Prevodi za „Konzepts“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

koncept <rod. ‑u, mn. ‑y> [kontsept] SAM. m. spol

koncept

Einfall m. spol

koncept

Idee ž. spol

konceptysta <rod. ‑ty, mn. ‑yści> [kontseptɨsta] SAM. m. spol sklan. jak f w lp LIT.

konceptysta

Konzeptist(in) m. spol (ž. spol)

barokowy konceptysta

barocker Konzeptist

konceptyzm <rod. ‑u, loc ‑zmie, brez mn. > [kontseptɨsm] SAM. m. spol LIT.

konceptyzm

Konzeptismus m. spol

poszeptać [poʃeptatɕ]

poszeptać dov. obl. od szeptać

glej tudi szeptać

szeptać <‑pcze; dov. obl. szepnąć [lub za‑]> [ʃeptatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. szeptać:

szeptać

[zu]flüstern

szeptać tajemnice

Geheimnis zuflüstern

szepnąć komuś słówko

sich tož. für jdn/etw einsetzen

2. szeptać več. nedov. obl.:

szeptać

flüstern

szeptać komuś do ucha

jdm ins Ohr flüstern

konceptualny [kontseptualnɨ] PRID.

1. konceptualny UM.:

konceptualny

Konzept-

konceptualny

konzeptuell

sztuka konceptualna

Konzeptkunst ž. spol

2. konceptualny FILOZ.:

konceptualny

konzeptuell

myślenie konceptualne

konzeptuelles Denken sr. spol

konceptualista <rod. ‑ty, mn. ‑iści> [kontseptualista] SAM. m. spol sklan. jak f w lp

1. konceptualista FILOZ.:

konceptualista

Konzeptualist(in) m. spol (ž. spol)

2. konceptualista UM.:

konceptualista

Konzeptkünstler(in) m. spol (ž. spol)

podszept <rod. ‑u, mn. ‑y> [potʃept] SAM. m. spol

podszept

Einflüsterung ž. spol

podszept rosądku

die Stimme ž. spol der Vernunft

podszeptać [potʃeptatɕ] dov. obl., podszeptywać [potʃeptɨvatɕ] <‑tuje; pret. ‑tuj> GLAG. preh. glag.

podszeptać

zuflüstern

intuicja podszepnęła coś komuś

die Intuition ž. spol hat jdm etw tož. zugeflüstert

konew <rod. konwi, mn. konwie> [konef] SAM. ž. spol

1. konew (naczynie na płyny):

konew

Kanne ž. spol

konew

Krug m. spol

napełnić konew

eine Kanne füllen

2. konew (ilość płynu w naczyniu):

wlano do kotła pięć konwi wody

es wurden fünf Kannen Wasser in den Kessel geschüttet

konew soku

ein Krug m. spol Saft

konger <rod. ‑a, mn. ‑y> [koŋger] SAM. m. spol ZOOL.

konger

Meeraal m. spol

koniec <rod. końca, mn. końce> [koɲets] SAM. m. spol

1. koniec:

koniec (skraj, kraniec, zakończenie: korytarza, liny, kija)

Ende sr. spol

koniec (języka, nosa, palca)

Spitze ž. spol

koniec (filmu, książki)

Ende sr. spol

mieć ostry koniec

spitz zulaufen [o. auslaufen]

koniec strony

Seitenende sr. spol

od końca czytać, zacząć

von hinten

od końca do końca

von einem Ende zum anderen

od końca do końca

von vorne bis hinten

na końcu świata

am Ende der Welt

mieć coś na końcu języka

es liegt jdm etw auf der Zunge

ona poszłaby za nim na koniec świata

sie ginge mit ihm bis ans Ende der Welt

pojechać na drugi koniec świata

bis in den äußersten Winkel der Welt reisen [o. fahren]

uciec na koniec świata

fliehen bis in den äußersten Winkel [der Welt]

uciec na koniec świata

fortgehen soweit einen die Beine ntpl tragen

szary koniec

Schlusslicht sr. spol pog.

to jeszcze nie koniec świata

deswegen geht die Welt nicht [gleich] unter pog.

wiązać koniec z końcem

von der Hand in den Mund leben

wiązać koniec z końcem

ein knappes Auskommen haben

widzieć tylko koniec własnego nosa

nur bis zur eigenen Nasenspitze sehen [o. denken]

każdy kij ma dwa końce preg.

jedes Ding sr. spol hat zwei Seiten

koniec języka za przewodnika

Fragen kostet nichts

2. koniec (kres, schyłek: dnia, terminu, wakacji):

koniec

Ende sr. spol

koniec

Schluss m. spol

na koniec

zum Schluss

pod koniec tygodnia

gegen Ende der Woche

pod koniec życia

am Ende des Lebens

z końcem miesiąca

Ende des Monats

do końca świata

bis zum Jüngsten Gericht

do końca świata

bis in alle Ewigkeit

do końca świata

bis zum Sankt Nimmerleins-Tag pog.

i na tym koniec!

und damit Schluss [o. basta pog. ] !

kogoś czeka marny koniec

mit jdm wird es ein böses [o. schlimmes] [o. trauriges] Ende nehmen

koniec balu [lub pieśni]!

Ende der Fahnenstange! pog.

koniec balu [lub pieśni]!

Schluss, aus, Ende! pog.

koniec balu [lub pieśni]!

Finito! pog.

koniec końców [lub końcem]

letzten Endes

koniec świata! (wzburzenie)

ein Alptraum!

koniec świata! (wzburzenie)

da hört doch alles auf!

nie widać końca

kein Ende ist in Sicht

nie widać końca

es ist kein Ende abzusehen

położyć czemuś koniec

etw daj. Einhalt gebieten

położyć czemuś koniec

etw daj. ein Ende machen [o. setzen]

bez końca dyskusja

endlos

bez końca dyskusja

ohne Ende

w końcu (wreszcie)

schließlich

w końcu (wreszcie)

letztendlich ur. jez.

w końcu deszcz przestał padać

endlich hörte der Regen m. spol auf

na koniec

endlich

na koniec

zu guter Letzt

do końca

ganz

do końca

völlig

do końca

ganz und gar

powiedz mi do końca prawdę!

sag mir die ganze Wahrheit!

koniec wieńczy dzieło preg.

Ende gut, alles gut preg.

miłe złego początki, lecz koniec żałosny preg.

süßer Anfang m. spol , saures Ende Warnung vor den unangenehmen Folgen schlechten Betragens

wszystko ma swój koniec preg.

alles hat ein Ende

3. koniec fig. (śmierć):

koniec

Ende sr. spol

zbliżał się jego koniec

sein Ende war nahe