Prevodi za „spuchlem“ v slovarju nemško » poljski

I . spụcken [ˈʃpʊkən] GLAG. nepreh. glag.

1. spucken (ausspucken):

[nach jdm/etw] spucken

pluć [lub splunąć] [na kogoś/coś]

[nach jdm/etw] spucken (bespucken)

opluć [kogoś/coś]

jdm ins Gesichtspucken

pluć [dov. obl. na‑] komuś w twarz

in die Hände spucken fig pog.

zabierać się [ochoczo] do roboty pog.

2. spucken REG (sich übergeben):

spucken

zwracać [dov. obl. zwrócić ]pog.

3. spucken pog. (zurückweisen):

auf jdn/etw spucken

kichać na kogoś/coś pog.

II . spụcken [ˈʃpʊkən] GLAG. preh. glag.

spucken

wypluwać [dov. obl. wypluć]

He̱u̱chler(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈhɔɪçlɐ] SAM. m. spol(ž. spol)

Heuchler(in)

obłudnik(-ica) m. spol (ž. spol)

Heuchler(in)

hipokryta(-tka) m. spol (ž. spol)

spu̱len [ˈʃpuːlən] GLAG. preh. glag.

spulen Film:

spulen

przewijać [dov. obl. przewinąć]

Spụcke <‑, brez mn. > [ˈʃpʊkə] SAM. ž. spol pog.

Spucke

ślina ž. spol

Spucke (ausgespuckter Speichel)

plwocina ž. spol

fraza:

jdm bleibt die Spucke weg

zatyka kogoś pog.

I . spu̱ken [ˈʃpuːkən] GLAG. nepreh. glag. fig

in den Köpfen der Menschen spuken (Vorstellung, Aberglaube)

być zakorzenionym w umysłach ludzi

II . spu̱ken [ˈʃpuːkən] GLAG. brezos.

spuken (geistern):

hier/in diesem Haus spukt es

tutaj/w tym domu straszy

fraza:

bei jdm spukt es [im Kopf] pog.

ktoś jest niespełna rozumu pog.

Spu̱le <‑, ‑n> [ˈʃpuːlə] SAM. ž. spol

1. Spule (Rolle):

Spule

szpulka ž. spol

2. Spule ELEK.:

Spule

cewka ž. spol

I . spü̱len [ˈʃpyːlən] GLAG. nepreh. glag.

1. spülen južnem.:

spülen (abwaschen)

myć [dov. obl. u‑] naczynia

spülen (abwaschen)

zmywać [dov. obl. zmyć]

spülen (Waschmaschine)

płukać

du spülst, ich trockne ab

ty zmywasz, ja wycieram

2. spülen (die Toilettenspülung betätigen):

spülen

spłukiwać [dov. obl. spłukać]

II . spü̱len [ˈʃpyːlən] GLAG. preh. glag.

1. spülen (abspülen):

spülen

opłukiwać [dov. obl. opłukać]

spülen

spłukiwać [dov. obl. spłukać]

spülen Wäsche, Mund, Wunde

przepłukiwać [dov. obl. przepłukać]

2. spülen (schwemmen):

etw ans Ufer spülen

wyrzucić coś na brzeg

eine Leiche wurde an Land gespült

zwłoki mn. zostały wyrzucone na ląd [lub brzeg]

3. spülen (klar spülen):

spülen Geschirr

wypłukiwać [dov. obl. wypłukać]

4. spülen (gießen):

Chemieabwässer in einen Fluss spülen

wylewać odpady chemiczne do morza

spu̱ren [ˈʃpuːrən] GLAG. nepreh. glag.

1. spuren (eine Spur machen):

spuren

trasować

2. spuren pog. (gehorchen):

[bei jdm] spuren

słuchać [dov. obl. po‑] [kogoś] pog.

spu̱ten [ˈʃpuːtən] GLAG. povr. glag. REG

sputen

spieszyć się

wir müssen uns sputen

musimy się spieszyć

spu̱rlos PRID. PRISL.

spurlos verschwinden:

spurlos

bez śladu [lub wieści]

spurlos verschwinden

znikać [dov. obl. zniknąć] bez wieści

spụrten [ˈʃpʊrtən] GLAG. nepreh. glag. +haben o sein ŠPORT

spurten

finiszować