Prevodi za „wykożystać“ v slovarju poljsko » nemški

wykorzystać [vɨkoʒɨstatɕ] dov. obl., wykorzystywać [vɨkoʒɨstɨvatɕ] <‑tuje> GLAG. preh. glag.

1. wykorzystać (pożytkować):

wykorzystać możliwości, zdolności

ausnutzen

wykorzystać możliwości, zdolności

sich daj. zunutze [o. zu Nutze] machen

wykorzystać okazję

eine Gelegenheit wahrnehmen [o. nutzen]

2. wykorzystać (korzystać z czegoś):

wykorzystać

ausnutzen

wykorzystać

benutzen

3. wykorzystać (wyzyskiwać):

wykorzystać

ausnutzen

wykorzystać

ausbeuten

4. wykorzystać (nadużywać):

wykorzystać cierpliwość

ausnutzen

wykorzystać cierpliwość

missbrauchen

korzystać <‑ta; dov. obl. s‑> [koʒɨstatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. korzystać (osiągać korzyści):

korzystać

aus etw daj. Nutzen [o. Vorteile] ziehen

korzystać

von etw profitieren

korzystać z praw

[seine] Rechte in Anspruch nehmen

korzystać z praw

von [seinen] Rechten Gebrauch machen

korzystać ze sposobności

die Gelegenheit beim Schopfe fassen [o. packen] fig.

korzystać ze sposobności

die Gelegenheit [aus]nutzen

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta preg.

wenn zwei sich tož. streiten, freut sich der Dritte m. spol preg.

2. korzystać (używać):

korzystać z telefonu/łazienki

das Telefon/das Bad benutzen

skorzystać [skoʒɨstatɕ]

skorzystać dov. obl. od korzystać

glej tudi korzystać

korzystać <‑ta; dov. obl. s‑> [koʒɨstatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. korzystać (osiągać korzyści):

korzystać

aus etw daj. Nutzen [o. Vorteile] ziehen

korzystać

von etw profitieren

korzystać z praw

[seine] Rechte in Anspruch nehmen

korzystać z praw

von [seinen] Rechten Gebrauch machen

korzystać ze sposobności

die Gelegenheit beim Schopfe fassen [o. packen] fig.

korzystać ze sposobności

die Gelegenheit [aus]nutzen

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta preg.

wenn zwei sich tož. streiten, freut sich der Dritte m. spol preg.

2. korzystać (używać):

korzystać z telefonu/łazienki

das Telefon/das Bad benutzen

I . wykopywać <‑puje; dov. obl. wykopać> [vɨkopɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. wykopywać (tworzyć):

wykopywać dół, rów

graben

wykopywać dół, rów

ausheben

2. wykopywać (wydobywać):

wykopywać ziemniaki

roden

II . wykopywać <‑puje; dov. obl. wykopać> [vɨkopɨvatɕ] GLAG. povr. glag. (wydostawać się)

wykopywać

sich tož. herausgraben

wykonywać <‑nuje; dov. obl. wykonać> [vɨkonɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. wykonywać (urzeczywistniać):

wykonywać obowiązki, plan

ausführen

wykonywać obowiązki, plan

erfüllen

wykonywać polecenie

ausfüllen

wykonywać operację, eksperyment

durchführen

wykonywać robotę, ćwiczenie

ausführen

wykonywać robotę, ćwiczenie

erledigen

wykonywany zawód

ausgeübter Beruf m. spol

wykonać wyrok

ein Urteil vollstrecken

2. wykonywać (produkować):

wykonywać odlew, otwór, obrót

ausführen

wykonywać odlew, otwór, obrót

fertig stellen

wykonany z czegoś

aus etw hergestellt

3. wykonywać (odtwarzać):

wykonywać koncert, taniec, utwór

aufführen

wykonawstwo <rod. ‑wa, brez mn. > [vɨkonafstfo] SAM. sr. spol ur. jez.

wykonawstwo

Ausführung ž. spol

wykonawstwo

Realisierung ž. spol

wykorzeniać <‑ia> [vɨkoʒeɲatɕ], wykorzenić [vɨkoʒeɲitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. wykorzeniać ur. jez. (wyrwać):

wykorzeniać chwasty

mit der Wurzel ausreißen

wykorzeniać roślinę

mit der Wurzel ausgraben

2. wykorzeniać fig. (tępić):

wykorzeniać dziwactwa, wady

ausrotten

I . przystać <‑anie> [pʃɨstatɕ]

przystać dov. obl. od przystawać

II . przystać <‑anie> [pʃɨstatɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. (być stosownym)

takie zachowanie ci nie przystoi

sich so zu benehmen ziemt dir nicht

takie zachowanie ci nie przystoi

solch ein Benehmen sr. spol gehört sich nicht für dich

jak przystało na rzetelną firmę ubezpieczeniową

wie es sich für eine solide Versicherungsfirma gehört

glej tudi przystawać

przystawać <‑taje> [pʃɨstavatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. przystawać < dov. obl. przystanąć> (zatrzymywać się):

przystawać

anhalten

przystawać

stehen bleiben

2. przystawać (być dopasowanym):

przystawać do czegoś

zu etwas passen

przystawać do czegoś

mit etw zusammenpassen

deski w boazerii nie przystają do siebie

die Bretter ntpl der Holztäfelung passen nicht zusammen

3. przystawać < dov. obl. przystać> (godzić się):

przystawać na coś

etw daj. zustimmen

I . wykoleić [vɨkoleitɕ] dov. obl., wykolejać [vɨkolejatɕ] <‑ja> GLAG. preh. glag.

1. wykoleić (powodować wypadnięcie z szyn):

wykoleić pociąg

zum Entgleisen bringen

2. wykoleić fig. (sprowadzać na złą drogę):

wykoleić człowieka

auf die schiefe Bahn bringen fig.

II . wykoleić [vɨkoleitɕ] dov. obl., wykolejać [vɨkolejatɕ] <‑ja> GLAG. povr. glag.

1. wykoleić:

wykoleić (wypaść z szyn) (pociąg)

entgleisen

2. wykoleić fig.:

wykoleić (stoczyć się) (człowiek)

auf die schiefe Bahn geraten fig.

wykoleić (stoczyć się) (człowiek)

herunterkommen pog.

wykołować [vɨkowovatɕ] dov. obl., wykołowywać [vɨkowovɨvatɕ] <‑owuje> GLAG. preh. glag. pog.

wykołować

verschaukeln pog.

wykołować

[he]reinlegen pog.

wykonawca <rod. ‑cy, mn. ‑cy> [vɨkonaftsa] SAM. m. spol sklan. jak f w lp ur. jez.

1. wykonawca:

wykonawca (realizator: robót, projektu, zlecenia)

Ausführende(r) mf

wykonawca (realizator: robót, projektu, zlecenia)

Auftragnehmer(in) m. spol (ž. spol)

wykonawca (testamentu, wyroku)

Vollstrecker(in) m. spol (ž. spol)

2. wykonawca (odtwórca: roli, utworu):

wykonawca

Darsteller(in) m. spol (ž. spol)

wykonawca

Ausführende(r) mf

wykorkować <‑kuje> [vɨkorkovatɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. pog.

wykorkować

abkratzen pog.

wykorkować

den Löffel abgeben fig. pog.