Prevodi za „vorkeimen“ v slovarju nemško » poljski

vo̱r|kommen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. vorkommen:

vorkommen (passieren) (Fehler)

występować [dov. obl. wystąpić]

vorkommen (Zwischenfall)

zdarzać [dov. obl. zdarzyć] się

es kommt vor, dass ...

zdarza się, że...

das kommt schon mal vor

to się już zdarzyło

so etwas ist mir noch nie vorgekommen!

coś takiego jeszcze mi się nie przydarzyło!

das wird nicht wieder vorkommen

to się już więcej nie zdarzy

oft vorkommen

często występować [lub zdarzać się]

das kommt in der besten Familie vor pog.

to się zdarza nawet w najlepszej rodzinie

2. vorkommen (anzutreffen sein):

vorkommen

występować

diese Pflanze/Krankheit kommt nur in Asien vor

ta roślina ž. spol /choroba ž. spol występuje tylko w Azji

das Wort kommt in dem Text nur einmal vor

ten wyraz m. spol pojawia się w tekście tylko raz

3. vorkommen (erscheinen):

vorkommen

wydawać [dov. obl. wydać] się

das kommt mir komisch vor

wydaje mi się to dziwne

das kommt dir nur so vor

tobie tylko tak się wydaje

dieses Lied kommt ihm bekannt vor

ta piosenka ž. spol wydaje mu się znajoma

sie kommt mir bekannt vor

wydaje mi się, że ją znam

sich daj. dumm vorkommen

czuć [dov. obl. po‑] się głupio

ich komme mir vor wie ein Idiot

czuję się jak idiota m. spol

du kommst dir wohl sehr schlau vor?

myślisz, że jesteś bardzo szczwany?

wie kommst du mir eigentlich vor? pog.

na co ty sobie pozwalasz!

wie kommst du mir eigentlich vor? pog.

jak śmiesz! pog.

4. vorkommen (nach vorn kommen):

ans Fenster vorkommen

podchodzić [dov. obl. podejść] do okna

hinter etw daj. vorkommen

ukazywać [dov. obl. ukazać] się zza czegoś

hinter dem Vorhang vorkommen

ukazywać się zza zasłony

vo̱r|nehmen GLAG. preh. glag. irr

1. vornehmen (planen):

sich daj. etw vornehmen

przedsiębrać [dov. obl. przedsięwziąć] coś

sich daj. vornehmen etw zu tun

postanowiać [dov. obl. postanowić] coś zrobić

ich habe mir zu viel vorgenommen

za dużo na siebie wziąłem

2. vornehmen pog. (sich beschäftigen mit):

sich daj. ein Manuskript vornehmen

zabrać się do manuskryptu

3. vornehmen pog. (zur Rede stellen):

sich daj. jdn vornehmen

brać [dov. obl. wziąć] kogoś w obroty pog.

den werde ich mir mal ordentlich vornehmen

wezmę się za niego porządnie pog.

4. vornehmen (erledigen):

Kontrollen vornehmen

przeprowadzać [dov. obl. przeprowadzić] kontrole

einen Eingriff vornehmen

dokonywać [dov. obl. dokonać] ingerencji

5. vornehmen pog. (bevorzugen):

vornehmen

faworyzować

vornehmen

woleć

Vo̱rkommen¹ <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol (das Auftreten: von Erregern, Pflanzen, Krankheit)

Vorkommen

występowanie sr. spol

entke̱i̱men* GLAG. preh. glag.

1. entkeimen Lebensmittel, Milch:

entkeimen

pasteryzować

2. entkeimen Kartoffeln:

entkeimen

usuwać [dov. obl. usunąć] kiełki

a̱u̱f|keimen GLAG. nepreh. glag. +sein

1. aufkeimen:

aufkeimen (keimend aus der Erde kommen) (Saat, Getreide)

kiełkować [dov. obl. wy‑ lub za‑]

2. aufkeimen fig (sich entwickeln):

aufkeimen

rodzić [dov. obl. z‑] się fig

[in jdm] aufkeimen (Hoffnung, Zweifel, Liebe)

budzić [dov. obl. o‑] się [w kimś] fig

aufkeimend

rodzący się fig

a̱u̱s|keimen GLAG. nepreh. glag. +sein

auskeimen

kiełkować [dov. obl. wy‑]

vo̱r|kauen GLAG. preh. glag.

1. vorkauen Nahrung:

vorkauen

przeżuwać [dov. obl. przeżuć]

2. vorkauen pog. (erklären):

jdm etw vorkauen

podawać [dov. obl. podać] komuś coś na tacy

jdm etw vorkauen

klarować [dov. obl. wy‑] komuś coś fig pog.

ke̱i̱men GLAG. nepreh. glag.

1. keimen BOT. (Pflanzen):

keimen

kiełkować [dov. obl. wy‑]

das Keimen

kiełkowanie sr. spol

2. keimen fig:

keimen (entstehen) (Ideen, Hoffnung)

kiełkować [dov. obl. wy‑ ]fig

keimen (Verdacht)

rodzić [dov. obl. z‑] się

vo̱r|wärmen GLAG. preh. glag.

vorwärmen

podgrzewać [dov. obl. podgrzać]

vorbe̱i̱|kommen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. vorbeikommen (vorbei können, an Hindernis):

an etw daj. vorbeikommen

mijać [dov. obl. minąć] coś

kommst du daran/hier vorbei? (zu Fuß)

będziesz tędy przechodził?

kommst du daran/hier vorbei? (mit einem Fahrzeug)

będziesz tędy przejeżdżał?

hier kommt kein Bus vorbei

tędy nie przejeżdza żaden autobus m. spol

2. vorbeikommen pog. (kurz besuchen):

[bei jdm] vorbeikommen

wdepnąć [lub wpaść] [do kogoś] pog.

3. vorbeikommen fig (vermeiden):

an etw daj. nicht vorbeikommen

nie przepuścić czegoś fig