Prevodi za „učit“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

Tbit SAM. m. spol

Tbit RAČ. skr od Terabit

Tbit

Tbit sr. spol

bit¹ <rod. ‑u, mn. ‑y> [bit] SAM. m. spol

bit MAT., RAČ.

Bit sr. spol

bit danych

Datenbit sr. spol

bit kontrolny

Kontrollbit sr. spol

git PRISL.

git

geil

git

klasse

... [no] i [będzie] git!

... und gut ist es!

git dziewucha

geile Schnecke ž. spol

git-ludzie

die "Ehrwürdigen" mn. (im Gefängnisjargon)

hit <rod. ‑u, mn. ‑y> [xit] SAM. m. spol (przebój)

hit

Hit m. spol

hit

Schlager m. spol

kit <rod. ‑u, brez mn. > [kit] SAM. m. spol

kit

Kitt m. spol

kit pszczeli

Propolis ž. spol

kit pszczeli

[Bienen]kittharz sr. spol

fraza:

wciskać komuś kit pog.

jdm einen Bären aufbinden pog.

wciskać komuś kit pog.

jdm Lügengeschichten auftischen

do kitu

für die Katz pog.

bez kitu!

ohne Scheiß! pog.

lit¹ <rod. ‑u, brez mn. > [lit] SAM. m. spol KEM.

lit

Lithium sr. spol

mit <rod. ‑u, mn. ‑y> [mit] SAM. m. spol

1. mit:

mit LIT., REL.

Mythos m. spol ur. jez.

mit LIT., REL.

Mythus m. spol ur. jez.

2. mit fig. (fałszywe mniemanie):

mit

Legende ž. spol

mit

Erdichtung ž. spol

nit <rod. ‑u, mn. ‑y> [ɲit] SAM. m. spol TEH.

nit

Niet m. spol

nit

Niete ž. spol

Mbit SAM. m. spol

Mbit RAČ. skr od Megabit

Mbit

Mbit sr. spol

skit <rod. ‑u, brez mn. > [skit] SAM. m. spol ŠPORT

skit

Skeetschießen sr. spol

świt <rod. ‑u, mn. ‑y> [ɕfit] SAM. m. spol

1. świt ur. jez. (początek ranka):

świt

Tagesanbruch m. spol

świt

Morgengrauen sr. spol

o świcie

bei Tagesanbruch

blady świt

Morgengrauen

od świtu do nocy

von früh bis spät

od świtu do nocy

von morgens bis abends

od świtu do nocy

den ganzen Tag lang

skoro świt

sobald der Morgen m. spol anbricht

2. świt fig. ur. jez. (początek):

świt

Ursprung m. spol

świt

Geburtsstunde ž. spol

świt nowej literatury

Ursprung neuer Literatur

Gbit SAM. m. spol

Gbit RAČ. skr od Gigabit

Gbit

GBit sr. spol

kBit m. spol

kBit RAČ. skr od Kilobit

kBit

kBit sr. spol

kwit <rod. ‑u, mn. ‑y> [kfit] SAM. m. spol

kwit

Quittung ž. spol

kwit

Schein m. spol

kwit załadowczy

Ladeschein m. spol

kwit dokowy

Kai-Empfangsschein m. spol

ubić [ubitɕ]

ubić dov. obl. od ubijać

glej tudi ubijać

I . ubijać <‑ja; pret. ‑aj; dov. obl. ubić> [ubijatɕ] GLAG. preh. glag.

1. ubijać (przyrządzać):

ubijać śmietanę, białko

schlagen

ubić interes

ein Geschäft abschließen

2. ubijać (wyrównywać):

ubijać ziemię

[fest]stampfen

3. ubijać pog. (zabijać):

ubijać zwierzę

schlachten

ubijać zwierzę

erlegen

ubić kogoś jak psa

jdn wie einen Hund erschlagen

II . ubijać <‑ja; pret. ‑aj; dov. obl. ubić> [ubijatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

ubijać

sich eindämmen [lassen]

ubijać

sich setzen

piana nie chciała się ubić

der Schaum m. spol ließ sich nicht eindämmen [o. wollte sich nicht setzen]

unia <rod. ‑ii, mn. ‑ie> [uɲa] SAM. ž. spol

1. unia POLIT. (związek):

unia

Union ž. spol

unia

Vereinigung ž. spol

Unia Europejska

Europäische Union

unia monetarna

Währungsunion ž. spol

Unia Wolności

Freiheitsunion ž. spol

zawrzeć unię

eine Union eingehen

zawrzeć unię

sich tož. vereinigen

2. unia ZGOD.:

unia

unierte Kirche ž. spol

unik <rod. ‑u, mn. ‑i> [uɲik] SAM. m. spol

unik

Ausweichmanöver sr. spol

unik

Körpertäuschung ž. spol

zrobić unik przed czymś

ein Ausweichmanöver [vor etw] vollführen

upić [upitɕ]

upić dov. obl. od upijać

glej tudi upijać

I . upijać <‑ja; dov. obl. upić> [upijatɕ] GLAG. preh. glag.

1. upijać samo v dov. obl. (łyknąć odrobinę):

upijać herbatę

einen Schluck [von etw] trinken

2. upijać (upajać):

upijać osobę

betrunken machen

upijać osobę

berauschen ur. jez.

upić kogoś do nieprzytomności

jdn unter den Tisch trinken

II . upijać <‑ja; dov. obl. upić> [upijatɕ] GLAG. povr. glag.

1. upijać (spić się):

upijać

sich tož. betrinken

upić się na smutno/wesoło

durch Trinken traurig/lustig werden

upić się do nieprzytomności

sich bis zur Besinnungslosigkeit betrinken

2. upijać fig. (upajać się):

upijać

sich tož. berauschen

upić się radością

außer sich vor Freude sein

upić się sukcesem

sich am Erfolg berauschen

uwić [uvitɕ]

uwić dov. obl. od wić

glej tudi wić , wić

wić² <rod. wici, mn. wici> [vitɕ] SAM. ž. spol

1. wić ur. jez. (gałązka):

wić

Gerte ž. spol

wić

Rute ž. spol

2. wić BIOL.:

wić

Geißel ž. spol

3. wić BOT.:

wić

Ranke ž. spol

I . wić¹ <wije dov. obl. u‑> [vitɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez. (pleść)

wić gniazdo

bauen

wić wianek

flechten

II . wić¹ <wije> [vitɕ] GLAG. povr. glag. ur. jez.

1. wić:

wić (piąć się) (bluszcz)

sich tož. schlingen

wić (piąć się) (bluszcz)

[sich tož. ] ranken

2. wić:

wić (przebiegać spiralnie) (droga, rzeka)

sich tož. schlängeln [o. winden]

3. wić (zwijać się):

wić się z bólu (człowiek)

sich tož. vor Schmerzen winden

wić się jak piskorz

sich tož. drehen und winden

wić się jak piskorz

sich tož. krümmen wie ein Aal m. spol