Prevodi za „stranu“ v slovarju poljsko » nemški

stratny [stratnɨ] PRID.

być stratnym na czymś

bei etw daj. verlieren

być stratnym na czymś

bei etw daj. nicht auf seine Kosten kommen

stratus <rod. ‑u, mn. ‑y> [stratus] SAM. m. spol METEOROL.

stratus

Stratus m. spol

strawny [stravnɨ] PRID.

lekko/ciężko strawny

leicht/schwer verdaulich

stras <rod. ‑u, mn. ‑y> [stras] SAM. m. spol

stras

Strass m. spol

straż <rod. ‑y, mn. ‑e> [straʃ] SAM. ž. spol

1. straż brez mn. (dozór):

trzymać [lub pełnić] straż

Wache halten [o. stehen]

stać na straży czegoś fig.

etw tož. bewachen [o. behüten]

stać na straży czegoś fig.

über etw daj. Wache halten

2. straż (grupa ludzi):

straż

Wachmannschaft ž. spol

straż

Wach[t]posten m. spol

straż przednia/tylna

Vor-/Nachhut ž. spol

3. straż (instytucja):

straż pożarna

Feuerwehr ž. spol

straż miejska

Stadtpolizei ž. spol

straż graniczna

Grenzschutz m. spol

straż graniczna (w Niemczech)

Bundesgrenzschutz m. spol

strach¹ <rod. ‑u, brez mn. > [strax] SAM. m. spol

strach (lęk):

strach

Angst ž. spol

strach

Furcht ž. spol

napędzić komuś strachu

jdm Angst einjagen

napędzić komuś strachu

jdn in Angst versetzen

strach pomyśleć

furchtbar, daran zu denken

strach pomyśleć

nicht auszudenken

aż strach pomyśleć, co będzie, gdy nie zdam [egzaminu]

ich darf gar nicht daran denken, was passiert wenn ich [die Prüfung] nicht bestehe

fraza:

mieć stracha pog.

Angst haben

mieć stracha pog.

Schiss haben pog.

strach ma wielkie oczy preg.

die Furcht ž. spol hat große [o. tausend] Augen preg.

blady strach

panische [o. nackte] Angst ž. spol

najeść się strachu

Angst [o. Furcht] haben

strajk <rod. ‑u, mn. ‑i> [strajk] SAM. m. spol

strajk

Streik m. spol

strajk

Arbeitsniederlegung ž. spol

strajk głodowy/okupacyjny/ostrzegawczy

Hunger-/Sitz-/Warnstreik m. spol

gasić strajki pog.

die Streiks niederschlagen

strata <rod. ‑ty, mn. ‑ty> [strata] SAM. ž. spol

1. strata (szkoda materialna, moralna):

strata

Verlust m. spol

strata

Schaden m. spol

ponieść stratę

einen Verlust erfahren [o. erleiden]

strata czasu/pieniędzy/na wadze

Zeit-/Geld-/Gewichtsverlust m. spol

straty w ludziach

Menschenverluste m. spol mn.

spisać kogoś/coś na straty

jdn/etw abschreiben

mała strata, krótki żal preg.

ein kleiner Schaden ist bald verschmerzt

2. strata EKON:

strata

Verlust m. spol

strata

Schaden m. spol

strata

Einbuße ž. spol

być zmuszonym ponieść stratę kursową

Kurseinbußen hinnehmen müssen

strata kapitału

Kapitalverlust m. spol

strata rekordowa

Rekordverlust m. spol

strawa <rod. ‑wy, brez mn. > [strava] SAM. ž. spol ur. jez.

1. strawa (pożywienie):

strawa

Nahrung ž. spol

strawa

Kost ž. spol

2. strawa fig. (pokarm duchowy):

strawa

[geistige] Nahrung ž. spol

stragan <rod. ‑u, mn. ‑y> [stragan] SAM. m. spol

stragan

Marktbude ž. spol

stragan

Stand m. spol

stragan z warzywami

Gemüsestand m. spol

stracić [stratɕitɕ]

stracić dov. obl. od tracić

glej tudi tracić

I . tracić <‑ci; pret. ‑ać dov. obl. s‑> [tratɕitɕ] GLAG. preh. glag.

1. tracić (przestawać mieć):

tracić

verlieren

tracić kontakt z kimś/czymś

den Kontakt zu jdm/etw verlieren

tracić orientację

den Überblick verlieren

tracić ważność

verfallen

tracić kogoś/coś z oczu

jdn/etw aus den Augen verlieren

tracić na wadze

am Gewicht verlieren

tracić na wartości/znaczeniu

an Wert/Bedeutung verlieren

tracić ducha

den Mut verlieren [o. sinken lassen]

tracić rachubę czasu

das Zeitgefühl verlieren

tracić serce do kogoś/czegoś

jdn/etw immer weniger mögen

ktoś traci grunt pod nogami

jd verliert den Boden unter den Füßen

ktoś traci rozum [lub zmysły]

jd verliert den Verstand

2. tracić (marnować):

tracić okazję

versäumen

tracić okazję

verpassen

tracić czas

vergeuden

tracić czas

verschwenden

tracić pieniądze

verschwenden

3. tracić ur. jez. (poddawać egzekucji):

tracić skazańca

hinrichten

II . tracić <‑ci; pret. ‑ać dov. obl. s‑> [tratɕitɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. tracić (ponosić stratę):

tracić

einen Verlust erleiden

chytry [lub skąpy] dwa razy traci preg.

der Geizige m. spol verliert doppelt

jeden traci, drugi się bogaci preg.

der eine verliert, der andere gewinnt

2. tracić (zmniejszać swoją wartość):

tracić w czyichś oczach

bei jdm an Ansehen verlieren

strapić [strapitɕ]

strapić dov. obl. od trapić

glej tudi trapić

I . trapić <‑pi; pret. trap dov. obl. strapić> [trapitɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. trapić (martwić):

trapić

bekümmern

trapić

beunruhigen

trapił rodzinę swoimi problemami w pracy

er bekümmerte die Familie mit seinen Jobproblemen

2. trapić (dokuczać):

trapić

quälen

kraj trapiły klęski żywiołowe

Naturkatastrophen ž. spol mn. quälten das Land

II . trapić <‑pi; pret. trap dov. obl. strapić> [trapitɕ] GLAG. povr. glag. ur. jez. (martwić się)

trapić się czymś

sich tož. mit etw plagen

trapić się o coś

sich daj. über etw tož. Sorgen machen

strateg <rod. ‑a, mn. ‑owie [lub ‑edzy]> [stratek] SAM. m. spol VOJ.

strateg

Stratege(Stretegin) m. spol (ž. spol)

strawić [stravitɕ]

strawić dov. obl. od trawić

glej tudi trawić

trawić <‑wi; pret. traw; dov. obl. s‑> [travitɕ] GLAG. preh. glag.

1. trawić (wchłaniać):

trawić pokarm

verdauen

nie trawić kogoś/czegoś

jdn/etw nicht leiden können

2. trawić (niszczyć):

trawić

zehren

3. trawić (marnować, trwonić):

trawić czas na czymś

die Zeit mit etw verschwenden [o. vergeuden]

4. trawić samo v nedov. obl.:

trawić KEM., TEH. płytę

ätzen

trawić blachę kwasem

Blech verätzen

strażak <rod. ‑a, mn. ‑żacy> [straʒak] SAM. m. spol

strażak

Feuerwehrmann(-frau) m. spol (ž. spol)