Prevodi za „doorzetten“ v slovarju nemško » poljski

errẹtten* GLAG. preh. glag. ur. jez.

erretten

ocalać [dov. obl. ocalić ]ur. jez.

erretten

uratować

verfẹtten* GLAG. nepreh. glag. +sein

verfetten

obrastać [dov. obl. obrosnąć] w tłuszcz

I . verkẹtten* GLAG. preh. glag. a. RAČ.

verketten (zusammenbinden)

powiązać

etw mit etw verketten

łączyć [dov. obl. po‑] coś z czymś

II . verkẹtten* GLAG. povr. glag.

verketten (Moleküle)

wiązać się

verketten (Umstände)

nakładać [dov. obl. nałożyć] się

verwẹtten* GLAG. preh. glag.

verwetten

przegrywać [dov. obl. ‑grać] w zakładach

ein Vermögen verwettet haben

przegrać majątek

dafür hat er seinen Kopf verwettet fig pog.

dał za to głowę fig

Kotelẹtten [kɔt​ˈlɛtən] SAM. mn.

Koteletten

bokobrody mn.

I . verzẹtteln* [fɛɐ̯​ˈtsɛtəln] GLAG. preh. glag.

verzetteln Kraft, Geld:

verzetteln

trwonić [dov. obl. roz‑]

seine Zeit an [o. mit] etw daj. verzetteln

tracić swój czas na czymś

II . verzẹtteln* [fɛɐ̯​ˈtsɛtəln] GLAG. povr. glag.

verzetteln

rozdrabniać [dov. obl. rozdrobnić] się

der Film verzettelt sich in minutenlangen Blutszenen

film m. spol rozdrabnia się na kilkuminutowe krwawe sceny

ạn|ketten GLAG. preh. glag.

1. anketten (festmachen):

anketten Fahrrad

przywiązywać [dov. obl. przywiązać] łańcuchem

er hat den Hund an einen [o. einem] Zaun angekettet

[on] przywiązał psa łańcuchem do płotu

2. anketten (fesseln):

anketten Sträfling

przykuwać [dov. obl. przykuć] łańcuchem

ụm|betten GLAG. preh. glag.

1. umbetten (in ein anderes Bett legen):

umbetten

przenosić [dov. obl. przenieść] do innego łóżka

2. umbetten Gebeine:

umbetten

przenosić [dov. obl. przenieść] do innego grobu

e̱i̱n|betten GLAG. preh. glag.

einbetten Fundament

wylewać [dov. obl. wylać]

einbetten Implantat

wprowadzać [dov. obl. wprowadzić]

e̱i̱n|fetten GLAG. preh. glag.

einfetten Leder, Haut

natłuszczać [dov. obl. natłuścić]

einfetten Backform

nasmarowywać [dov. obl. nasmarować]

entfẹtten* GLAG. preh. glag.

entfetten

odtłuszczać [dov. obl. odtłuścić]

berịtten [bə​ˈrɪtən] PRID.

beritten Polizei:

beritten

konny

erbịtten* [ɛɐ̯​ˈbɪtɐn] GLAG. preh. glag. irr ur. jez.

etw von jdm erbitten

wyprosić u kogoś coś

etw von jdm erbitten

uprosić kogoś o coś pog.

erlịtten GLAG. preh. glag.

erlitten pp von erleiden

glej tudi erleiden

erle̱i̱den* GLAG. preh. glag. irr

erleiden Niederlage, Verluste

ponosić [dov. obl. ponieść]

erleiden Schmerzen

cierpieć

I . ermạtten* [ɛɐ̯​ˈmatən] GLAG. nepreh. glag. +sein ur. jez.

ermatten

słabnąć [dov. obl. o‑]

ermatten

męczyć [dov. obl. z‑] się

nach 500 Metern begann der Schwimmer zu ermatten

po 500 metrach pływak m. spol zaczynał słabnąć

II . ermạtten* [ɛɐ̯​ˈmatən] GLAG. preh. glag. ur. jez.

ermatten

wyczerpywać [dov. obl. wyczerpać]

ermatten

zmęczyć

[von etw] ermattet sein

być czymś wyczerpanym

gerịtten [gə​ˈrɪtən] GLAG. nepreh. glag., preh. glag.

geritten pp von reiten

glej tudi reiten

I . re̱i̱ten <reitet, ritt, geritten> [ˈraɪtən] GLAG. nepreh. glag. +sein (auf einem Pferd)

reiten

jeździć konno

im Trab/Galopp reiten

jechać kłusem/galopem

im Schritt reiten

jechać stępa

auf einer Stute reiten

jeździć na klaczy

geritten kommen

przyjechać konno

auf einem Besen reiten fig

latać na miotle fig

II . re̱i̱ten <reitet, ritt, geritten> [ˈraɪtən] GLAG. preh. glag.

reiten

dosiadać

sie reitet eine Stute

[ona] dosiada klaczy

ab|fretten GLAG.

Geslo uporabnika

sich [mit jdm/etw] abfretten südd avstr. pog.

męczyć się [z kimś/czymś] avstr.