Prevodi za „Hinabfallen“ v slovarju nemško » poljski

herạb|fallen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

herabfallen

spadać [dov. obl. spaść]

hịn|fallen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

hinfallen

upadać [dov. obl. upaść]

er fiel der Länge nach hin

upadł jak długi

hine̱i̱n|fallen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

hineinfallen

wpadać [dov. obl. wpaść]

ạb|fallen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. abfallen (herunterfallen):

von etw abfallen

spadać [dov. obl. spaść] z czegoś

2. abfallen (abtrünnig sein):

[von jdm/etw] abfallen (Gläubige)

sprzeniewierzać [dov. obl. sprzeniewierzyć] się [komuś/czemuś]

[von jdm/etw] abfallen (Gruppierung)

odłączać [dov. obl. odłączyć] się [od kogoś/czegoś]

er ist vom Glauben abgefallen

[on] odstąpił od wiary

ich fall vom Glauben ab! pog.

nie do wiary! pog.

3. abfallen (schwinden):

plötzlich fiel alle Angst von ihr ab

nagle zupełnie przestała się bać

alle Furcht fiel von ihm ab

zupełnie przestał się lękać

4. abfallen (sich neigen):

gegen etw abfallen (Gelände, Hang)

nachylać [dov. obl. nachylić] się ku czemuś

abfallend

spadzisty

5. abfallen:

abfallen (sich vermindern) (Druck, Temperatur)

spadać [dov. obl. spaść]

6. abfallen:

abfallen (zurückfallen) (Sportler)

zostawać [dov. obl. zostać] w tyle

das Team fiel stark ab

zespół m. spol został mocno w tyle

7. abfallen (übrig bleiben):

abfallen

przypadać [dov. obl. przypaść]

wie viel fällt bei dem Geschäft für mich ab?

ile przypadnie mi w tym interesie?

I . hịn|knallen GLAG. nepreh. glag. +sein pog.

hinknallen

wywalać [dov. obl. wywalić] się pog.

II . hịn|knallen GLAG. preh. glag. pog.

etw auf den Tisch hinknallen

rzucić [lub walnąć pog. ] coś na stół

... und damit knallte er seinem Chef die Kündigung hin

...i tak rzucił swojemu szefowi wymówienie pog.

e̱i̱n|fallen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. einfallen:

einfallen (einsinken) (Gesicht, Wangen)

zapadać [dov. obl. zapaść] się

2. einfallen (in den Sinn kommen):

jdm einfallen

przychodzić [dov. obl. przyjść] komuś na myśl

sich daj. etw einfallen lassen

wpadać [dov. obl. wpaść] na pomysł

sich daj. etw einfallen lassen

wymyślać [dov. obl. wymyślić] coś

sich daj. etw einfallen lassen

strzelać [dov. obl. strzelić] do głowy

du musst dir etwas einfallen lassen

musisz coś wymyślić

das würde ihm nicht im Traum einfallen

nawet by mu się to nie przyśniło

3. einfallen (in Erinnerung kommen):

jdm fällt etw [wieder] ein

[znowu] się coś komuś przypomina

plötzlich fiel ihm sein Großvater wieder ein

nagle znowu przypomniał mu się jego dziadek m. spol

4. einfallen VOJ. (einstürzen):

in ein Land einfallen

dokonywać [dov. obl. dokonać] najazdu [lub inwazji] na kraj

5. einfallen (eindringen):

in etw tož. einfallen

wnikać [dov. obl. wniknąć] w coś

6. einfallen (hereinströmen):

in etw tož. einfallen (Licht)

wpadać [dov. obl. wpaść] w coś [lub do czegoś]

7. einfallen:

einfallen (einstimmen) (Geige)

wchodzić [dov. obl. wejść]

8. einfallen (sich einmischen):

„nein“!, fiel er ein

„nie”!, wtrącił się

glej tudi eingefallen

I . e̱i̱ngefallen PRID.

eingefallen Gesicht, Wangen, Augen:

eingefallen

zapadnięty

II . e̱i̱ngefallen PRISL. (abgezehrt)

eingefallen aussehen

mizernie

hina̱u̱s|wollen GLAG. nepreh. glag. irr

1. hinauswollen (nach draußen wollen):

[zu jdm] hinauswollen

chcieć wyjść [do kogoś]

zur Tür hinauswollen

kierować się do drzwi

hoch hinauswollen pog.

wysoko mierzyć

die wollte schon immer hoch pog.

ona zawsze wysoko mierzyła

2. hinauswollen (etw anstreben):

auf etw tož. hinauswollen

zmierzać do czegoś

worauf willst du hinaus?

do czego zmierzasz?

hinụnter|fallen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

hinunterfallen

spadać [dov. obl. spaść]

die Treppe hinunterfallen

spaść ze schodów

mir ist der Blumentopf hinuntergefallen

spadła mi doniczka ž. spol

dahịn|fallen GLAG. nepreh. glag. irr +sein švic.

dahinfallen

odpadać [dov. obl. odpaść ]pog.

I . ạn|fallen GLAG. preh. glag. irr (angreifen)

anfallen

napadać [dov. obl. napaść]

II . ạn|fallen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

anfallen (entstehen, sich ergeben) (Nebenprodukte, Müll)

powstawać [dov. obl. powstać]

anfallen (Kosten)

przypadać

anfallen (Papier)

zbierać [dov. obl. zebrać] się

die dabei anfallenden Kosten

wiążące się z tym koszty m. spol mn.

die anfallenden Zinsen

należne odsetki ž. spol mn.

die anfallende Arbeit

praca ž. spol do wykonania

Mịssfallenpren. pravopis <‑s, brez mn. > [mɪs​ˈfalən] SAM. sr. spol, Mịßfallenst. pravopis SAM. sr. spol <‑s, brez mn. >

Missfallen

niezadowolenie sr. spol

jds Missfallen erregen

wzbudzać [dov. obl. wzbudzić] czyjeś niezadowolenie

hina̱u̱s|stellen GLAG. preh. glag.

hinausstellen

wystawiać [dov. obl. wystawić] na zewnątrz

stell bitte der Katze ihre Milch hinaus auf den Hof!

wystaw proszę kotu mleko na podwórko!

Einfallen SAM.

Geslo uporabnika

Einfallen sr. spol GEO

upad warstwy m. spol

Einfallen sr. spol GEO

nachylenie warstwy sr. spol

entfallen GLAG.

Geslo uporabnika

somit entfallen die Kosten für Genehmigunge prim.

tak więc nie trzeba ponosić kosztów za zezwolenia

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

nemščina

Die Umschrift steht auf Bändern, deren unbeschriebene Enden zu beiden Seiten der ganzen Figur hinabfallen.

de.wikipedia.org