Prevodi za „rezygnowanie“ v slovarju poljsko » nemški

desygnowanie <rod. ‑ia, brez mn. > [desɨgnovaɲe] SAM. sr. spol

1. desygnowanie pis. jez. POLIT.:

desygnowanie

Ernennung ž. spol

2. desygnowanie:

desygnowanie LINGV., MAT.

Bezeichnung ž. spol

rezygnować <‑nuje; dov. obl. z‑> [rezɨgnovatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. rezygnować (zrzekać się):

rezygnować

verzichten

rezygnować

zurücktreten

rezygnować ze spaceru

auf einen Spaziergang verzichten

on zrezygnował ze stanowiska

er ist von seinem Posten zurücktreten

on zrezygnował ze stanowiska

er hat seinen Posten geräumt

2. rezygnować (dawać za wygraną):

rezygnować

resignieren

rezygnować

aufgeben

ona nigdy nie zrezygnowała z własnych ambicji

sie hat ihre eigenen Ambitionen nie aufgegeben

zrezygnowany [zrezɨgnovanɨ] PRID.

zrezygnowany mina:

zrezygnowany

resigniert

zrezygnowany

enttäuscht

zrezygnować [zrezɨgnovatɕ]

zrezygnować dov. obl. od rezygnować

glej tudi rezygnować

rezygnować <‑nuje; dov. obl. z‑> [rezɨgnovatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. rezygnować (zrzekać się):

rezygnować

verzichten

rezygnować

zurücktreten

rezygnować ze spaceru

auf einen Spaziergang verzichten

on zrezygnował ze stanowiska

er ist von seinem Posten zurücktreten

on zrezygnował ze stanowiska

er hat seinen Posten geräumt

2. rezygnować (dawać za wygraną):

rezygnować

resignieren

rezygnować

aufgeben

ona nigdy nie zrezygnowała z własnych ambicji

sie hat ihre eigenen Ambitionen nie aufgegeben

drenowanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [drenovaɲe] SAM. sr. spol TEH.

drenowanie

Dränieren sr. spol

rezygnacja <rod. ‑ji, brez mn. > [rezɨgnatsja] SAM. ž. spol ur. jez.

1. rezygnacja (ustąpienie):

rezygnacja

Rücktritt m. spol

złożyć rezygnację

den Rücktritt einreichen

złożyć rezygnację

zurücktreten

2. rezygnacja (zaniechanie):

rezygnacja

Verzicht m. spol

rezygnacja

Absehen sr. spol

rezygnacja z podstawowego prawa obywatelskiego PRAVO

Grundrechtsverzicht m. spol

3. rezygnacja (zniechęcenie, apatia):

rezygnacja

Resignation ž. spol

rezygnacja

Entmutigung ž. spol

rezydować <‑duje> [rezɨdovatɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

rezydować

residieren

panowanie <rod. ‑ia, brez mn. > [panovaɲe] SAM. sr. spol ur. jez.

1. panowanie (rządy):

panowanie

Herrschaft ž. spol

za czyjegoś panowania

unter jds Regierung [o. Herrschaft]

2. panowanie (kontrola):

panowanie

Beherrschung ž. spol

objąć panowanie

die Kontrolle übernehmen

stracić panowanie nad sobą

die Selbstbeherrschung verlieren

planowanie <rod. ‑ia, brez mn. > [planovaɲe] SAM. sr. spol

planowanie czegoś

die Planung ž. spol einer Sache rod.

planowanie płynności finansowej

Liquiditätsplanung ž. spol

planowanie przestrzenne

Raumplanung ž. spol

naturalne planowanie rodziny

natürliche Familienplanung ž. spol

olinowanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [olinovaɲe] SAM. sr. spol NAVT.

olinowanie

Schiffstauwerk sr. spol

opanowanie <rod. ‑ia, brez mn. > [opanovaɲe] SAM. sr. spol

opanowanie

Beherrschung ž. spol

dzięki opanowaniu

dank der Beherrschung

stracić opanowanie

die Beherrschung [o. Fassung] verlieren

stracić opanowanie

ausrasten pog.

poszanowanie <rod. ‑ia, brez mn. > [poʃanovaɲe] SAM. sr. spol ur. jez.

1. poszanowanie (szacunek):

poszanowanie dla kogoś/czegoś

Achtung ž. spol [o. Respekt m. spol ] vor jdm/etw

2. poszanowanie (nienaruszanie):

poszanowanie prawa

Beachtung ž. spol der Gesetze

obetonowanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [obetonovaɲe] SAM. m. spol ARHIT.

obetonowanie

[Aus]betonierung ž. spol