I . kọmmen <kommt, kam, gekommen> [ˈkɔmən] GLAG. nepreh. glag. +sein
2. kommen:
-
nadjeżdżać [dov. obl. nadjechać]
3. kommen:
-
podchodzić [dov. obl. podejść]
-
podjeżdżać [dov. obl. podjechać]
-
nadciągać [dov. obl. nadciągnąć]
-
nadchodzić [dov. obl. nadejść]
4. kommen (zurückkehren):
5. kommen (gelangen):
6. kommen (erlangen):
-
sie kam zu der Überzeugung, dass ...
7. kommen (Einfall haben):
9. kommen (stammen):
10. kommen (gesendet, gezeigt werden):
11. kommen (sich verschaffen):
12. kommen (herrühren):
14. kommen (aufgenommen werden):
15. kommen (hingehören):
16. kommen (überstehen):
17. kommen (durchqueren):
18. kommen (geschehen):
19. kommen (an der Reihe sein, folgen):
20. kommen (geraten):
21. kommen (entfallen):
22. kommen (berühren):
23. kommen:
24. kommen (anfangen):
26. kommen (erreichen):
27. kommen (sich darstellen):
-
die Hochzeit kam für alle überraschend
29. kommen (jdn erfassen):
-
eine große Traurigkeit kam über mich