Prevodi za „Krusch“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

krucho [kruxo] PRISL.

jest z nią krucho

es steht schlecht um sie

jest z nią krucho

mit ihr [o. um sie] ist es schlecht bestellt

krucho u niego z pieniędzmi/czasem

finanziell/zeitlich sieht es bei ihm mies [o. schlecht] aus

krucho u niego z pieniędzmi/czasem

er ist knapp bei Kasse pog. /er hat wenig Zeit

kruchy [kruxɨ] PRID.

1. kruchy (łamliwy):

kruchy lód, skała

brüchig

kruchy wafle

knusprig

2. kruchy (delikatny):

kruchy mięso

mürbe

kruchy mięso

zart

kruche ciasto

Mürbeteig m. spol

3. kruchy fig. (wątły, nietrwały):

kruchy szczęście

vergänglich

kruchy szczęście

flüchtig

kruchy zdrowie

zart

kruchy zdrowie

schwach

krach <rod. ‑u, mn. ‑y> [krax] SAM. m. spol

1. krach EKON:

krach

Krach m. spol

krach giełdowy/finansowy

Börsen-/Finanzkrach m. spol

2. krach fig. (klęska):

krach

Scheitern sr. spol

krach

Fiasko sr. spol

okruch <rod. ‑a [lub ‑u], mn. ‑y> [okrux] SAM. m. spol

1. okruch pog. (kawałek czegoś):

okruch

Bruchstück sr. spol

okruch

Brocken m. spol

okruch

Krümel m. spol

okruchy ciastek

Kekskrümel m. spol mn.

okruchy z pańskiego stołu ur. jez.

von jdm verschmähte Reste

żywić się okruchami z czyjegoś stołu

von Überresten leben

2. okruch fig. ur. jez. (najmniejsza część):

okruchy miłości/łaski

ein Hauch m. spol Liebe/Gnade

okruchy prawdy

ein Körnchen sr. spol [o. ein Funke m. spol ] Wahrheit

okruchy wspomnień

Erinnerungsfetzen m. spol mn.

okruchy pamięci

Bruchstücke ntpl der Erinnerung

3. okruch fig. ur. jez. LIT.:

okruch

Fragment sr. spol

okruch

Bruchstück sr. spol

okruchy literackie

literarische Bruchstücke

kruszec <rod. ‑szcu, mn. ‑szce> [kruʃets] SAM. m. spol

kruszec

Erz sr. spol

kruszec

Metall sr. spol

szlachetny kruszec

Edelmetall[erz] sr. spol

I . kruszyć <‑szy; pret. krusz> [kruʃɨtɕ] GLAG. preh. glag.

1. kruszyć < dov. obl. po‑> (łamać na drobne kawałki):

kruszyć chleb

[zer]bröckeln

kruszyć chleb

zerkrümeln

2. kruszyć < dov. obl. s‑> (rozkruszać):

kruszyć skałę

zerbröckeln lassen

II . kruszyć <‑szy; pret. krusz> [kruʃɨtɕ] GLAG. povr. glag.

1. kruszyć < dov. obl. po‑>:

kruszyć (łamać) (chleb)

bröseln

kruszyć (łamać) (chleb)

bröckeln

2. kruszyć:

kruszyć (rozpadać się) (skała)

zerbröckeln

kruszyć (rozpadać się) (skała)

zerfallen

kruszon <rod. ‑u, mn. ‑y> [kruʃon] SAM. m. spol GASTR.

kruszon (alkohol)

weinhaltige Limonade ž. spol

napić się kruszonu

weinhaltige Limonade trinken

kruszeć <‑eje; dov. obl. s‑> [kruʃetɕ] GLAG. nepreh. glag.

kruszeć (mur)

brüchig werden

kruszeć (mur)

zerbröckeln

kruszeć (mięso)

mürbe werden

kruchta <rod. ‑ty, mn. ‑ty> [kruxta] SAM. ž. spol (w kościele)

kruchta

Vorhalle ž. spol