Prevodi za „klæde“ v slovarju nemško » poljski

Klạdde <‑, ‑n> [ˈkladə] SAM. ž. spol (Schreibheft)

Kladde

notes m. spol

er kritzelte seine Notizen in eine Kladde

skrobał notatki w notesie pog.

klạsse [ˈklasə] PRID. inv pog.

klasse

super pog.

klasse

ekstra pog.

klạcken [ˈklakən] GLAG. nepreh. glag. pog.

klacken

klapać [dov. obl. klapnąć]

klạffen [ˈklafən] GLAG. nepreh. glag.

Risse klaffen im Boden

ziemia ž. spol jest poorana

die Meinungen klaffen

zdania ntpl różnią się

die Meinungen klaffen

jest rozdźwięk m. spol w opiniach

eine klaffende Wunde

otwarta rana ž. spol

klạck [klak] MEDM.

klack → klacks

glej tudi klacks

klạcks [klaks] MEDM.

klacks

klap

Kla̱ge <‑, ‑n> [ˈklaːgə] SAM. ž. spol

1. Klage ur. jez. (Wehklage):

Klage

biadanie sr. spol

Klage

lament m. spol

2. Klage (Beschwerde):

Klage

skarga ž. spol

[über jdn/etw] Klagen vorbringen

skarżyć [dov. obl. po‑] się [na kogoś/coś]

ich habe keinen Grund zur Klage

nie mogę się uskarżać

3. Klage PRAVO:

Klage

pozew m. spol

Klage

powództwo sr. spol

Klage

skarga ž. spol

dingliche Klage

skarga rzeczowa

petitorische/possessorische

powództwo petytoryjne/posesoryjne

eine Klage auf etw

powództwo [lub skarga] o coś

eine Klage [gegen jdn] anstrengen [o. führen]

wytaczać [dov. obl. wytoczyć] powództwo [przeciwko komuś]

eine Klage [gegen jdn] vorbringen [o. einreichen]

wnosić [dov. obl. wnieść] pozew [przeciwko komuś]

Klage [gegen jdn] erheben

wytoczyć powództwo [przeciwko komuś]

eine Klage abweisen

oddalać [dov. obl. oddalić] powództwo

eine Klage fallen lassen

rezygnować [dov. obl. z‑] z powództwa

eine Klage zurückziehen

wycofywać [dov. obl. wycofać] powództwo

einer Klage stattgeben

uwzględniać [dov. obl. uwzględnić] powództwo

öffentliche Klage

skarga publiczna

öffentliche Klage

oskarżenie sr. spol publiczne

Klage abweisen [o. zurückweisen]

oddalać [dov. obl. oddalić] skargę

Klage abweisen [o. zurückweisen]

odrzucać [dov. obl. odrzucić] skargę [lub powództwo]

Klage anerkennen

uznawać [dov. obl. uznać] skargę

Klage beantworten

odpowiadać [dov. obl. odpowiedzieć] na skargę

Kla̱re(r) <‑n, ‑n> [ˈklaːrɐ] SAM. m. spol dekl wie prid. pog. (Schnaps)

Klare

czysta ž. spol [wódka]

klạmm [klam] PRID.

1. klamm (steif):

klamm Füße, Finger

zdrętwiały

2. klamm (nass):

klamm Wäsche

wilgotny

3. klamm sl (knapp bei Kasse):

klamm sein

nie być przy forsie pog.

klạng [klaŋ] GLAG. nepreh. glag.

klang pret. von klingen

glej tudi klingen

klịngen <klingt, klang, geklungen> [ˈklɪŋən] GLAG. nepreh. glag.

1. klingen:

klingen (erklingen) (Glocke)

rozbrzmiewać

klingen (Gläser)

dzwonić [dov. obl. za‑]

2. klingen (tönen):

hohl klingen (Behälter, Wand)

wydawać [dov. obl. wydać] głuchy dźwięk

hell/rau klingen (Stimme)

brzmieć jasno/ochryple

3. klingen (sich anhören):

das Lied klingt schön

ta piosenka ž. spol brzmi ładnie

das klingt gut/interessant

to brzmi nieźle/interesująco

das klingt ja, als ob ...

to brzmi, jak gdyby...

Kla̱u̱e <‑, ‑n> [ˈklaʊə] SAM. ž. spol

1. Klaue:

Klaue (Fuß mit Krallen: eines Raubvogels)

szpon m. spol

Klaue (eines Raubtiers)

łapa ž. spol

Klaue (eines Insekts)

kleszcze mn.

2. Klaue brez mn. slabš. pog. (Handschrift):

eine schreckliche Klaue haben

strasznie gryzmolić [lub bazgrać] pog.

