Prevodi za „odkaz“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

odkazić [otkaʑitɕ] dov. obl., odkażać [otkaʒatɕ] <‑ża> GLAG. preh. glag.

1. odkazić (zdezynfekować):

odkazić ranę, narzędzia

desinfizieren

2. odkazić (usunąć skażenie):

odkazić teren

entseuchen

rozkaz <rod. ‑u, mn. ‑y> [roskas] SAM. m. spol

1. rozkaz VOJ.:

rozkaz

Befehl m. spol

wydać rozkaz

einen Befehl erteilen [o. erlassen]

wykonać rozkaz

einen Befehl ausführen [o. befolgen]

rozkaz!

zu Befehl!

2. rozkaz RAČ.:

rozkaz

Befehl m. spol

rozkaz arytmetyczny

Rechenbefehl m. spol

rozkaz RISC

RISC-Befehl m. spol

rozkaz zatrzymania

Stoppbefehl m. spol

odkąd [otkont] ZAIM.

1. odkąd (od jak dawna?):

odkąd

seit wann?

odkąd tam studiujesz?

seit wann studierst du dort?

2. odkąd (od czasu gdy):

odkąd

seit daj.

odkąd

seitdem

odkąd pamiętam

seitdem ich mich erinnern kann

odkąd zachorował

seitdem er krank wurde

3. odkąd (skąd?):

odkąd?

von wo an?

odkąd?

wo?

odkąd mam zacząć?

wo soll ich anfangen?

odkuć [otkutɕ]

odkuć dov. obl. od odkuwać

glej tudi odkuwać

I . odkuwać <‑wa; dov. obl. odkuć> [otkuvatɕ] GLAG. preh. glag. TEH.

odkuwać tynk

abklopfen

odkuwać tynk

abschlagen

II . odkuwać <‑wa; dov. obl. odkuć> [otkuvatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

1. odkuwać (bogacić się):

odkuwać

sich tož. gesundstoßen pog.

odkuwać

sich tož. gesundmachen pog.

2. odkuwać (mścić się):

odkuć się na kimś

sich tož. an jdm rächen

odkup <rod. ‑u, brez mn. > [otkup] SAM. m. spol PRAVO

odkup

Rückkauf m. spol

prawo odkupu

Rückkaufsrecht sr. spol

nakaz <rod. ‑u, mn. ‑y> [nakas] SAM. m. spol

1. nakaz t. PRAVO (polecenie, zarządzenie):

nakaz

Befehl m. spol

nakaz

Anordnung ž. spol

nakaz

Gebot sr. spol

nakaz aresztowania/rewizji

Haft-/Durchsuchungsbefehl m. spol

nakaz jednakowego [lub równego] traktowania

Gleichbehandlungsgebot sr. spol

nakaz płatniczy

Mahnbescheid m. spol

nakaz przeszukania

Durchsuchungsbefehl m. spol

nakaz rozbiórki

Abbruchgebot sr. spol

nakaz równości wobec prawa

Gleichheitsgebot sr. spol

nakaz urzędowy

Amtsanordnung ž. spol

znak nakazu

Gebotszeichen sr. spol

2. nakaz (norma działania):

nakaz moralny

sittliches Gebot sr. spol

pokaz <rod. ‑u, mn. ‑y> [pokas] SAM. m. spol

pokaz

Vorführung ž. spol

pokaz

Darbietung ž. spol

pokaz

Demonstration ž. spol

pokaz lotniczy

Flugschau ž. spol

pokaz mody

Modenschau ž. spol

on robi to tylko na pokaz

er zieht nur eine Show ab pog.

wykaz <rod. ‑u, mn. ‑y> [vɨkas] SAM. m. spol

wykaz (nazwisk, osób)

Liste ž. spol

wykaz (nazwisk, osób)

Verzeichnis sr. spol

wykaz (należności, kosztów)

Aufstellung ž. spol

wykaz (należności, kosztów)

Zusammenstellung ž. spol

zakaz <rod. ‑u, mn. ‑y> [zakas] SAM. m. spol

1. zakaz (zarządzenie zabraniające czegoś):

zakaz

Verbot sr. spol

zakaz postoju

Halteverbot sr. spol

zakaz skrętu w lewo/prawo

Linksabbiege-/Rechtsabbiegeverbot sr. spol

zakaz wjazdu

Einfahrtsverbot sr. spol

„zakaz wstępu”

„Eintritt m. spol verboten“

zakaz prowadzenia działalności gospodarczej

Gewerbeverbot sr. spol

łamać zakazy

Verbote übertreten

łamać zakazy

gegen Verbote verstoßen

2. zakaz PRAVO:

zakaz

Verbot sr. spol

zakaz

Sperre ž. spol

zakaz podsłuchu

Abhörverbot sr. spol

zakaz przyjęcia czeku

Akzeptverbot sr. spol

zakaz analogii

Analogieverbot sr. spol

zakaz deportacji

Abschiebungsverbot sr. spol

zakaz wyjazdu za granicę

Ausreiseverbot sr. spol

zakaz tworzenia kartelu [lub karteli]

Kartellverbot sr. spol

zakaz transakcji wiązanych

Kopp[e]lungsverbot sr. spol

zakaz kumulowania

Kumulierungsverbot sr. spol

zakaz kontaktów

Kontaktsperre ž. spol

zakaz odmowy stosowania prawa

Rechtsverweigerungsverbot sr. spol

odkopać [otkopatɕ]

odkopać dov. obl. od odkopywać

glej tudi odkopywać , odkopywać

odkopywać² <‑puje; pret. ‑puj; dov. obl. odkopnąć> [otkopɨvatɕ] GLAG. preh. glag. ŠPORT

odkopywać

zurücktreten

odkopywać

zurückkicken pog.

odkopywać piłkę

den Ball zurückkicken

I . odkopywać¹ <‑puje; pret. ‑puj; dov. obl. odkopać> [otkopɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

odkopywać

ausgraben

II . odkopywać¹ <‑puje; pret. ‑puj; dov. obl. odkopać> [otkopɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

odkopywać

sich tož. [her]ausgraben

I . odkuwać <‑wa; dov. obl. odkuć> [otkuvatɕ] GLAG. preh. glag. TEH.

odkuwać tynk

abklopfen

odkuwać tynk

abschlagen

II . odkuwać <‑wa; dov. obl. odkuć> [otkuvatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

1. odkuwać (bogacić się):

odkuwać

sich tož. gesundstoßen pog.

odkuwać

sich tož. gesundmachen pog.

2. odkuwać (mścić się):

odkuć się na kimś

sich tož. an jdm rächen