Prevodi za „ablocare“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

ạb|locken GLAG. preh. glag.

ablocken Geld

wyłudzać [dov. obl. wyłudzić]

ablocken Geheimnis

wyciągać [dov. obl. wyciągnąć]

ihre Antwort lockte ihm nur ein müdes Lächeln ab

jej odpowiedź ž. spol wywowała u niego tylko znudzony uśmiech

ạblösbar PRID.

1. ablösbar (abtrennbar):

ablösbar

odklejalny

2. ablösbar Kredit:

ablösbar

spłacalny

Ạblage <‑, ‑n> SAM. ž. spol

1. Ablage (Ablagemöglichkeit):

den Tisch als Ablage für Zeitungen benutzen

trzymać gazety na stole

2. Ablage:

Ablage (Archiv)

archiwum sr. spol

Ablage (für Akten)

magazyn m. spol

Akten zur Ablage geben

oddać akta do magazynu

3. Ablage brez mn. (das Ablegen):

Ablage

odkładanie sr. spol

die Ablage machen

uporządkować [lub posegregować] papiery

4. Ablage:

Ablage (Ablagekorb)

półka ž. spol na korespondencję [lub dokumenty]

Ablage (Hutablage)

półka na kapelusze

Ablage (Gepäckablage)

półka na bagaż podręczny

Ablage (Kopienablage am Fotokopierer)

taca ž. spol odbiorcza

5. Ablage RAČ.:

Ablage

archiwum sr. spol

Ablage

archiwizacja ž. spol

elektronische Ablage

elektroniczna archiwizacja

6. Ablage švic. (Annahmestelle):

Ablage

składnica ž. spol

7. Ablage ZOOL.:

Ablage

składanie sr. spol

ạb|laden GLAG. preh. glag. irr

1. abladen (ausladen):

abladen Kisten, Fracht, Müll, Schutt

wyładowywać [dov. obl. wyładować]

Holz vom Wagen abladen

wyładować drewno z wozu

seinen Kummer/Ärger abladen fig

zwierzyć się ze swoich zmartwień/wyładować swoją złość

2. abladen (entladen):

abladen Anhänger, Schiff

rozładowywać [dov. obl. rozładować]

3. abladen šalj. pog. (absetzen):

abladen Passagiere

wyrzucać [dov. obl. wyrzucić ]pog.

4. abladen fig pog. (abwälzen):

abladen Arbeit, Schuld

zwalać [dov. obl. zwalić ]pog.

warum willst du die Schuld wieder auf mich abladen

dlaczego chcesz znów zwalić na mnie winę?

I . ạb|lagern GLAG. preh. glag.

1. ablagern GEO:

ablagern Schlamm

nanosić [dov. obl. nanieść]

2. ablagern (lagern):

ablagern Müll

składować

II . ạb|lagern GLAG. nepreh. glag. +haben o sein

ablagern (Tabak)

suszyć się

ablagern (Holz)

odleżeć [się]

ablagern (alkoholische Getränke)

leżakować

abgelagerter Wein

wyleżakowane wino sr. spol

III . ạb|lagern GLAG. povr. glag. (sich absetzen)

sich [auf/in etw daj.] ablagern (Kalk, Sediment)

osadzać [dov. obl. osadzić] się [na/w czymś]

der Staub lagert sich auf den Möbeln ab

kurz m. spol osadza się na meblach

der Stoff lagert sich in der Lunge ab MED.

ta substancja ž. spol osadza się w płucach