Prevodi za „doprava“ v slovarju poljsko » nemški

doprać [dopratɕ]

doprać dov. obl. od dopierać

glej tudi dopierać

I . dopierać <‑ra; dov. obl. doprać> [dopjeratɕ] GLAG. preh. glag.

1. dopierać (dokończyć pranie):

dopierać bieliznę

fertig waschen

2. dopierać (wyprać do czysta):

plamy po kawie trudno jest doprać

Kaffeeflecken m. spol mn. lassen sich nur schwer auswaschen [o. kriegt man kaum weg pog. ]

mama doprała mi koszulę

die Mutter ž. spol hat mir das Hemd ausgewaschen

II . dopierać <‑ra; dov. obl. doprać> [dopjeratɕ] GLAG. povr. glag. pog.

dopierać (zostać wypranym) (sweter)

sauber werden

spodnie z trudem się doprały

die Hose ž. spol wurde nur schwer sauber

dopłata <rod. ‑ty, mn. ‑ty> [dopwata] SAM. ž. spol

dopłata do czegoś (do biletu)

Zuschlag m. spol auf etw tož.

dopłata do czegoś (do rachunku)

Zuzahlung ž. spol zu etw

dopłata do kosztów

Kostenzuschlag m. spol

dopłata za zamówienie zbyt małej ilości EKON

Mindermengenzuschlag m. spol

I . dopraszać <‑sza; pret. ‑szaj; dov. obl. doprosić> [dopraʃatɕ] GLAG. preh. glag. pog.

dopraszać

zusätzlich einladen

trzeba doprosić jeszcze parę osób na wesele

wir müssen noch einige Leute zur Hochzeit dazu einladen

II . dopraszać <‑sza; pret. ‑szaj; dov. obl. doprosić> [dopraʃatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

dopraszać

eindringlich bitten

nie móc się doprosić pomocy

jdn nicht zur Hilfe bewegen können

I . doprawiać <‑ia> [dopravjatɕ], doprawić [dopravitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. doprawiać (przyprawić):

doprawiać zupę, potrawę

abschmecken

doprawiać zupę, potrawę

würzen

2. doprawiać (dorobić):

doprawiać

nachmachen

doprawiać

anfertigen

matka w końcu doprawiła misiowi ucho

die Mutter ž. spol nähte dem Bären schließlich das Ohr an

II . doprawiać <‑ia> [dopravjatɕ], doprawić [dopravitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. šalj. pog.

1. doprawiać (upić się):

doprawiać

sich tož. beschwipsen [o. voll laufen lassen] pog.

doprawił się resztką wódki, którą znalazł w barku

er ließ sich mit dem Rest des Wodkas voll laufen, den er in der Bar fand pog.

2. doprawiać (pogorszyć swój stan zdrowia):

wczorajszym spacerem tak się doprawił, że przez tydzień musi leżeć w łóżku

nach dem gestrigen Spaziergang hat sich sein Zustand so verschlechtert, dass er eine Woche im Bett bleiben muss

I . doprawdy [dopravdɨ] ČLEN.

doprawdy

wahrhaftig

doprawdy

wirklich

to jest doprawdy nie takie trudne

das ist wirklich nicht so schwer

II . doprawdy [dopravdɨ] MEDM.

doprawdy?

wirklich?

doprawdy?

tatsächlich?

doprawdy?

echt?

sam to zrobiłem – doprawdy?

ich habe das selbst gemacht – wirklich?

I . dopracować [dopratsovatɕ] dov. obl., dopracowywać [dopratsovɨvatɕ] <‑owuje> GLAG. preh. glag. pog.

1. dopracować (dokończyć coś):

dopracować coś artykuł

an etw daj. feilen

dopracować coś artykuł

etw daj. den letzten Schliff geben fig.

2. dopracować samo v dov. obl. (pracować do jakiegoś czasu):

dopracować

arbeiten bis

dopracował w urzędzie do emerytury

er arbeitete bis zur Rente im Amt

II . dopracować [dopratsovatɕ] dov. obl., dopracowywać [dopratsovɨvatɕ] <‑owuje> GLAG. povr. glag. pog. (dorobić się)

dopracować się czegoś (majątku, pozycji)

sich daj. etw erarbeiten

dopracować się czegoś (majątku, pozycji)

es zu etw bringen

I . dopaść [dopaɕtɕ]

dopaść dov. obl. od dopadać

II . dopaść [dopaɕtɕ]

dopaść dov. obl. od dopasać

glej tudi dopasać , dopadać , dopadać

dopasać <‑sa; dov. obl. dopaść> [dopasatɕ] GLAG. preh. glag. pog. (dokarmiać)

dopasać

füttern

dopasali krowy i pędzili je do obory

sie fütterten die Kühe und trieben sie zum Stall

dopadać² <‑da> [dopadatɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

dopadać (napadać więcej) (śnieg, deszcz)

fallen

dopadało dziś w nocy śniegu

heute Nacht fiel Schnee m. spol

dopadać¹ <‑da; dov. obl. dopaść> [dopadatɕ] GLAG. preh. glag. pog.

1. dopadać (chwytać):

dopadać kogoś/czegoś

jdn/etw erwischen

szybko dopadł drzwi i uciekł

schnell ergriff er die Tür und floh

2. dopadać fig.:

dopadać (stać się czyimś udziałem) (smutek)

erfassen

dopadać (stać się czyimś udziałem) (smutek)

ergreifen

dopadać (nieszczęście)

treffen

dopadać² <‑da> [dopadatɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

dopadać (napadać więcej) (śnieg, deszcz)

fallen

dopadało dziś w nocy śniegu

heute Nacht fiel Schnee m. spol

I . dopalać <‑la; pret. ‑laj> [dopalatɕ], dopalić [dopalitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag. pog.

dopalać

aufrauchen

dopalać

zu Ende rauchen

dopalać cygaro

Zigarre aufrauchen

II . dopalać <‑la; pret. ‑laj> [dopalatɕ], dopalić [dopalitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

dopalać

ausgehen

dopalać

erlöschen

świece powoli się dopalały

die Kerzen ž. spol mn. gingen langsam aus

dopasać <‑sa; dov. obl. dopaść> [dopasatɕ] GLAG. preh. glag. pog. (dokarmiać)

dopasać

füttern

dopasali krowy i pędzili je do obory

sie fütterten die Kühe und trieben sie zum Stall