Prevodi za „zadusić“ v slovarju poljsko » nemški

zadusić [zaduɕitɕ]

zadusić dov. obl. od dusić

glej tudi dusić

I . dusić <‑si> [duɕitɕ] GLAG. preh. glag.

1. dusić < dov. obl. u‑> (ściskać za gardło):

dusić [lub za‑] [lub pod‑]

würgen

dusić [lub za‑] [lub pod‑]

ersticken

lis dusi kury

der Fuchs m. spol erwürgt die Hühner

strach dusi w gardle

die Angst ž. spol verschlägt den Atem

2. dusić (przyciskać, gnieść):

dusić czapkę, klakson

drücken

dusić kogoś w uściskach

jdn zerdrücken

dusić pieniądze

das Geld hamstern

3. dusić pog. < dov. obl. z‑> fig. (tłumić):

dusić płacz, żal, tęsknotę

unterdrücken

4. dusić < dov. obl. u‑> <[lub pod‑]> (gotować w małej ilości wody):

dusić mięso, warzywa

dünsten

dusić mięso, warzywa

dämpfen

5. dusić pog. (wymuszać):

dusić

[be]drängen

dusiła go, aby poszedł z nią

sie bedrängte ihn mitzukommen

dusić kogoś podatkami

jdn mit Steuern erdrücken

II . dusić <‑si> [duɕitɕ] GLAG. nepreh. glag.

duszący kaszel

Reizhusten m. spol

dym dusi

der Rauch m. spol ist zum Ersticken

gaz duszący

Erstickungsgas sr. spol

III . dusić <‑si> [duɕitɕ] GLAG. povr. glag.

1. dusić (dusić jeden drugiego):

dusić

sich tož. gegenseitig erwürgen

2. dusić < dov. obl. u‑>:

dusić [lub za‑] [lub pod‑] (nie móc oddychać) (człowiek)

ersticken

3. dusić fig.:

dusić (czuć się przytłoczonym) (człowiek)

sich tož. niedergeschlagen fühlen

4. dusić < dov. obl. u‑>:

dusić [lub pod‑] [lub po‑] (ugotować się) (mięso, warzywa)

garen

dusić [lub pod‑] [lub po‑] (ugotować się) (mięso, warzywa)

gedämpft [o. gedünstet] werden

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Tłumaczy się to też tym, że bluszcz uchodził za pnącze silniejsze od winorośli potrafiące je opleść i zadusić, zatem symbolizował też i z tego powodu mocny trunek.

pl.wikipedia.org