Prevodi za „wegdämmern“ v slovarju nemško » poljski

bejạmmern* GLAG. preh. glag.

etw bejammern

lamentować nad czymś

etw bejammern

biadolić na coś

verklạmmern* GLAG. povr. glag.

verklammern

szczepiać [dov. obl. szczepić] się

die Jungs haben sich im Kampf verklammert

chłopcy m. spol mn. przywarli do siebie ściskając się kurczowo

e̱i̱n|dämmern [ˈaɪndɛmən] GLAG. brezos. švic. (dunkel werden)

eindämmern

zmierzchać [dov. obl. zmierzchnąć] się

wẹg|dürfen GLAG. nepreh. glag. irr pog. (ausgehen dürfen)

wegdürfen

mieć pozwolenie na wyjście

wẹg|denken GLAG. preh. glag. irr

sich daj. etw wegdenken Hochhäuser

wyobrażać [dov. obl. wyobrazić] sobie, że nie ma czegoś

sie ist aus unserer Klasse nicht mehr wegzudenken

nie można sobie wyobrazić naszej klasy bez niej

der Computer ist aus unserem Leben nicht mehr wegzudenken

nie można sobie już wyobrazić naszego życia bez komputera

I . wẹg|drehen GLAG. preh. glag.

wegdrehen

odwracać [dov. obl. odwrócić]

das Gesicht [o. den Kopf] wegdrehen

odwrócić twarz [lub głowę]

II . wẹg|drehen GLAG. povr. glag.

wegdrehen

odwracać [dov. obl. odwrócić] się

er drehte sich weg

on odwrócił się

I . klạmmern [ˈklamɐn] GLAG. preh. glag.

1. klammern (zusammenheften):

klammern

spinać [dov. obl. spiąć]

einen Zettel [an etw tož.] klammern

przypinać [dov. obl. przypiąć] kartkę [do czegoś]

2. klammern MED. (schließen):

eine Wunde klammern

zakładać [dov. obl. założyć] klamerkę na ranę

II . klạmmern [ˈklamɐn] GLAG. nepreh. glag. ŠPORT

klammern (Boxer)

klinczować

klammern (Boxer)

stosować [dov. obl. za‑] klincz

III . klạmmern [ˈklamɐn] GLAG. povr. glag.

1. klammern (festhalten):

sich an jdn/etw klammern

kurczowo trzymać się kogoś/czegoś

2. klammern fig (nicht aufgeben):

sich an eine Hoffnung klammern

żywić nadzieję

sich an die Vorstellung klammern, dass ...

trwać w przekonaniu, że...

I . ạn|klammern GLAG. preh. glag.

1. anklammern (befestigen):

anklammern Wäsche

przyczepiać [dov. obl. przyczepić] klamerkami

beim Trocknen darf die Bluse nicht an der Leine angeklammert werden

podczas suszenia nie wolno przypinać bluzki klamerkami do sznura

2. anklammern (mit Büroklammern):

anklammern

przyczepiać [dov. obl. przyczepić] spinaczem

er hat ein Lichtbild an den [o. dem] Lebenslauf angeklammert

[on] przyczepił spinaczem zdjęcie do życiorysu

II . ạn|klammern GLAG. povr. glag. (sich festhalten)

das kleine Kind klammert sich an die [o. der] Mutter an

małe dziecko trzyma się matki

sich an eine Hoffnung anklammern fig

chwytać się nadziei fig

umklạmmern* [ʊm​ˈklamɐn] GLAG. preh. glag.

jdn/etw umklammern

ściskać [dov. obl. ścisnąć] kogoś/coś

etw umklammert halten

kurczowo ściskać coś

vo̱r|jammern GLAG. preh. glag. pog.

jdm etwas vorjammern

skarżyć [dov. obl. po‑] się przed kimś na coś

glịmmern [ˈglɪmɐn] GLAG. nepreh. glag.

glimmern

połyskiwać

I . bekụ̈mmern* GLAG. preh. glag.

1. bekümmern (betrüben):

bekümmern

martwić

bekümmern

zasmucać [dov. obl. zasmucić]

2. bekümmern (beunruhigen):

bekümmern

niepokoić

das bekümmert ihn gar nicht

to go wcale nie niepokoi

II . bekụ̈mmern* GLAG. povr. glag.

1. bekümmern (sich kümmern):

bekümmern

niepokoić się

sich nicht bekümmern

nie niepokoić się

2. bekümmern ur. jez. (sich betrüben):

bekümmern

martwić się

verkụ̈mmern* GLAG. nepreh. glag. +sein

1. verkümmern:

verkümmern (Person, Tier, Pflanze)

marnieć [dov. obl. z‑]

verkümmern (Muskel, Organ)

zanikać [dov. obl. zaniknąć]

2. verkümmern (Talent, Fähigkeit):

verkümmern

marnować [dov. obl. z‑] się

I . fẹst|klammern GLAG. preh. glag.

festklammern

przyczepiać [dov. obl. przyczepić] coś klamrami [lub klamerkami]

die Wäsche [an der Leine] festklammern

rozwieszać [dov. obl. rozwiesić] pranie [na sznurku]

II . fẹst|klammern GLAG. povr. glag.

sich an etw festklammern

złapać [lub uczepić pog. ] się czegoś

e̱i̱n|klammern GLAG. preh. glag.

etw einklammern Wort (mit runden/eckigen Klammern)

ująć coś w nawias

a̱u̱s|klammern GLAG. preh. glag.

etw ausklammern Thema, Frage

pomijać [dov. obl. pominąć] coś

vọll|jammernst. pravopis GLAG. preh. glag.

volljammern → jammern

glej tudi jammern

jạmmern [ˈjamɐn] GLAG. nepreh. glag.

1. jammern (lamentieren):

jammern

biadolić

[über etw tož.] jammern

lamentować [nad czymś]

jdm die Ohren voll jammern pog.

jęczeć komuś nad głową pog.

jdm die Ohren voll jammern pog.

suszyć komuś głowę pog.

2. jammern (verlangen):

nach jdm/etw jammern

płakać za kimś/czymś

zertrụ̈mmern* GLAG. preh. glag.

1. zertrümmern (zerbrechen):

zertrümmern Fensterscheibe

rozbijać [dov. obl. rozbić]

zertrümmern Boot

druzgotać [dov. obl. z‑]

2. zertrümmern (verletzen):

er hat ihm den Schädel zertrümmert

zgruchotał mu czaszkę

3. zertrümmern MED.:

zertrümmern Nierenstein

rozbijać [dov. obl. rozbić]

dahịn|dämmern GLAG. nepreh. glag. +sein

dahindämmern

wegetować

weg|ducken GLAG.

Geslo uporabnika

sich wegducken pog.

uchylać się

sich wegducken pog. fig

wykręcać się

sich wegducken pog. fig

wymigiwać się

sie darf sich nicht wegducken, wenn es am meisten gebraucht wird

ona nie powinna się wykręcać, kiedy jest najbardziej potrzebna