3. Klaue fig (Hand):

Klaue

łapa ž. spol pog.

sich in jds Klauen befinden

być w czyichś łapach pog.

nimm deine Klauen da weg!

zabieraj stąd swoje łapska! pog.

klạcks [klaks] MEDM.

klacks

klap

I . kla̱gen [ˈklaːgən] GLAG. nepreh. glag.

1. klagen (sich beschweren):

[über etw tož.] klagen

użalać [lub żalić] się [na coś]

[über etw tož.] klagen

skarżyć się [lub narzekać] na coś

über Bauchschmerzen klagen

skarżyć się na bóle brzucha

ohne zu klagen

nie skarżąc [lub użalając] się

ich kann nicht klagen

nie mogę narzekać

2. klagen PRAVO:

klagen

pozywać [dov. obl. pozwać]

klagen

skarżyć

[gegen jdn] klagen

wnosić [dov. obl. wnieść] powództwo [przeciwko komuś]

auf Schadenersatz klagen

wnieść powództwo o odszkodowanie

auf Erfüllung klagen

pozwać o spełnienie [lub wykonanie] [zobowiązania]

II . kla̱gen [ˈklaːgən] GLAG. preh. glag.

1. klagen (äußern):

jdm sein Leid/seine Not klagen

skarżyć [dov. obl. po‑] się komuś [lub przed kimś] na swoją niedolę/nędzę

2. klagen avstr. → verklagen

glej tudi verklagen

verkla̱gen* GLAG. preh. glag.

jdn [wegen etw] verklagen

skarżyć [dov. obl. za‑] kogoś [za coś]

jdn/eine Firma auf Schadenersatz tož. verklagen

zaskarżyć kogoś/firmę o odszkodowanie

sie verklagte ihn auf Unterhaltszahlung

pozwała go do sądu o alimenty

Klạppe <‑, ‑n> [ˈklapə] SAM. ž. spol

1. Klappe:

Klappe (Deckel: eines Behälters)

wieczko sr. spol

Klappe (eines Briefkastens)

klapka ž. spol

Klappe (einer Tasche, einer Klarinette, Flöte)

klapa ž. spol

Klappe (eines Mülleimers)

pokryw[k]a ž. spol

Klappe (eines Tür)

zasuwka ž. spol

Klappe (eines Ofens, eines Herdes)

drzwiczki mn.

Klappe zu, Affe tot pog.

sprawa ž. spol jest [już] zamknięta

2. Klappe FILM:

Klappe

klaps m. spol

3. Klappe ANAT. (Herzklappe):

Klappe

zastawka ž. spol

4. Klappe slabš. pog. (Mund):

Klappe

gęba ž. spol pog.

eine große [o. freche] Klappe haben

być wyszczekanym pog.

die Klappe aufreißen

rozdziawiać [dov. obl. rozdziawić] gębę pog.

[halt die] Klappe!

zamknij gębę! pog.

Kla̱u̱se <‑, ‑n> [ˈklaʊzə] SAM. ž. spol

1. Klause (Einsiedelei):

Klause

erem m. spol

Klause

pustelnia F

2. Klause (kleines Zimmer):

Klause

kącik m. spol pog.

Klạsse <‑, ‑n> [ˈklasə] SAM. ž. spol

1. Klasse SCHULE (Gruppe, Stufe):

Klasse

klasa ž. spol

ein Junge aus ihrer Klasse

chłopak m. spol z jej klasy

ich bin in der vierten Klasse

jestem w czwartej klasie

2. Klasse:

Klasse BIOL., SOZIOL

klasa ž. spol

etw in Klassen einteilen

klasyfikować [dov. obl. s‑] coś

3. Klasse (Rangstufe):

erster/zweiter Klasse fahren

jechać [dov. obl. po‑] pierwszą/drugą klasą

erster/zweiter Klasse fliegen

lecieć [dov. obl. po‑] pierwszą/drugą klasą

ein Wagen der ersten Klasse

wagon m. spol pierwszej klasy

4. Klasse (Fahrzeuggruppe, -art):

Klasse

kategoria ž. spol

5. Klasse (Lose):

Gewinnklasse

kategoria ž. spol wygranej

I . kla̱u̱en [ˈklaʊən] GLAG. preh. glag. pog.

1. klauen (stehlen):

jdm etw klauen

buchnąć [lub zwędzić] komuś coś pog.

2. klauen fig (plagiieren):

klauen

popełniać [dov. obl. popełnić] plagiat

II . kla̱u̱en [ˈklaʊən] GLAG. nepreh. glag. pog.

klauen

kraść

beim Klauen erwischt werden

zostać przyłapanym na kradzieży

Klade SAM.

Geslo uporabnika

Klade ž. spol BOT.

klad m. spol