.

2. verhauen (Fehler machen):

verhauen

strzelić byka pog.

3. verhauen (sich verkalkulieren):

sich [bei der Planung um hundert Euro] verhauen

rąbnąć się [przy planowaniu o sto euro] pog.

verho̱ben GLAG. povr. glag.

verhoben pp von verheben

glej tudi verheben

verhe̱ben* GLAG. povr. glag. irr

verheben

przeciążać [dov. obl. przeciążyć] się

sie hat sich bei der Ausladung der Kisten verhoben

przeciążyła się przy wyładunku skrzyń

verhụngern* GLAG. nepreh. glag. +sein

1. verhungern (sterben):

verhungern

umierać [dov. obl. umrzeć] z głodu

verhungert

zagłodzony

2. verhungern pog. (sehr hungrig sein):

am Verhungern sein

konać z głodu ur. jez.

herụm|huren GLAG. nepreh. glag. slabš. pog.

herumhuren

puszczać się slabš. pog.

lass lieber die Finger von Hildegard, die hurt doch mit jedem herum!

lepiej daj sobie spokój z Hildegardą, ona przecież puszcza się z każdym! sl

I . verhe̱e̱rend PRID.

1. verheerend (katastrophal):

verheerend Erdbeben, Flugzeugabsturz

katastrofalny

verheerend Brand, Feuer

niszczycielski

verheerend Orkan

pustoszący

2. verheerend pog. (schlimm):

verheerend Leistungen

fatalny pog.

verheerend Leistungen

okropny pog.

II . verhe̱e̱rend PRISL.

1. verheerend (katastrophal):

verheerend sich auswirken

niszcząco

2. verheerend pog. (schrecklich):

verheerend aussehen

strasznie pog.

I . verhụ̈llen* GLAG. preh. glag.

1. verhüllen (bedecken):

etw [mit etw] verhüllen

zasłaniać [dov. obl. zasłonić] coś [czymś]

das Gesicht mit einem Schleier verhüllen

zasłaniać [dov. obl. zasłonić] twarz welonem

2. verhüllen fig (beschönigen):

ein verhüllender Ausdruck

wyrażenie sr. spol eufemi[sty]czne

ein verhüllender Ausdruck

zwrot m. spol eufemi[sty]czny

(verstecken) eine verhüllte Morddrohung

ukryta groźba ž. spol morderstwa

II . verhụ̈llen* GLAG. povr. glag.

sich [mit etw] verhüllen (Frau)

osłaniać [dov. obl. osłonić] się [czymś]

sich [mit etw] verhüllen (Berge)

zasnuć się [czymś]

verhụ̈tten* GLAG. preh. glag.

verhütten

przetapiać [dov. obl. przetopić] w hucie

verspü̱ren* GLAG. preh. glag.

verspüren Schmerz, Durst:

verspüren

odczuwać [dov. obl. odczuć]