Prevodi za „verhakeln“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

I . verha̱ken* GLAG. preh. glag.

verhaken

zahaczać [dov. obl. zahaczyć]

II . verha̱ken* GLAG. povr. glag.

der Reißverschluss hat sich verhakt

suwak m. spol zahaczył się

I . verhạndeln* GLAG. nepreh. glag.

1. verhandeln (Verhandlungen führen):

[mit jdm] über etw tož. verhandeln

negocjować [dov. obl. wy‑] [z kimś] coś

[mit jdm] über etw tož. verhandeln

pertraktować [z kimś] o czymś

er verhandelt mit mir über die Verlängerung des Vertrages

on negocjuje ze mną przedłużenie umowy

2. verhandeln PRAVO (Gerichtsprozess führen):

es wird gegen jdn/in etw daj. [wegen etw] verhandelt

przed sądem toczy się proces przeciwko komuś/w jakiejś sprawie [o coś]

II . verhạndeln* GLAG. preh. glag. PRAVO

verhandeln Fall

rozpatrywać [dov. obl. rozpatrzyć]

verhandeln Prozess

prowadzić [dov. obl. po‑]

dieser Fall wird morgen verhandelt

tę sprawę sąd m. spol rozpatrzy jutro

verhạspeln* [fɛɐ̯​ˈhaspəln] GLAG. povr. glag. pog.

1. verhaspeln:

verhaspeln (beim Sprechen) (sich versprechen)

przejęzyczać [dov. obl. przejęzyczyć] się pog.

2. verhaspeln (in Fäden):

verhaspeln

zaplątać [lub zamotać] się

sie hat sich in den Stricken verhaspelt

zaplątała się w sznurkach

I . verha̱u̱en* <verhaut, verhaute, verhauen> GLAG. preh. glag. pog.

1. verhauen (verprügeln):

jdn verhauen

spuszczać [dov. obl. spuścić] komuś lanie pog.

jdn verhauen

prać [dov. obl. s‑] kogoś pog.

2. verhauen (nicht schaffen):

verhauen Klassenarbeit, Test

oblać pog.

die Klausur hab’ ich verhauen!

spieprzyłem to kolokwium! pog.

II . verha̱u̱en* <verhaut, verhaute, verhauen> GLAG. povr. glag. pog.

1. verhauen (sich verprügeln):

verhauen

tłuc [lub lać] się pog.

2. verhauen (Fehler machen):

verhauen

strzelić byka pog.

3. verhauen (sich verkalkulieren):

sich [bei der Planung um hundert Euro] verhauen

rąbnąć się [przy planowaniu o sto euro] pog.

Fịngerhakeln <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol avstr., švic., južnem.

Fingerhakeln

zapasy mn. na palce (popularny w południowych Niemczech i Austrii sport, polegający na przeciąganiu rzemiennego paska palcami)

verhạften* [fɛɐ̯​ˈhaftən] GLAG. preh. glag.

verhaften

aresztować [dov. obl. za‑]

Sie sind verhaftet!

jest pan aresztowany/pani aresztowana!

I . verhạlten¹ PRID.

1. verhalten (vorsichtig, defensiv):

verhalten Auftreten

powściągliwy

verhalten Fahrweise

ostrożny

2. verhalten (unterdrückt):

verhalten Ärger, Wut

tłumiony

verhalten Freude

powstrzymywany

verhalten Ironie

ukryty

3. verhalten (sehr leise):

verhalten Stimme

stłumiony

II . verhạlten¹ PRISL.

1. verhalten (vorsichtig):

verhalten auftreten

powściągliwie

verhalten fahren

ostrożnie

verhalten applaudieren

umiarkowanie

2. verhalten (unterdrückt):

verhalten lächeln

pod nosem

verhalten lächeln

dyskretnie

verhạngen [fɛɐ̯​ˈhaŋən] PRID.

verhangen Himmel

zachmurzony

verhangen Fenster

przesłonięty

verhangen Tag, Blick

pochmurny

das Fenster ist mit Efeu verhangen

okno sr. spol jest pokryte bluszczem

verhạrren* GLAG. nepreh. glag. +haben ur. jez.

1. verharren (stehen bleiben):

verharren

zastygać [dov. obl. zastygnąć]

in einer Stellung verharren

nieruchomieć [dov. obl. z‑] w jakiejś pozycji

auf [o. bei] etw daj. verharren

pozostawać [dov. obl. pozostać] na [lub przy] czymś

2. verharren (beibehalten):

in Hoffnungslosigkeit/Trauer/Zweifel verharren

trwać w beznadziei/smutku/niepewności

in Ablehnung verharren

obstawać przy odmowie

verhạllen* GLAG. nepreh. glag. +sein

verhallen (Ton)

przebrzmiewać [dov. obl. przebrzmieć]

verhallen (Bitten) fig

pozostawać [dov. obl. pozostać] bez echa fig

seine Worte verhallten ungehört

jego słowa przebrzmiały bez echa [lub trafiły w próżnię]

beka̱keln* GLAG. preh. glag. REG pog.

bekakeln

obgadywać [dov. obl. obgadać ]pog.

bekakeln

omawiać [dov. obl. omówić]

das müssen wir noch bekakeln

musimy to jeszcze obgadać

lass uns mal ausführlich bekakeln, was/wann/wie ...

omówmy dokładnie, co/kiedy/jak...