Prevodi za „fliegender“ v slovarju nemško » poljski

I . fli̱e̱gen <fliegt, flog, geflogen> [ˈfliːgən] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. fliegen:

fliegen (sich durch die Luft bewegen) (Vögel, Blätter)

lecieć

fliegen (sich durch die Luft bewegen) (Vögel, Blätter)

latać

fliegen (sich durch die Luft bewegen) (Vögel, Blätter)

frunąć

fliegen (sich durch die Luft bewegen) (Vögel, Blätter)

fruwać

auf den Boden fliegen (Ball)

spadać [dov. obl. spaść] na ziemię

ich kann doch nicht fliegen

przecież nie mam skrzydeł

mit fliegenden Fahnen

bez wahania

2. fliegen (sich fortbewegen, reisen):

nach Breslau fliegen (Flugzeug, Person)

lecieć [dov. obl. po‑] do Wrocławia

nach Breslau fliegen (Fluggesellschaft)

latać do Wrocławia

wann fliegt die nächste Maschine nach Mallorca?

kiedy odlatuje najbliższy samolot m. spol na Majorkę?

was machst du im Urlaub? – ich fliege nach Mexico

jak spędzasz urlop? – lecę do Meksyku

wie lange fliegt man von Wien nach Buenos Aires?

jak długo leci się z Wiednia do Buenos Aires?

bist du schon mal geflogen?

leciałeś już kiedyś samolotem?

3. fliegen ur. jez. (eilen):

fliegen

pędzić

fliegen

gnać

jdm um den Hals fliegen

rzucać [dov. obl. rzucić] się komuś na szyję

4. fliegen pog. (hinausgeworfen werden):

fliegen von der Arbeit, Schule

wylatywać [dov. obl. wylecieć ]pog.

ich bin geflogen

wyleciałem pog.

er ist [auf die Straße] geflogen

wyleciał [na ulicę] pog.

5. fliegen pog. (durchfallen):

durch eine Prüfung [o. durchs Examen] fliegen

oblać egzamin pog.

6. fliegen pog. (angezogen werden):

auf jdn/etw fliegen

latać [lub szaleć] za kimś/czymś pog.

auf jdn/etw fliegen

lecieć na kogoś/coś pog.

er fliegt auf neue Autos

[on] szaleje za nowymi samochodami

7. fliegen (geworfen werden):

fliegen

lecieć [dov. obl. prze‑ lub w‑ lub nad‑]

der Ball flog über das Tor

piłka ž. spol przeleciała nad bramką

ein Stein flog durchs Fenster

kamień m. spol wleciał przez okno

plötzlich kam ein Schneeball geflogen und traf ihn am Kopf

nagle nadleciała śnieżka ž. spol i trafiła go w głowę

in die Luft fliegen

wylatywać [dov. obl. wylecieć] w powietrze

in die Luft fliegen

eksplodować

II . fli̱e̱gen <fliegt, flog, geflogen> [ˈfliːgən] GLAG. preh. glag.

1. fliegen (steuern):

fliegen Flugzeug

pilotować

2. fliegen (mit einem Luftfahrzeug befördern):

fliegen Passagiere, Güter

przewozić [dov. obl. przewieźć]

fliegen Passagiere, Güter

transportować [dov. obl. prze‑]

3. fliegen +sein (zurücklegen):

fliegen Route, Strecke

przelecieć

fliegen Route, Strecke

pokonywać [dov. obl. pokonać]

einen Umweg fliegen

polecieć okrężną trasą

musst du morgen arbeiten? – ja, ich fliege Düsseldorf – New York

pracujesz jutro? – tak, mam lot z Düsseldorfu do Nowego Jorku

fli̱e̱gend PRID. attr

1. fliegend (sich durch die Luft bewegend):

fliegend

latający

fliegende Fische

latające ryby ž. spol mn.

in fliegender Eile fig

w wielkim pośpiechu

2. fliegend (nicht stationär):

fliegend Händler

obwoźny

der Fliegende Holländer

Latający Holender m. spol

3. fliegend TEH.:

fliegend

lotny

fliegend gelagert

jednostronnie podparty [lub ułożyskowany]

Primeri uporabe besede fliegender

fliegender Händler

handlarz obwoźny

fliegender Gerichtsstand

przemienna właściwość sądu

in fliegender Eile fig

w wielkim pośpiechu

rotierender/fliegender Kopf

głowica obrotowa/swobodna

fliegender/stehender Start

start lotny/stojący