Prevodi za „klapę“ v slovarju nemško » poljski

I . klạppen [ˈklapən] GLAG. preh. glag. (bewegen)

den Deckel nach oben/unten/hinten klappen

zamykać [dov. obl. zamknąć] pokrywę czegoś [przesuwając ją w górę/dół/do tyłu]

aufklappen

otwierać [dov. obl. otworzyć]

aufklappen

rozkładać [dov. obl. rozłożyć]

zuklappen

zamykać [dov. obl. zamknąć]

zuklappen

zatrzaskiwać [dov. obl. zatrzasnąć]

hochklappen

podnosić [dov. obl. podnieść]

herunterklappen

opuszczać [dov. obl. opuścić]

II . klạppen [ˈklapən] GLAG. nepreh. glag.

1. klappen +haben pog. (funktionieren):

klappen

powieść się

mit dem Projekt hat es nicht geklappt

projekt nie wypalił pog.

es klappt fantastisch

to działa fantastycznie

hat es geklappt?

udało się?

es klappt alles wie am Schnürchen

wszystko idzie jak z płatka pog.

2. klappen +sein (schnappen):

der Liegenstuhl ist geklappt

leżak się złożył

Klạppe <‑, ‑n> [ˈklapə] SAM. ž. spol

1. Klappe:

Klappe (Deckel: eines Behälters)

wieczko sr. spol

Klappe (eines Briefkastens)

klapka ž. spol

Klappe (einer Tasche, einer Klarinette, Flöte)

klapa ž. spol

Klappe (eines Mülleimers)

pokryw[k]a ž. spol

Klappe (eines Tür)

zasuwka ž. spol

Klappe (eines Ofens, eines Herdes)

drzwiczki mn.

Klappe zu, Affe tot pog.

sprawa ž. spol jest [już] zamknięta

2. Klappe FILM:

Klappe

klaps m. spol

3. Klappe ANAT. (Herzklappe):

Klappe

zastawka ž. spol

4. Klappe slabš. pog. (Mund):

Klappe

gęba ž. spol pog.

eine große [o. freche] Klappe haben

być wyszczekanym pog.

die Klappe aufreißen

rozdziawiać [dov. obl. rozdziawić] gębę pog.

[halt die] Klappe!

zamknij gębę! pog.

I . kla̱gen [ˈklaːgən] GLAG. nepreh. glag.

1. klagen (sich beschweren):

[über etw tož.] klagen

użalać [lub żalić] się [na coś]

[über etw tož.] klagen

skarżyć się [lub narzekać] na coś

über Bauchschmerzen klagen

skarżyć się na bóle brzucha

ohne zu klagen

nie skarżąc [lub użalając] się

ich kann nicht klagen

nie mogę narzekać

2. klagen PRAVO:

klagen

pozywać [dov. obl. pozwać]

klagen

skarżyć

[gegen jdn] klagen

wnosić [dov. obl. wnieść] powództwo [przeciwko komuś]

auf Schadenersatz klagen

wnieść powództwo o odszkodowanie

auf Erfüllung klagen

pozwać o spełnienie [lub wykonanie] [zobowiązania]

II . kla̱gen [ˈklaːgən] GLAG. preh. glag.

1. klagen (äußern):

jdm sein Leid/seine Not klagen

skarżyć [dov. obl. po‑] się komuś [lub przed kimś] na swoją niedolę/nędzę

2. klagen avstr. → verklagen

glej tudi verklagen

verkla̱gen* GLAG. preh. glag.

jdn [wegen etw] verklagen

skarżyć [dov. obl. za‑] kogoś [za coś]

jdn/eine Firma auf Schadenersatz tož. verklagen

zaskarżyć kogoś/firmę o odszkodowanie

sie verklagte ihn auf Unterhaltszahlung

pozwała go do sądu o alimenty

klạsse [ˈklasə] PRID. inv pog.

klasse

super pog.

klasse

ekstra pog.

I . kla̱u̱en [ˈklaʊən] GLAG. preh. glag. pog.

1. klauen (stehlen):

jdm etw klauen

buchnąć [lub zwędzić] komuś coś pog.

2. klauen fig (plagiieren):

klauen

popełniać [dov. obl. popełnić] plagiat

II . kla̱u̱en [ˈklaʊən] GLAG. nepreh. glag. pog.

klauen

kraść

beim Klauen erwischt werden

zostać przyłapanym na kradzieży

Klạps <‑es, ‑e> [klaps] SAM. m. spol pog.

1. Klaps (Schlag):

Klaps

klaps m. spol pog.

einen Klaps bekommen

dostać klapsa pog.

