Prevodi za „wegreisen“ v slovarju nemško » poljski

wẹg|reißen GLAG. preh. glag. irr

1. wegreißen (aus der Hand):

jdm etw wegreißen

wyrwać komuś coś

2. wegreißen (abreißen):

jdm etw wegreißen

zburzyć komuś coś

vergre̱i̱sen* [fɛɐ̯​ˈgraɪzən] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. vergreisen (senil werden):

vergreisen

grzybieć [dov. obl. z‑]

2. vergreisen (Bevölkerung):

vergreisen

starzeć się

wẹg|rennen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

wegrennen (rennen)

pędzić [dov. obl. po‑]

wegrennen (Reißaus nehmen)

brać [dov. obl. wziąć] nogi za pas

glej tudi weglaufen

wẹg|laufen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. weglaufen (fortlaufen):

vor jdm weglaufen

uciekać [dov. obl. uciec] przed kimś

vor einem Hund weglaufen

uciekać [dov. obl. uciec] przed psem

das läuft dir nicht weg pog.

to ci nie ucieknie pog.

die Arbeit läuft dir nicht weg! pog.

robota ž. spol nie zając[, nie ucieknie]

2. weglaufen pog.:

weglaufen (verschwinden) (Katze)

ginąć [dov. obl. z‑]

weglaufen (Mann)

odchodzić [dov. obl. odejść]

von zu Hause weglaufen

uciekać [dov. obl. uciec] z domu

ihm ist die Frau weggelaufen

żona ž. spol od niego odeszła

berei̱sen* GLAG. preh. glag.

bereisen Länder, Kontinente:

bereisen

objeżdżać [dov. obl. objechać]

als Händler bereiste er viele Städte

jako handlarz m. spol objechał wiele miast

I . vere̱i̱sen* [fɛɐ̯​ˈaɪzən] GLAG. nepreh. glag. +sein

vereisen (Straße, Fahrbahn)

ulegać oblodzeniu

vereisen (Fensterscheibe)

pokrywać [dov. obl. pokryć] się lodem

II . vere̱i̱sen* [fɛɐ̯​ˈaɪzən] GLAG. preh. glag. MED.

vereisen

zamrażać [dov. obl. zamrozić]

verre̱i̱sen* GLAG. nepreh. glag. +sein

privat/geschäftlich verreisen

wyjeżdżać [dov. obl. wyjechać] prywatnie/służbowo

mit dem Zug verreisen

podróżować pociągiem

nach Italien verreist sein

wyjechać do Włoch

he̱i̱m|reisen GLAG. nepreh. glag. +sein

heimreisen

wracać [dov. obl. wrócić] do domu

während der Internatsferien durfte sie heimreisen

podczas ferii w internacie wolno jej było pojechać do domu

wẹg|räumen GLAG. preh. glag.

wegräumen

usuwać [dov. obl. usunąć]

wegräumen (im Schrank)

sprzątać [dov. obl. sprzątnąć]

könntest du wohl deine Sachen wegräumen?

[czy] mógłbyś sprzątnąć swoje rzeczy?

I . wẹg|rücken GLAG. nepreh. glag. +sein

wegrücken

posuwać [dov. obl. posunąć ][lub odsuwać [dov. obl. odsunąć ]] się

mit dem Stuhl vom Kamin wegrücken

odsunąć się z krzesłem od kominka

II . wẹg|rücken GLAG. preh. glag.

wegrücken

odsuwać [dov. obl. odsunąć]

wegrücken

odstawiać [dov. obl. odstawić]

kannst du die Couch ein bisschen von der Wand wegrücken?

możesz odsunąć tapczan trochę od ściany?

ạb|reisen GLAG. nepreh. glag. +sein

abreisen

wyruszać [dov. obl. wyruszyć] w podróż

abreisen (Hotelgast)

odjeżdżać [dov. obl. odjechać]

nach München/in die Türkei abreisen

wyjeżdżać do Monachium/Turcji

ich reise ab

wyjeżdżam

ạn|reisen GLAG. nepreh. glag. +sein

1. anreisen (ein Ziel anfahren):

anreisen

przyjeżdżać [dov. obl. przyjechać]

mit dem Wohnwagen/mit dem Zug anreisen

przyjechać wozem mieszkalnym/pociągiem

2. anreisen:

anreisen (eintreffen) (Reisegesellschaft, Gäste)

przybywać [dov. obl. przybyć]

aus Berlin anreisen

przybyć z Berlina

umkre̱i̱sen* [ʊm​ˈkraɪzən] GLAG. preh. glag.

umkreisen

okrążać [dov. obl. okrążyć]

a̱u̱s|reisen GLAG. nepreh. glag. +sein

ausreisen

wyjeżdżać [dov. obl. wyjechać] za granicę

früher durften Ostdeutsche nicht in die BRD ausreisen

wcześniej mieszkańcy m. spol mn. Wschodnich Niemiec nie mogli wyjeżdżać do RFN

ạn|preisen GLAG. preh. glag. irr

1. anpreisen (empfehlen):

anpreisen

polecać [dov. obl. polecić]

2. anpreisen (loben):

anpreisen

zachwalać [dov. obl. zachwalić]

e̱i̱n|reisen GLAG. nepreh. glag. +sein

[in die USA/nach Großbritannien] einreisen

wjeżdżać [dov. obl. wjechać] [do USA/do Wielkiej Brytanii]

mịt|reisen GLAG. nepreh. glag.

1. mitreisen (gemeinsam fahren):

mitreisen

jechać razem

mit jdm mitreisen

jechać [dov. obl. po‑] razem z kimś

2. mitreisen (eine Reise gemeinsam unternehmen):

mitreisen

podróżować razem

mit jdm mitreisen

podróżować razem z kimś

wẹg|rutschen GLAG. nepreh. glag. +sein

1. wegrutschen (ausrutschen):

wegrutschen

pośliz[g]nąć się

wegrutschen

wpaść w poślizg

2. wegrutschen pog. → wegrücken

glej tudi wegrücken

I . wẹg|rücken GLAG. nepreh. glag. +sein

wegrücken

posuwać [dov. obl. posunąć ][lub odsuwać [dov. obl. odsunąć ]] się

mit dem Stuhl vom Kamin wegrücken

odsunąć się z krzesłem od kominka

II . wẹg|rücken GLAG. preh. glag.

wegrücken

odsuwać [dov. obl. odsunąć]

wegrücken

odstawiać [dov. obl. odstawić]

kannst du die Couch ein bisschen von der Wand wegrücken?

możesz odsunąć tapczan trochę od ściany?

wẹg|rasieren* GLAG. preh. glag.

wegrasieren Bart:

wegrasieren

zgolić

sich daj. etw wegrasieren

zgolić sobie coś

herụm|reisen GLAG. nepreh. glag. +sein

in der Welt/in Ägypten herumreisen

podróżować po świecie/Egipcie

e̱i̱n|kreisen GLAG. preh. glag.

1. einkreisen (kennzeichnen):

einkreisen Zahl, Wort, Stelle

zakreślać [dov. obl. zakreślić]

etw rot einkreisen

zakreślić coś na czerwono

2. einkreisen (umschließen, umringen):

einkreisen Person, Tier

otaczać [dov. obl. otoczyć]

wir sind eingekreist

jesteśmy otoczeni

3. einkreisen (eingrenzen):

einkreisen Problem, Thema

ograniczać [dov. obl. ograniczyć]

einkreisen Problem, Thema

zawężać [dov. obl. zawęzić]

eine Frage immer mehr einkreisen

zawężać coraz bardziej pytanie