Prevodi za „Übrige“ v slovarju poljsko » nemški

ubranie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [ubraɲe] SAM. sr. spol

1. ubranie (ubiór):

ubranie

Kleidung ž. spol

ubranie robocze [lub ochronne]

Schutzkleidung ž. spol

ubranie robocze [lub ochronne]

Schutzanzug m. spol

ubranie na co dzień

Alltagskleidung ž. spol

ubranie wizytowe [lub wyjściowe]

Ausgehkleidung ž. spol

ubranie odświętne

Festkleidung ž. spol

ubranie szyte na miarę

Maßkleidung ž. spol

ubranie leży na kimś źle/dobrze [lub jak ulał]

die Kleidung sitzt bei jdm schlecht/wie angegossen pog.

2. ubranie (garnitur):

ubranie

Anzug m. spol

ubrać [ubratɕ]

ubrać dov. obl. od ubierać

glej tudi ubierać

I . ubierać <‑ra; dov. obl. ubrać> [ubjeratɕ] GLAG. preh. glag.

1. ubierać (zakładać ubranie):

ubierać osobę

anziehen

ubierać osobę

kleiden

2. ubierać (zdobić):

ubierać choinkę

schmücken

ubierać ciasto

verzieren

II . ubierać <‑ra; dov. obl. ubrać> [ubjeratɕ] GLAG. povr. glag.

1. ubierać (wkładać ubranie):

ubierać

sich tož. anziehen

2. ubierać več. nedov. obl. (mieć styl):

elegancko się ubierać

sich tož. geschmackvoll [o. schick] kleiden

ubrany [ubranɨ] PRID.

ubrany

angezogen

ubrany

gekleidet

ubrany w coś

in etw tož. gekleidet

on jest ubrany w garnitur

er hat einen Anzug an

ubrany jak lalka pog.

wie aus dem Ei gepellt pog.

ubić [ubitɕ]

ubić dov. obl. od ubijać

glej tudi ubijać

I . ubijać <‑ja; pret. ‑aj; dov. obl. ubić> [ubijatɕ] GLAG. preh. glag.

1. ubijać (przyrządzać):

ubijać śmietanę, białko

schlagen

ubić interes

ein Geschäft abschließen

2. ubijać (wyrównywać):

ubijać ziemię

[fest]stampfen

3. ubijać pog. (zabijać):

ubijać zwierzę

schlachten

ubijać zwierzę

erlegen

ubić kogoś jak psa

jdn wie einen Hund erschlagen

II . ubijać <‑ja; pret. ‑aj; dov. obl. ubić> [ubijatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

ubijać

sich eindämmen [lassen]

ubijać

sich setzen

piana nie chciała się ubić

der Schaum m. spol ließ sich nicht eindämmen [o. wollte sich nicht setzen]

I . ubiec [ubjets] dov. obl., ubiegnąć [ubjegnoɲtɕ] dov. obl., ubiegać [ubjegatɕ] <‑ga> GLAG. preh. glag. (wyprzedzać)

ubiec kogoś

jdm zuvorkommen

starałem się o tę posadę, ale on ubiegł mnie

ich bemühte mich um diesen Posten, aber er kam mir zuvor

II . ubiec [ubjets] dov. obl., ubiegnąć [ubjegnoɲtɕ] dov. obl., ubiegać [ubjegatɕ] <‑ga> GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

ubiec (mijać) (czas, lata)

vergehen

ubiec (mijać) (czas, lata)

verstreichen ur. jez.

III . ubiec [ubjets] dov. obl., ubiegnąć [ubjegnoɲtɕ] dov. obl., ubiegać [ubjegatɕ] <‑ga> GLAG. povr. glag. samo v nedov. obl.

1. ubiec (starać się):

ubiegać się o coś

sich tož. um etw bewerben [o. bemühen]

ubiegać się o czyjeś względy

sich tož. um jds Wohlwollen bemühen

2. ubiec (kandydować):

ubiegać się o prezydenturę

sich tož. um das Amt des Präsidenten bewerben

ubiór <rod. ‑ioru, mn. ‑iory> [ubjur] SAM. m. spol

ubiór

Kleidung ž. spol

ubiór

Anzug m. spol

ubiór wiosenny

Frühlingskleidung ž. spol

staranny ubiór

saubere Kleidung

ubogi <uboższy> [ubogi] PRID. ur. jez.

1. ubogi (biedny):

ubogi człowiek

arm

ubogi człowiek

mittellos

2. ubogi (marny):

ubogi strój

ärmlich

ubogi strój

schäbig

3. ubogi (nieobfitujący):

ubogi w coś

arm an etw daj.

informacja uboga w fakty

die Information ž. spol ist nicht faktengestützt

ubogie słownictwo

ärmlicher Wortschatz m. spol

krajobraz ubogi w zieleń

karge Landschaft ž. spol

ubogo [ubogo] PRISL. ur. jez.

1. ubogo (biednie):

ubogo mieszkać, żyć

ärmlich

2. ubogo (skromnie):

ubogo ilustrowany

wenig

ubogo ilustrowany

spärlich

ubocze <rod. ‑cza, mn. ‑cza> [ubotʃe] SAM. sr. spol

mieszkać/stać na uboczu

abseits wohnen/stehen

fraza:

trzymać się na uboczu

sich tož. abseits halten

trzymać się na uboczu

abseits stehen