2. Klaps (Verrücktheit):

einen Klaps haben

być stukniętym pog.

einen Klaps haben

mieć fioła [lub bzika] pog.

klạck [klak] MEDM.

klack → klacks

glej tudi klacks

klạcks [klaks] MEDM.

klacks

klap

Kla̱ge <‑, ‑n> [ˈklaːgə] SAM. ž. spol

1. Klage ur. jez. (Wehklage):

Klage

biadanie sr. spol

Klage

lament m. spol

2. Klage (Beschwerde):

Klage

skarga ž. spol

[über jdn/etw] Klagen vorbringen

skarżyć [dov. obl. po‑] się [na kogoś/coś]

ich habe keinen Grund zur Klage

nie mogę się uskarżać

3. Klage PRAVO:

Klage

pozew m. spol

Klage

powództwo sr. spol

Klage

skarga ž. spol

dingliche Klage

skarga rzeczowa

petitorische/possessorische

powództwo petytoryjne/posesoryjne

eine Klage auf etw

powództwo [lub skarga] o coś

eine Klage [gegen jdn] anstrengen [o. führen]

wytaczać [dov. obl. wytoczyć] powództwo [przeciwko komuś]

eine Klage [gegen jdn] vorbringen [o. einreichen]

wnosić [dov. obl. wnieść] pozew [przeciwko komuś]

Klage [gegen jdn] erheben

wytoczyć powództwo [przeciwko komuś]

eine Klage abweisen

oddalać [dov. obl. oddalić] powództwo

eine Klage fallen lassen

rezygnować [dov. obl. z‑] z powództwa

eine Klage zurückziehen

wycofywać [dov. obl. wycofać] powództwo

einer Klage stattgeben

uwzględniać [dov. obl. uwzględnić] powództwo

öffentliche Klage

skarga publiczna

öffentliche Klage

oskarżenie sr. spol publiczne

Klage abweisen [o. zurückweisen]

oddalać [dov. obl. oddalić] skargę

Klage abweisen [o. zurückweisen]

odrzucać [dov. obl. odrzucić] skargę [lub powództwo]

Klage anerkennen

uznawać [dov. obl. uznać] skargę

Klage beantworten

odpowiadać [dov. obl. odpowiedzieć] na skargę

klạmm [klam] PRID.

1. klamm (steif):

klamm Füße, Finger

zdrętwiały

2. klamm (nass):

klamm Wäsche

wilgotny

3. klamm sl (knapp bei Kasse):

klamm sein

nie być przy forsie pog.

klạng [klaŋ] GLAG. nepreh. glag.

klang pret. von klingen

glej tudi klingen

klịngen <klingt, klang, geklungen> [ˈklɪŋən] GLAG. nepreh. glag.

1. klingen:

klingen (erklingen) (Glocke)

rozbrzmiewać

klingen (Gläser)

dzwonić [dov. obl. za‑]

2. klingen (tönen):

hohl klingen (Behälter, Wand)

wydawać [dov. obl. wydać] głuchy dźwięk

hell/rau klingen (Stimme)

brzmieć jasno/ochryple

3. klingen (sich anhören):

das Lied klingt schön

ta piosenka ž. spol brzmi ładnie

das klingt gut/interessant

to brzmi nieźle/interesująco

das klingt ja, als ob ...

to brzmi, jak gdyby...

Kla̱u̱e <‑, ‑n> [ˈklaʊə] SAM. ž. spol

1. Klaue:

Klaue (Fuß mit Krallen: eines Raubvogels)

szpon m. spol

Klaue (eines Raubtiers)

łapa ž. spol

Klaue (eines Insekts)

kleszcze mn.

2. Klaue brez mn. slabš. pog. (Handschrift):

eine schreckliche Klaue haben

strasznie gryzmolić [lub bazgrać] pog.

3. Klaue fig (Hand):

Klaue

łapa ž. spol pog.

sich in jds Klauen befinden

być w czyichś łapach pog.

nimm deine Klauen da weg!

zabieraj stąd swoje łapska! pog.

Kla̱re(r) <‑n, ‑n> [ˈklaːrɐ] SAM. m. spol dekl wie prid. pog. (Schnaps)

Klare

czysta ž. spol [wódka]

Klạpper <‑, ‑n> [ˈklapɐ] SAM. ž. spol

Klapper

grzechotka ž. spol

klạcken [ˈklakən] GLAG. nepreh. glag. pog.

klacken

klapać [dov. obl. klapnąć]

klạffen [ˈklafən] GLAG. nepreh. glag.

Risse klaffen im Boden

ziemia ž. spol jest poorana

die Meinungen klaffen

zdania ntpl różnią się

die Meinungen klaffen

jest rozdźwięk m. spol w opiniach

eine klaffende Wunde

otwarta rana ž. spol

I . kla̱gend PRID.

1. klagend (jämmerlich):

klagend Laut, Stimme

żałosny

2. klagend PRAVO:

die klagende Partei

powód(ka) m. spol (ž. spol)

die klagende Partei

pozywający(-a) m. spol (ž. spol)

II . kla̱gend PRISL.

klagend sagen:

klagend

żałośnie

Klade SAM.

Geslo uporabnika

Klade ž. spol BOT.

klad m. spol