poljsko » nemški

wdziewać <‑wa; pret. ‑aj; dov. obl. wdziać> [vdʑevatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

udzierać <‑ra; dov. obl. udrzeć> [udʑeratɕ] GLAG. preh. glag. pog.

I . odzierać <‑ra; dov. obl. odrzeć> [odʑeratɕ] GLAG. preh. glag.

2. odzierać fig. ur. jez. (pozbawić czegoś):

II . odzierać <‑ra; dov. obl. odrzeć> [odʑeratɕ] GLAG. povr. glag. fig. ur. jez. (pozbawić się czegoś)

I . zdzierać <‑ra; dov. obl. zedrzeć> [zdʑeratɕ] GLAG. preh. glag.

1. zdzierać (zrywać):

II . zdzierać <‑ra; dov. obl. zedrzeć> [zdʑeratɕ] GLAG. nepreh. glag. pog.

III . zdzierać <‑ra; dov. obl. zedrzeć> [zdʑeratɕ] GLAG. povr. glag.

I . wydzierać <‑ra; dov. obl. wydrzeć> [vɨdʑeratɕ] GLAG. preh. glag.

1. wydzierać (wyrywać):

3. wydzierać pog. (niszczyć):

II . wydzierać <‑ra; dov. obl. wydrzeć> [vɨdʑeratɕ] GLAG. povr. glag.

2. wydzierać (wyrywać się):

wdzierać się <‑ra się; dov. obl. wedrzeć się> [vdʑeratɕ ɕe] GLAG. povr. glag.

2. wdzierać się (wspinać się):

etw erklimmen ur. jez.

3. wdzierać się (dostawać się):

4. wdzierać się (wywierać nieprzyjemne wrażenia):

der Lärm m. spol drang in den Saal

wdziać [vdʑatɕ]

wdziać dov. obl. od wdziewać

glej tudi wdziewać

wdziewać <‑wa; pret. ‑aj; dov. obl. wdziać> [vdʑevatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

I . dodzierać <‑ra; pret. dodrzyj; dov. obl. dodrzeć> [dodʑeratɕ] GLAG. preh. glag. pog.

II . dodzierać <‑ra; pret. dodrzyj; dov. obl. dodrzeć> [dodʑeratɕ] GLAG. povr. glag. pog.

obdzierać <‑ra; dov. obl. obedrzeć> [obdʑeratɕ] GLAG. preh. glag.

obdzierać (usuwać):

I . zadzierać <‑ra; dov. obl. zadrzeć> [zadʑeratɕ] GLAG. preh. glag.

II . zadzierać <‑ra; dov. obl. zadrzeć> [zadʑeratɕ] GLAG. nepreh. glag. pog. (prowokować kogoś)

I . oddzierać <‑ra; dov. obl. odedrzeć> [oddʑeratɕ] GLAG. preh. glag.

II . oddzierać <‑ra; dov. obl. odedrzeć> [oddʑeratɕ] GLAG. povr. glag.

powydzierać [povɨdʑeratɕ]

powydzierać dov. obl. od wydzierać

glej tudi wydzierać

I . wydzierać <‑ra; dov. obl. wydrzeć> [vɨdʑeratɕ] GLAG. preh. glag.

1. wydzierać (wyrywać):

3. wydzierać pog. (niszczyć):

II . wydzierać <‑ra; dov. obl. wydrzeć> [vɨdʑeratɕ] GLAG. povr. glag.

2. wydzierać (wyrywać się):

rozdzierający [rozdʑerajontsɨ] PRID. ur. jez.

zdzierak SAM.

Geslo uporabnika
pilnik zdzierak m. spol TEH.
Grobfeile ž. spol

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski