Prevodi za „rozejrzał“ v slovarju poljsko » nemški

rozebrać [rozebratɕ]

rozebrać dov. obl. od rozbierać

glej tudi rozbierać

I . rozbierać <‑ra; dov. obl. rozebrać> [rozbjeratɕ] GLAG. preh. glag.

1. rozbierać (zdejmować ubranie):

rozbierać

ausziehen

rozbierać

ablegen

być rozebranym do rosołu šalj.

nackig sein

2. rozbierać (rozkładać):

rozbierać silnik

[in Einzelteile] zerlegen

rozbierać silnik

auseinander nehmen

rozbierać budynek

abreißen

rozbierać budynek

niederreißen

3. rozbierać (likwidować coś):

rozbierać

abtragen

rozbierać stare mury

alte Mauern abtragen ž. spol mn.

4. rozbierać (rozchwytywać coś):

rozbierać

unter sich daj. aufteilen

bilety zostały rozebrane

die Tickets sind vergriffen

II . rozbierać <‑ra; dov. obl. rozebrać> [rozbjeratɕ] GLAG. povr. glag.

rozbierać

sich tož. ausziehen

rozbierać

sich tož. entkleiden ur. jez.

rozegrać [rozegratɕ]

rozegrać dov. obl. od rozgrywać

glej tudi rozgrywać

I . rozgrywać <‑wa; dov. obl. rozegrać> [rozgrɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

rozgrywać mecz, partię brydża, bitwę:

rozgrywać

austragen

II . rozgrywać <‑wa; dov. obl. rozegrać> [rozgrɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

rozgrywać

spielen

akcja filmu rozgrywa się w Warszawie

der Film spielt in Warschau

I . rozerwać <‑wie; pret. ‑wij> [rozervatɕ]

rozerwać dov. obl. od rozrywać

II . rozerwać <‑wie; pret. ‑wij> [rozervatɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. (zabawić, zrelaksować)

rozerwać

entspannen

rozerwać

relaxen

III . rozerwać <‑wie; pret. ‑wij> [rozervatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. (zabawić się, zrelaksować się)

rozerwać

sich tož. entspannen

rozerwać

sich tož. unterhalten

glej tudi rozrywać

I . rozrywać <‑wa; dov. obl. rozerwać> [rozrɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. rozrywać (drzeć):

rozrywać materiał

aufreißen

rozrywać materiał

auseinander reißen

2. rozrywać (przerywać):

rozrywać tamę

durchbrechen

rozrywać linę

zerreißen

3. rozrywać:

rozrywać (niszczyć) (bomba)

zerreißen

rozrywać (niszczyć) (bomba)

zerfetzen

II . rozrywać <‑wa; dov. obl. rozerwać> [rozrɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. rozrywać:

rozrywać (drzeć się) (materiał)

aufreißen

rozrywać (drzeć się) (materiał)

auseinander reißen

2. rozrywać:

rozrywać (przerywać się) (tama)

brechen

rozrywać lina

reißen

rozeprzeć [rozepʃetɕ]

rozeprzeć dov. obl. od rozpierać

glej tudi rozpierać

I . rozpierać <‑ra; dov. obl. rozeprzeć> [rospjeratɕ] GLAG. preh. glag.

duma kogoś rozpiera

jd ist von Stolz erfüllt

duma kogoś rozpiera

jd platzt vor Stolz

radość kogoś rozpiera

jd ist von Freude erfüllt

radość kogoś rozpiera

jdm guckt die Freude aus allen Knopflöchern pog.

II . rozpierać <‑ra; dov. obl. rozeprzeć> [rospjeratɕ] GLAG. povr. glag. (rozsiadać się)

rozpierać

sich tož. breit machen

rozpierać

sich tož. lümmeln pog.

rozewrzeć [rozevʒetɕ]

rozewrzeć dov. obl. od rozwierać

glej tudi rozwierać

I . rozwierać <‑ra; pret. ‑aj; dov. obl. rozewrzeć> [rozvjeratɕ] GLAG. preh. glag.

rozwierać

aufmachen

rozwierać

öffnen

rozwierać

aufreißen

rozwarł szeroko oczy ze zdziwienia

vor Erstaunen riss er die Augen weit auf

II . rozwierać <‑ra; pret. ‑aj; dov. obl. rozewrzeć> [rozvjeratɕ] GLAG. povr. glag.

rozwierać

sich öffnen

rozwierać

aufgehen

rozwierać

sich auftun ur. jez.

drzwi rozwarły się

die Tür ž. spol tat sich auf ur. jez.

rozedrzeć [rozedʒetɕ]

rozedrzeć dov. obl. od rozdzierać

glej tudi rozdzierać

I . rozdzierać <‑ra; dov. obl. rozedrzeć> [rozdʑeratɕ] GLAG. preh. glag.

rozdzierać < dov. obl. na‑>:

rozdzierać

aufreißen

rozdzierać

zerreißen

fraza:

coś rozdziera komuś serce

etw bricht jdm das Herz

rozdzierać nad czymś szaty

über etw daj. ein Klagelied anfangen [o. anstimmen]

II . rozdzierać <‑ra; dov. obl. rozedrzeć> [rozdʑeratɕ] GLAG. povr. glag.

