Prevodi za „nękanym“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

Deka̱n¹ <‑s, ‑e> [de​ˈkaːn] SAM. m. spol REL.

Dekan

dziekan m. spol

I . bekạnnt [bə​ˈkant] GLAG. preh. glag., povr. glag.

bekannt pp von bekennen

II . bekạnnt [bə​ˈkant] PRID.

1. bekannt (berühmt):

bekannt Person, Künstler, Sache

znany

bekannt Person, Künstler, Sache

słynny

bekannt werden

stać się znanym

durch etw [in der Öffentlichkeit] bekannt werden

stać się dzięki czemuś [powszechnie] znanym

bekannt für etw sein

słynąć [lub być znanym] z czegoś

sie ist dafür bekannt, dass sie immer zu spät kommt

jest znana z tego, że zawsze się spóźnia

das Hotel ist für sein gutes Essen bekannt

hotel m. spol słynie z dobrego jedzenia

das ist uns wohl bekannt

to jest nam dobrze znane

2. bekannt (gewusst):

bekannt

wiadomy

das war mir nicht bekannt

nic mi nie było o tym wiadomo

das ist doch allgemein bekannt

to przecież wiadomo

das ist doch allgemein bekannt

to przecież każdy wie

als bekannt voraussetzen

zakładać, że coś jest wiadome

3. bekannt (nicht fremd):

bekannt

znajomy

jdm bekannt sein

być komuś znanym

er ist mir bekannt

on jest mi znany

er ist mir bekannt

znam go

jdn [mit jdm] bekannt machen

zapoznawać [dov. obl. zapoznać] kogoś [z kimś]

darf ich Sie mit Herrn X bekannt machen?

czy mogę zapoznać pana/panią z panem X?

mit jdm bekannt sein

znać kogoś

wir sind seit langem [miteinander] bekannt

znamy się [ze sobą] od dawna

das kommt mir bekannt vor

to wydaje mi się znajome

4. bekannt (öffentlich):

bekannt geben Wahlergebnis

ogłaszać [dov. obl. ogłosić]

bekannt geben Wahlergebnis

podać do wiadomości

bekannt machen Aufruf, Information

obwieszczać [dov. obl. obwieścić]

bekannt machen Aufruf, Information

rozpowszechniać [dov. obl. rozpowszechnić]

bekannt werden

stać się wiadomym

bekannt werden (unerwünscht veröffentlicht werden)

przeciec

das darf nicht bekannt werden

to nie może przedostać się do publicznej wiadomości

glej tudi bekennen

I . bekẹnnen* GLAG. preh. glag. irr

1. bekennen:

etw bekennen (eingestehen)

przyznawać [dov. obl. przyznać] się [do czegoś]

seine Schuld bekennen

przyznać się do winy

Sünden bekennen

wyznawać [dov. obl. wyznać] grzechy

ich bekenne, dass ...

przyznaję, że...

Farbe bekennen pog.

puścić farbę pog.

2. bekennen a. REL. (offen bezeugen):

bekennen Glauben

wyznawać

die Bekennende Kirche ZGOD.

Kościół m. spol Wyznający

II . bekẹnnen* GLAG. povr. glag. irr

1. bekennen (eingestehen):

sich zu einer Tat bekennen

przyznawać [dov. obl. przyznać] się do jakiegoś czynu

sich schuldig bekennen

przyznawać [dov. obl. przyznać] się do winy

ich bekenne mich schuldig

przyznaję się do winy

2. bekennen (für jdn/etw eintreten):

sich zu jdm bekennen

przyznawać się do kogoś

er bekennt sich zur Demokratie

on opowiada się za demokracją

sich zu einem Glauben bekennen

wyznawać jakąć religię

3. bekennen (sich zeigen als):

bekennender Christ/bekennende Christin sein

być praktykującym chrześcijaninem/praktykującą chrześcijanką

sich zum Deutschtum bekennen

czuć się Niemcem

sich als Autor bekennen

podawać [dov. obl. podać] się za autora

sich zur Homosexualität bekennen

ujawniać [dov. obl. ujawnić] swój homoseksualizm

Dekana̱t <‑[e]s, ‑e> [deka​ˈnaːt] SAM. sr. spol

Dekanat UNIV, REL.

dziekanat m. spol

Deka̱nin <‑, ‑nen> SAM. ž. spol

Dekanin → Dekan

glej tudi Dekan , Dekan

Deka̱n²(in) <‑s, ‑e; ‑, ‑nen> [de​ˈkaːn] SAM. m. spol(ž. spol) UNIV

Dekan(in)

dziekan m. spol

Deka̱n¹ <‑s, ‑e> [de​ˈkaːn] SAM. m. spol REL.

Dekan

dziekan m. spol

gekạnnt [gə​ˈkant] GLAG. preh. glag.

gekannt pp von kennen

glej tudi kennen

kẹnnen <kennt, kannte, gekannt> [ˈkɛnən] GLAG. preh. glag.

1. kennen (mit jdm/etw bekannt sein):

kennen

znać

kennen Sie Herrn X?

czy zna pan/pani pana X?

kennen Sie ihren Namen?

czy zna pan/pani jej nazwisko?

sie kennt ihn von früher

ona zna go nie od wczoraj

ich kenne sie vom Sehen

znam ją [lub ich] [lub je] z widzenia

sich kennen

znać się

wir kennen uns schon

my już się znamy

kennst du mich noch?

pamiętasz mnie jeszcze?

sie kennt uns nicht mehr

ona już nas nie zna

alle kennen sie als zuverlässige Kollegin

wszyscy znają ją jako niezawodną koleżankę

so kenne ich sie gar nicht

nie znam jej z tej strony

wie ich ihn/sie kenne ...

o ile go/ją znam...

jdn nicht kennen wollen

nie chcieć kogoś znać

er kennt kein Erbarmen

on nie wie co to litość

da kenne ich nichts! pog.

nic mnie nie powstrzyma!

das kennen wir schon slabš. pog.

to nie jest dla nas nic nowego iron.

sich vor Zorn nicht mehr kennen

nie posiadać się ze złości

2. kennen (mit jdm/etw bekannt werden):

kennen lernen Person, Land, Kultur

poznawać [dov. obl. poznać]

ich habe ihn in Berlin kennen gelernt

poznałem go w Berlinie

ich freue mich, Sie kennen zu lernen! [o. es freut mich Sie kennen zu lernen]

miło mi pana/panią poznać!

die Einführung dient dazu die Methoden kennen zu lernen

wprowadzenie sr. spol służy do tego, aby poznać metody

sich kennen lernen

poznawać [dov. obl. poznać] się

der wird mich noch kennen lernen! pog.

ten mnie jeszcze popamięta! pog.

Sekạnte <‑, ‑n> [ze​ˈkantə] SAM. ž. spol MATH

Sekante

sieczna ž. spol