Prevodi za „riveli“ v slovarju nemško » poljski

Gịpfeli <‑s, ‑> SAM. m. spol švic. (Hörnchen)

Gipfeli

rogal[ik] m. spol

ri̱e̱seln [ˈriːzəln] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. rieseln:

rieseln (nach unten fallen) (Körner)

sypać [dov. obl. po‑] się

rieseln (Schnee)

padać

rieseln (Kalk, Putz)

odpadać

Sand durch die Finger rieseln lassen

przesypywać piasek przez palce

2. rieseln:

rieseln (mit hellem Geräusch fließen) (Bach, Quelle)

szumieć

I . rịngeln [ˈrɪŋəln] GLAG. preh. glag.

ringeln Schwanz:

ringeln

podwijać [dov. obl. podwinąć]

die Schlange ringelte ihren Körper um den Baum

wąż m. spol owinął się wokół drzewa

II . rịngeln [ˈrɪŋəln] GLAG. povr. glag. (Haare)

ringeln

kręcić się

ringeln

zwijać się w loczki

Locken ringeln sich um das Köpfchen des kleinen Mädchens

na główce dziewczynki kręcą się loczki m. spol mn.

rituẹll [ritu​ˈɛl] PRID. REL.

rituell

rytualny

Riva̱le (Riva̱lin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ri​ˈvaːlə] SAM. m. spol (ž. spol)

Rivale (Riva̱lin)

rywal(ka) m. spol (ž. spol)

Rịppli <‑s, ‑> [ˈrɪpli] SAM. sr. spol švic. GASTR.

Rippli

żeberka ntpl [wieprzowe]

He̱li <‑s, ‑s> [ˈheːli] SAM. m. spol švic. pog., Helikọpter [heli​ˈkɔptɐ] SAM. m. spol <‑s, ‑>

Heli

helikopter m. spol

Heli

śmigłowiec m. spol

ri̱e̱b [riːp] GLAG. preh. glag., nepreh. glag., povr. glag.

rieb pret. von reiben

glej tudi reiben

I . re̱i̱ben <reibt, rieb, gerieben> [ˈraɪbən] GLAG. preh. glag.

1. reiben (über etw hinfahren):

reiben

trzeć

das Besteck blank reiben

polerować [dov. obl. wy‑] sztućce

trocken reiben

wycierać [dov. obl. wytrzeć] do sucha

sich daj. die Augen reiben a. fig

przecierać [dov. obl. przetrzeć] oczy a. fig

sich daj. die Hände reiben a. fig

zacierać [dov. obl. zatrzeć] ręce a. fig

2. reiben (auftragen):

[sich daj.] die Salbe in die Haut reiben

wcierać [dov. obl. wetrzeć] [sobie] maść w skórę

3. reiben (zerkleinern):

reiben Möhre, Käse

ścierać [dov. obl. zetrzeć]

reiben Möhre, Käse

ucierać [dov. obl. utrzeć]

4. reiben (verletzen):

sich die Haut wund reiben

o[be]trzeć sobie skórę

5. reiben (entfernen):

einen Fleck aus der Jacke reiben

ścierać [dov. obl. zetrzeć] plamę z kurtki

er rieb sich daj. den Schlaf aus den Augen fig

przecierał oczy po przebudzeniu

II . re̱i̱ben <reibt, rieb, gerieben> [ˈraɪbən] GLAG. nepreh. glag.

1. reiben (über etw hinfahren):

reiben

trzeć

durch Reiben

[po]przez tarcie

mit einem Tuch über etw reiben

przecierać [dov. obl. przetrzeć] coś chustką

2. reiben (scheuern):

reiben

obcierać [dov. obl. obetrzeć]

die Schuhe reiben an Zehen

buty m. spol mn. obcierają palce

III . re̱i̱ben <reibt, rieb, gerieben> [ˈraɪbən] GLAG. povr. glag.

1. reiben (sich kratzen):

reiben

drapać [dov. obl. po‑] się

sich wund reiben

podrapać się do krwi

2. reiben fig (sich streiten):

er reibt sich oft mit seinen Nachbarn

[on] ściera się często z[e swoimi] sąsiadami

er reibt sich oft mit seinen Nachbarn (sich auseinander setzen)

rozprawiać [dov. obl. rozprawić] się

sie reiben sich ständig aneinander

[oni] stale spierają się ze sobą

sich an einem Problem reiben

natykać się na jakiś problem [dov. obl. natknąć]

ri̱e̱f [riːf] GLAG. nepreh. glag., preh. glag.

rief pret. von rufen

glej tudi rufen

I . ru̱fen <ruft, rief, gerufen> [ˈruːfən] GLAG. nepreh. glag.

rufen (einen Ruf von sich geben)

wołać [dov. obl. za‑]

rufen (laut schreien)

krzyczeć [dov. obl. krzyknąć]

laut rufen

głośno krzyczeć

nach jdm rufen

wołać kogoś

um Hilfe rufen

wołać o [lub wzywać] pomoc

nach etw rufen

domagać się czegoś

manche rufen wieder nach härteren Strafen

niektórzy domagają się znowu ostrzejszych kar

die Pflicht ruft fig

obowiązek m. spol wzywa fig

II . ru̱fen <ruft, rief, gerufen> [ˈruːfən] GLAG. preh. glag.

1. rufen (ausrufen):

etw rufen

wykrzykiwać coś

Hilfe rufen

wzywać pomocy

2. rufen (verlangen):

jdn/ein Taxi rufen

dzwonić [dov. obl. za‑] po kogoś/taksówkę

jdn rufen lassen

kazać kogoś wezwać

den Arzt rufen

wzywać [dov. obl. wezwać] lekarza

jdn zu sich daj. rufen

wezwać kogoś do siebie

du kommst mir wie gerufen pog.

przychodzisz [lub zjawiasz się] w samą porę [lub jak na zawołanie] pog.

riefeln GLAG.

Geslo uporabnika

riefeln preh. glag. TEH.

żłobkować

riefeln preh. glag. TEH.

żłobić