1. rozdzierać (pękać):

rozdzierać

aufreißen

rozdzierać

platzen

2. rozdzierać pog. (krzyczeć):

rozdzierać

brüllen pog.

rozdzierać

schreien

rozetrzeć [rozetʃetɕ]

rozetrzeć dov. obl. od rozcierać

glej tudi rozcierać

I . rozcierać <‑ra; dov. obl. rozetrzeć> [rostɕeratɕ] GLAG. preh. glag.

1. rozcierać (masować):

rozcierać

reiben

2. rozcierać (rozgniatać):

rozcierać żółtka z cukrem

Eigelb mit Zucker verrühren

3. rozcierać (rozprowadzać):

rozcierać krem

verstreichen

rozcierać krem

verteilen

II . rozcierać <‑ra; dov. obl. rozetrzeć> [rostɕeratɕ] GLAG. povr. glag.

rozcierać

sich tož. verreiben

przejrzały [pʃejʒawɨ] PRID.

przejrzały

überreif

rozedrgany [rozedrganɨ] PRID. ur. jez.

rozedrgany

zitternd

twarz rozedrgana od śmiechu

vor Lachen zitterndes Gesicht sr. spol

rozejmowy [rozejmovɨ] PRID. VOJ.

rozejmowy

Waffenstillstands-

układ rozejmowy

Waffenstillstandsabkommen sr. spol

rozegnać [rozegnatɕ]

rozegnać dov. obl. od rozganiać

glej tudi rozganiać

rozganiać <‑ia; dov. obl. rozgonić [lub rozegnać]> [rozgaɲatɕ] GLAG. preh. glag.

rozganiać manifestantów

auseinander treiben [o. jagen]

rozganiać chmury

vertreiben

rozesłać¹ [rozeswatɕ]

rozesłać dov. obl. od rozsyłać

glej tudi rozsyłać

rozsyłać <‑ła; dov. obl. rozesłać> [rossɨwatɕ] GLAG. preh. glag.

rozsyłać

aussenden

rozsyłać

versenden

rozeznać [rozeznatɕ]

rozeznać dov. obl. od rozeznawać

glej tudi rozeznawać

I . rozeznawać <‑naje; pret. ‑naj; dov. obl. rozeznać> [rozeznavatɕ] GLAG. preh. glag.

rozeznawać

erkennen

w ciemnościach z trudem rozeznawał kształty

in der Dunkelheit erkannte er die Formen nur mit Mühe

II . rozeznawać <‑naje; pret. ‑naj; dov. obl. rozeznać> [rozeznavatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl.

rozeznawać się w czymś

sich tož. in etw daj. gut auskennen

rozeznawać się na mapie

sich gut auf der Landkarte orientieren

rozepchać [rozepxatɕ], rozepchnąć [rozepxnoɲtɕ]

rozepchać dov. obl. od rozpychać

glej tudi rozpychać

I . rozpychać <‑cha; pret. ‑aj; dov. obl. rozepchać [lub rozepchnąć]> [rospɨxatɕ] GLAG. preh. glag.

rozpychać spodnie, kieszenie:

rozpychać

[aus]stopfen

rozpychać

ausbeulen

II . rozpychać <‑cha; pret. ‑aj; dov. obl. rozepchać [lub rozepchnąć]> [rospɨxatɕ] GLAG. povr. glag.

1. rozpychać:

rozpychać (rozciągać się) (spodnie)

sich tož. ausdehnen

rozpychać (kieszenie)

ausbeulen

2. rozpychać pog. (przepychać się):

rozpychać

[sich tož. ] drängen

rozpychać

sich tož. drängeln pog.

rozpychać się łokciami

seine Ell[en]bogen gebrauchen

rozejrzeć się [rozejʒetɕ ɕe]

rozejrzeć się dov. obl. od rozglądać się

glej tudi rozglądać się

rozglądać się <‑da się; dov. obl. rozejrzeć się [lub rozglądnąć się]> [rozglondatɕ ɕe] GLAG. povr. glag.

rozglądać się

sich tož. umschauen

rozglądać się

sich tož. umsehen

rozglądać się za pracą

sich tož. nach [einer] Arbeit umsehen [o. umschauen]

rozejrzeć się w sytuacji

sich daj. einen Überblick über die Situation verschaffen

rozejrzeć się w sytuacji

sich tož. orientieren

rozejrzeć się w terenie

sich tož. in der Gegend umsehen [o. umschauen]