Prevodi za „rozhу́bať“ v slovarju poljsko » nemški

I . rozhuśtać <‑ta> [rosxuɕtatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

rozhuśtać

zum Schaukeln bringen

II . rozhuśtać <‑ta> [rosxuɕtatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. (łódka)

rozhuśtać

ins Schaukeln geraten

rozbić [rozbitɕ]

rozbić dov. obl. od rozbijać

glej tudi rozbijać

I . rozbijać <‑ja; dov. obl. rozbić> [rozbijatɕ] GLAG. preh. glag.

1. rozbijać (powodować uszkodzenie, stłuczenie):

rozbijać szybę

zerschlagen

rozbijać szybę

einschlagen

rozbijać jajko

aufschlagen

rozbijać jajko

zerschlagen

rozbijać mur

zerstören

rozbijać mur

durchbrechen

rozbijać samochód

das Auto schrottreif [o. zu Schrott] fahren

rozbijać bank

die Bank sprengen

rozbijać coś w drzazgi pog.

etw tož. in Stücke hauen

2. rozbijać (rozgniatać):

rozbijać kotlety

klopfen

3. rozbijać (ranić):

rozbijać głowę

einschlagen

rozbijać głowę

verwunden

4. rozbijać (zwyciężać):

rozbijać armię

schlagen

5. rozbijać (podzielić coś):

rozbijać coś na etapy

aufteilen

6. rozbijać fig. (powodować rozpad):

rozbijać rodzinę

die Familie zerstören

fraza:

rozbijać namiot/obóz

ein Zelt/ein Lager aufschlagen

II . rozbijać <‑ja; dov. obl. rozbić> [rozbijatɕ] GLAG. povr. glag.

1. rozbijać:

rozbijać (ulegać uszkodzeniu, zniszczeniu) (jajko, kieliszek, talerz)

zerschlagen

rozbijać (samochód)

einen Unfall haben

rozbijać (samolot)

abstürzen

2. rozbijać pog. (bywać to tu, to tam):

rozbijać

sich tož. herumtreiben pog.

rozbijać się taksówkami po mieście

mit dem Taxi in der Stadt herumfahren pog.

rozbój <rod. ‑boju, mn. ‑boje> [rozbuj] SAM. m. spol

1. rozbój PRAVO:

rozbój

Raub m. spol

ciężki rozbój

schwerer Raub

niebezpieczny rozbój

gefährlicher Raub

ofiara rozboju

Raubopfer sr. spol

rozbój z użyciem broni

bewaffneter Raub

2. rozbój pog. (niesprawiedliwość, wyzysk):

rozbój

Ausbeutung ž. spol

to rozbój brać za to taką kwotę

das ist Ausbeutung, dafür solch eine Summe zu verlangen

to jest rozbój w biały dzień

das ist eine Unverschämtheit ž. spol

rozdać [rozdatɕ]

rozdać dov. obl. od rozdawać

glej tudi rozdawać

rozdawać <‑daje; dov. obl. rozdać> [rozdavatɕ] GLAG. preh. glag.

rozdawać foldery, ulotki

verteilen

rozdawać foldery, ulotki

austeilen

rozdawać autografy

verteilen

rozdawać pieniądze

verschenken

rozdawać karty

geben

rozdawać karty

austeilen

fraza:

rozdać coś hojną [lub szczodrą] ręką

mit vollen Händen austeilen

rozeta <rod. ‑ty, mn. ‑ty> [rozeta] SAM. ž. spol

1. rozeta UM.:

rozeta

Rosette ž. spol

2. rozeta ARHIT.:

rozeta

Fensterrose ž. spol

3. rozeta BOT.:

rozeta

Rosette ž. spol

rozeta

Blattrosette ž. spol

rozkaz <rod. ‑u, mn. ‑y> [roskas] SAM. m. spol

1. rozkaz VOJ.:

rozkaz

Befehl m. spol

wydać rozkaz

einen Befehl erteilen [o. erlassen]

wykonać rozkaz

einen Befehl ausführen [o. befolgen]

rozkaz!

zu Befehl!

2. rozkaz RAČ.:

rozkaz

Befehl m. spol

rozkaz arytmetyczny

Rechenbefehl m. spol

rozkaz RISC

RISC-Befehl m. spol

rozkaz zatrzymania

Stoppbefehl m. spol

rozlać [rozlatɕ]

rozlać dov. obl. od rozlewać

glej tudi rozlewać

I . rozlewać <‑wa [lub na‑] rozlać> [rozlevatɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. rozlewać (na podłogę):

rozlewać

verschütten

rozlewać

vergießen

płakać nad rozlanym mlekiem

was geschehen ist, ist geschehen

2. rozlewać (do talerzy, kieliszków):

rozlewać

eingießen

rozlał wszystkim po kieliszku

er schenkte allen ein Glas ein

II . rozlewać <‑wa dov. obl. rozlać> [rozlevatɕ] GLAG. nepreh. glag. (rzeka)

rozlewać

austreten

III . rozlewać <‑wa [lub na‑] rozlać> [rozlevatɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. (wylewać się)

rozlewać

überlaufen

rozłam <rod. ‑u, mn. ‑y> [rozwam] SAM. m. spol

rozłam

Spaltung ž. spol

rozłam

Bruch m. spol

w partii nastąpił rozłam

in der Partei kam es zu einer Spaltung

rozmaz <rod. ‑u, mn. ‑y> [rozmas] SAM. m. spol MED.

rozmaz

Abstrich m. spol

rozpad <rod. ‑u, brez mn. > [rospat] SAM. m. spol

1. rozpad (rozpadnięcie się: imperium):

rozpad

Zerfall m. spol

rozpad

Untergang m. spol

2. rozpad:

rozpad KEM., FIZ.

Zerfall m. spol

rozpad KEM., FIZ.

Spaltung ž. spol

okres połowicznego rozpadu

Halbwertszeit ž. spol