nemško » poljski

knạck [knak] MEDM.

knack → knacks

glej tudi knacks

knạcks [knaks] MEDM.

trzask! pog.
trach! pog.

Ạrsch <‑[e]s, Ärsche> [arʃ, pl: ˈɛrʃə] SAM. m. spol vulg.

1. Arsch (Gesäß):

dupa ž. spol vulg.
tyłek m. spol pog.
na zadupiu vulg.
bardzo marznąć [dov. obl. z‑]
[a] pocałuj mnie w dupę! vulg.

2. Arsch (Blödmann, Armleuchter):

dupa ž. spol slabš. pog.
idiota m. spol
ty dupo wołowa! vulg.

3. Arsch (Schuft):

skurwysyn m. spol vulg.

I . knạcken [ˈknakən] GLAG. preh. glag.

1. knacken (zusammenpressen und öffnen):

rozłupywać [dov. obl. rozłupać]
an etw daj. zu knacken haben fig pog.
męczyć [dov. obl. na‑] się z czymś

2. knacken pog. (dechiffrieren):

łamać [dov. obl. z‑]

3. knacken pog. (aufbrechen):

4. knacken sl (zerquetschen):

rozgniatać [dov. obl. rozgnieść]
miażdżyć [dov. obl. z‑]

II . knạcken [ˈknakən] GLAG. nepreh. glag.

1. knacken +haben:

trzeszczeć [dov. obl. za‑]

2. knacken +haben (Geräusch erzeugen):

3. knacken +sein pog. (entzweigehen):

łamać [dov. obl. z‑] się

4. knacken +haben pog. (schlafen):

kimać pog.

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski