Prevodi za „abschluss-spiel“ v slovarju nemško » poljski

Ạbschlussballpren. pravopis <‑[e]s, ‑bälle> SAM. m. spol

Abschlussball

bal m. spol na zakończenie [czegoś]

Ạbschlussfreiheitpren. pravopis SAM. ž. spol PRAVO

Abschlussfreiheit

wolność ž. spol zawierania umów

Ạbschlusspren. pravopis² <‑es, brez mn. > SAM. m. spol

Abschluss a. PRAVO (eines Verfahrens)

zakończenie sr. spol

Abschluss (eines Geschäftsjahrs)

zamknięcie sr. spol

nach Abschluss des Studiums

po skończeniu studiów

Abschluss der mündlichen Verhandlung

zamknięcie rozprawy ustnej

Abschluss der Voruntersuchung

zakończenie śledztwa wstępnego

Abschluss eines Rechtsgeschäfts

dokonanie sr. spol czynności prawnej

der krönende Abschluss

koniec m. spol wieńczący dzieło

zum Abschluss

na koniec

etw zum Abschluss bringen

doprowadzać [dov. obl. doprowadzić] coś do końca

etw zum Abschluss bringen

kończyć [dov. obl. za‑] coś

zum Abschluss kommen (Redner)

przechodzić [dov. obl. przejść] do zakończenia

Ạbschlussortpren. pravopis <‑[e]s, ‑e> SAM. m. spol

Abschlussort PRAVO, WIRTSCH

miejsce sr. spol zawarcia umowy

I . ạb|schleppen GLAG. preh. glag.

1. abschleppen (wegziehen):

abschleppen

odciągać [dov. obl. odciągnąć]

abschleppen

odholowywać [dov. obl. odholować]

2. abschleppen pog. (mitnehmen):

jdn abschleppen

zawlekać [dov. obl. zawlec] kogoś pog.

II . ạb|schleppen GLAG. povr. glag. pog.

abschleppen

męczyć [dov. obl. na‑] się [nosząc ciężkie rzeczy] pog.

sie schleppte sich mit schweren Kartons ab

namęczyła się nosząc te ciężkie kartony

Ạbschlussberichtpren. pravopis <‑[e]s, ‑e> SAM. m. spol

Abschlussbericht

sprawozdanie sr. spol końcowe

Ạbschlussbilanzpren. pravopis <‑, ‑en> SAM. ž. spol

Abschlussbilanz FINAN., WIRTSCH

bilans m. spol końcowy

Abschlussbilanz FINAN., WIRTSCH

bilans m. spol zamknięcia

Ạbschlussklassepren. pravopis <‑, ‑n> SAM. ž. spol

Abschlussklasse

ostatnia klasa ž. spol

sie besucht die Abschlussklasse am Gymnasium

[ona] chodzi do ostatniej klasy gimnazjum

Ạbschlussterminpren. pravopis <‑s, ‑e> SAM. m. spol WIRTSCH

Abschlusstermin

termin m. spol końcowy [lub zakończenia]

Ạbschlussprüfungpren. pravopis <‑, ‑en> SAM. ž. spol

Abschlussprüfung

egzamin m. spol końcowy

Ạbschlussvertreterpren. pravopis(in) SAM. m. spol(ž. spol) WIRTSCH

Abschlussvertreter(in)

przedstawiciel m. spol handlowy, wyposażony oprócz upoważnienia do prowadzenia rozmów handlowych także w upoważnienie [lub pełnomocnictwo] do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa

Ạbschlusszeugnispren. pravopis <‑ses, ‑se> SAM. sr. spol

Abschlusszeugnis

świadectwo sr. spol ukończenia szkoły

I . ạb|schlagen GLAG. preh. glag. irr

1. abschlagen (abhauen):

abschlagen Zweig

odrąbywać [dov. obl. odrąbać]

jdm den Kopf abschlagen

ucinać [dov. obl. uciąć] komuś głowę

2. abschlagen (fällen):

abschlagen Baum

ścinać [dov. obl. ściąć]

3. abschlagen (abtrennen):

abschlagen Henkel, Ecke

odtłukiwać [dov. obl. odtłuc]

4. abschlagen (ablehnen):

abschlagen Einladung

odrzucać [dov. obl. odrzucić]

jdm eine Bitte abschlagen

odmawiać [dov. obl. odmówić] czyjejś prośbie

5. abschlagen ŠPORT:

den Ball abschlagen

wykopywać [dov. obl. wykopać] piłkę

6. abschlagen VOJ.:

abschlagen Angriff

odpierać [dov. obl. odeprzeć]

II . ạb|schlagen GLAG. nepreh. glag. irr (Torwart)

abschlagen

wykopywać [dov. obl. wykopać] piłkę

ạbschlägig [ˈapʃlɛːgɪç] PRID. form ADMIN. JEZ.

abschlägig

odmowny

abschlägiger Bescheid

decyzja ž. spol odmowna

ein Gesuch abschlägig bescheiden

odrzucić podanie

er wurde abschlägig beschieden

otrzymał odmowną odpowiedź form

ihr Antrag wurde abschlägig beschieden

jej wniosek m. spol został odrzucony

jdm eine abschlägige Antwort geben

dać komuś odmowną odpowiedź

I . ạb|schlachten GLAG. preh. glag.

1. abschlachten (töten):

abschlachten Schwein

zarzynać [dov. obl. zarżnąć]

2. abschlachten (grausam töten):

abschlachten Menschen

wymordować

abschlachten Menschen

masakrować [dov. obl. z‑]

II . ạb|schlachten GLAG. povr. glag.

sich [gegenseitig] abschlachten

mordować się [wzajemnie]

I . ạb|schlaffen GLAG. nepreh. glag. +sein pog.

abschlaffen

padać [dov. obl. paść] ze zmęczenia

abschlaffen

opadać [dov. obl. opaść] z sił

abgeschlafft sein

być wykończonym pog.

II . ạb|schlaffen GLAG. preh. glag. pog.

abschlaffen

wykańczać [dov. obl. wykończyć ]pog.

I . ạb|schleifen GLAG. preh. glag. irr

1. abschleifen (entfernen):

abschleifen

zeszlifowywać [dov. obl. zeszlifować]

2. abschleifen (glätten, abfeilen):

abschleifen Oberfläche, Metall, Edelsteine

oszlifowywać [dov. obl. oszlifować]

abschleifen Parkett

szlifować

II . ạb|schleifen GLAG. povr. glag. irr

1. abschleifen:

abschleifen (sich abnutzen) (Belag, Unebenheit)

ścierać [dov. obl. zetrzeć] się

2. abschleifen fig:

abschleifen

nabierać [dov. obl. nabrać] ogłady

abschleifen

wyrobić się

das schleift sich noch ab

to się jeszcze dotrze

Abschlussprofil SAM.

Geslo uporabnika

Abschlussprofil sr. spol TEH.

kątownik m. spol

Abschlussarbeit SAM.

Geslo uporabnika

Abschlussarbeit ž. spol UNIV.

praca końcowa ž. spol