Prevodi za „vandern“ v slovarju nemško » poljski

wạndern [ˈvandɐn] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. wandern (gehen):

wandern

wędrować [dov. obl. po‑]

das Wandern

wędrówka ž. spol

2. wandern:

wandern (sich bewegen) (Gletscher, Wolken)

przesuwać [dov. obl. przesunąć] się

wandern (Düne)

wędrować

wandern (Splitter)

przemieszczać [dov. obl. przemieścić] się

ihr Blick wandert durch den Saal

[ona] wodzi spojrzeniem po sali

ihr Blick wanderte von einer Seite zur anderen

[ona] wodziła spojrzeniem z jednej strony na drugą

sie wanderte ruhelos im Zimmer auf und ab

ona nerwowo chodziła po pokoju tam i z powrotem

3. wandern pog. (hinkommen, geraten):

in den Papierkorb wandern

lądować [dov. obl. wy‑] w koszu na śmieci pog.

der Brief ist gleich in den Papierkorb gewandert

list m. spol od razu wylądował w koszu na śmieci

ins Gefängnis/ins Feuer wandern

lądować [dov. obl. wy‑] we więzieniu/w ogniu

4. wandern:

wandern (umherziehen) (Völker, Tiere)

migrować

Lachse wandern zum Laichen die Flüsse hinauf

łososie wędrują w górę rzeki na tarło

I . ạ̈ndern [ˈɛndɐn] GLAG. preh. glag.

1. ändern (wechseln, modifizieren):

ändern Namen, Richtung

zmieniać [dov. obl. zmienić]

ändern Daten

przekształcać [dov. obl. ‑cić]

seine Meinung ändern

zmieniać [dov. obl. zmienić] zdanie

daran lässt sich nichts ändern

nic tu nie można zmienić

2. ändern (umnähen):

ändern Kleidungsstück

przerabiać [dov. obl. przerobić]

II . ạ̈ndern [ˈɛndɐn] GLAG. povr. glag. (Lage, Umstände)

ändern

zmieniać [dov. obl. zmienić] się

du hast dich sehr geändert

bardzo się zmieniłeś

er hat versprochen sich grundlegend zu ändern

obiecał, że się całkowicie zmieni

lịndern [ˈlɪndɐn] GLAG. preh. glag.

lindern

łagodzić [dov. obl. z‑]

lindern

koić [dov. obl. u‑]

lindern

uśmierzać [dov. obl. uśmierzyć]

den Schmerz lindern

uśmierzyć ból

jds Qualen lindern

ulżyć czyimś cierpieniom

die Notlage lindern

załagodzić sytuację kryzysową

I . mịndern [ˈmɪndɐn] GLAG. preh. glag. ur. jez.

mindern Wert einer Sache

pomniejszyć

mindern Wert einer Leistung, Verdienste

umniejszać [dov. obl. umniejszyć]

mindern Tempo

zmniejszać [dov. obl. zmniejszyć]

wir sollten das Risiko so weit wie möglich mindern

powinniśmy zmniejszyć ryzyko tak bardzo, jak to tylko możliwe

die Gebühr mindern

zmniejszyć opłatę

II . mịndern [ˈmɪndɐn] GLAG. povr. glag. ur. jez.

mindern

zmniejszać [dov. obl. zmniejszyć] się

das Vermögen des Unternehmens hat sich gemindert

majątek m. spol przedsiębiorstwa zmniejszył się

sọndern² [ˈzɔndɐn] GLAG. preh. glag. ur. jez.

sondern

oddzielać [dov. obl. oddzielić]

der Bauer hat die gesunden von den kranken Tieren gesondert

rolnik m. spol oddzielił zdrowe zwierzęta od chorych

I . wụndern [ˈvʊndɐn] GLAG. preh. glag.

jdn wundern (Verhalten, Frage)

dziwić kogoś

mich wundert, dass ..., es wundert mich, dass ...

dziwi mnie, że...

es würde mich nicht wundern, wenn ...

nie zdziwiłoby mnie, gdyby...

das würde mich überhaupt nicht wundern

to by mnie wcale nie zdziwiło

es sollte mich wundern, wenn ...

dziwiłoby mnie, gdyby...

wundert dich das [etwa]?

czy[ż] to cię dziwi?

wundert dich das [etwa]?

czyżby to cię dziwiło?

II . wụndern [ˈvʊndɐn] GLAG. povr. glag.

sich über etw tož. wundern

dziwić się czemuś

ich muss mich doch sehr wundern!

nie wierzę własnym oczom!

dann darfst du dich nicht wundern, wenn ...

w takim razie nie zdziw się, gdy...

fraza:

da staunt der Laie und der Fachmann wundert sich

to niewiarygodne

da staunt der Laie und der Fachmann wundert sich

trudno w to uwierzyć

hịndern [ˈhɪndɐn] GLAG. preh. glag.

1. hindern (abhalten):

jdn [daran] hindern etw zu tun

uniemożliwiać [dov. obl. uniemożliwić] komuś zrobienie czegoś

was hindert dich daran dort hinzugehen?

co powstrzymuje cię od pójścia tam?

2. hindern (stören):

jdn [beim Gehen] hindern

przeszkadzać komuś [w chodzeniu]

ich will Sie nicht daran hindern

nie chcę panu/pani w tym przeszkadzać

ha̱dern [ˈhaːdɐn] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

1. hadern (unzufrieden sein):

mit etw hadern

narzekać na coś

mit dem Schicksal hadern

złorzeczyć losowi

mit Gott hadern

skarżyć się na Boga

2. hadern (streiten):

mit jdm um etw hadern

sprzeczać się z kimś o coś

za̱u̱dern [ˈtsaʊdɐn] GLAG. nepreh. glag.

mit etw zaudern

ociągać się z czymś

mit etw zaudern

zwlekać z czymś

kurz zaudern

wahać [dov. obl. za‑] się krótko

zaudern [etw zu tun]

ociągać się [ze zrobieniem czegoś]

etw ohne zu zaudern tun

robić [dov. obl. z‑] coś nie zwlekając

ạnkern [ˈaŋkɐn] GLAG. nepreh. glag. NAVT.

1. ankern (den Anker werfen):

ankern

zarzucać [dov. obl. zarzucić] kotwicę

2. ankern (vor Anker liegen):

ankern

stać na kotwicy