Prevodi za „Possiamo“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

I . posiać <‑eje> [poɕatɕ]

posiać dov. obl. od siać

II . posiać <‑eje> [poɕatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. pog. (zgubić)

posiać rękawiczki, torebkę

verschlampen slabš. pog.

glej tudi siać

I . siać <sieje; pret. siej> [ɕatɕ] GLAG. preh. glag.

1. siać (rzucać ziarno):

siać

säen

głupich nie sieją, sami się rodzą preg.

die Dummen m. spol mn. werden nicht gesät, sie wachsen von selbst (man trifft häufiger dumme als kluge Menschen)

kto wiatr sieje, zbiera burzę preg.

wer Wind sät, wird Sturm ernten preg.

2. siać fig. (szerzyć):

siać grozę, strach

verbreiten

siać panikę

auslösen

siać nienawiść

säen

siać nienawiść

schüren

siać zamęt, niepokój

stiften

II . siać <sieje; pret. siej> [ɕatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog. (zgubić coś)

siać

verlieren

siać

liegenlassen

posiał gdzieś parasol

er hat irgendwo seinen Schirm liegenlassen

possać [possatɕ]

possać dov. obl. od ssać

glej tudi ssać

ssać <ssie; pret. ssij> [ssatɕ] GLAG. preh. glag.

1. ssać (pić z):

ssać pierś

saugen

pokorne cielę dwie matki ssie preg.

Demut ž. spol lohnt mehr als Übermut m. spol

2. ssać (rozpuszczać w ustach):

ssać cukierek, pastylkę

lutschen

3. ssać TEH.:

ssać

ansaugen

ssać

absaugen

I . posiusiać <‑ia> [poɕuɕatɕ]

posiusiać dov. obl. od siusiać

II . posiusiać <‑ia> [poɕuɕatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl.

posiusiać pog.:

posiusiać

sich tož. bepinkeln pog.

fraza:

posiusiać się ze śmiechu

sich daj. vor Lachen in die Hosen machen pog.

glej tudi siusiać

siusiać <‑ia; dov. obl. na‑> [ɕuɕatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog.

siusiać

pinkeln pog.

siusiać

pieseln pog.

posiąść [poɕow̃ɕtɕ]

posiąść dov. obl. od posiadać

glej tudi posiadać

I . posiadać <‑da> [poɕadatɕ] GLAG. preh. glag.

1. posiadać (być właścicielem):

posiadać działkę, majątek

besitzen

posiadać działkę, majątek

haben

2. posiadać pog. (mieć):

posiadać właściwości

haben

3. posiadać < dov. obl. posiąść> (opanowywać):

posiadać tajniki, umiejętności

beherrschen

posiadać tajniki, umiejętności

sich daj. aneignen

posiadać rozległą wiedzę

über ein umfangreiches Wissen verfügen

II . posiadać <‑da> [poɕadatɕ] GLAG. povr. glag.

nie posiadać się z oburzenia/radości

vor Wut/Freude [ganz] außer sich sein

I . posiadać <‑da> [poɕadatɕ] GLAG. preh. glag.

1. posiadać (być właścicielem):

posiadać działkę, majątek

besitzen

posiadać działkę, majątek

haben

2. posiadać pog. (mieć):

posiadać właściwości

haben

3. posiadać < dov. obl. posiąść> (opanowywać):

posiadać tajniki, umiejętności

beherrschen

posiadać tajniki, umiejętności

sich daj. aneignen

posiadać rozległą wiedzę

über ein umfangreiches Wissen verfügen

II . posiadać <‑da> [poɕadatɕ] GLAG. povr. glag.

nie posiadać się z oburzenia/radości

vor Wut/Freude [ganz] außer sich sein

posiadłość <rod. ‑ści, mn. ‑ści> [poɕadwoɕtɕ] SAM. ž. spol ur. jez. (posesja)

posiadłość

Besitztum sr. spol

posiadłość

Liegenschaft ž. spol

posiadłość ziemska

Gut sr. spol

posada <rod. ‑dy, mn. ‑dy> [posada] SAM. ž. spol

posada

[Arbeits]stelle ž. spol

posada

Arbeitsplatz m. spol

wolna posada

freie [Arbeits]stelle

wolna posada

offene Stelle

objąć posadę

eine Arbeitsstelle annehmen

urzędnicza posada

Beamtenstelle ž. spol

fraza:

chwiać się [lub drżeć] w posadach

in seinen [o. bis in seine] Grundfesten erschüttert werden

posag <rod. ‑u, mn. ‑i> [posak] SAM. m. spol ur. jez.

posag

Aussteuer ž. spol

posag

Mitgift ž. spol przest

ożenić się dla posagu

wegen der Aussteuer heiraten

fraza:

wnieść coś w posagu przest

etw als Mitgift einbringen

łowca posagów

Mitgiftjäger m. spol

posiew <rod. ‑u, brez mn. > [poɕef] SAM. m. spol

1. posiew BIOL. (badanie drobnoustrojów):

posiew

Saat ž. spol

2. posiew AGR.:

posiew

Saat ž. spol

posiew

Aussaat ž. spol

3. posiew fig. ur. jez.:

posiew

Saat ž. spol

I . posłać [poswatɕ]

posłać dov. obl. od posyłać

II . posłać [poswatɕ]

posłać dov. obl. od słać

glej tudi słać , słać , posyłać

I . słać² <ściele; pret. ściel> [swatɕ] GLAG. preh. glag.

słać łóżko:

słać

machen

II . słać² <ściele; pret. ściel> [swatɕ] GLAG. povr. glag.

słać (rozpościerać się):

słać

sich tož. ausbreiten

fraza:

trup się ściele gęsto

Leichenfelder ntpl breiten sich aus

słać¹ <śle; pret. ślij> [swatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

słać osobę

entsenden ur. jez.

słać spojrzenia, uśmiechy

schicken

słać list

senden

słać list

schicken

posyłać <‑ła; dov. obl. posłać> [posɨwatɕ] GLAG. preh. glag.

1. posyłać (wyprawiać):

posyłać

[hin]schicken

posyłać

losschicken pog.

posłać kogoś po zakupy

jdn einkaufen schicken

posyłać kogoś do szkoły

jdn zur Schule schicken

posłać kogoś do szpitala

jdn ins Krankenhaus schicken

posłać kogoś na urlop/emeryturę

jdn in Urlaub/Rente schicken

posłać coś do lamusa ur. jez.

etw als veraltet verwerfen

posłać kogoś do diabła pog.

jdn zum Teufel [o. Kukuck] schicken pog.

posłać kogoś na śmierć

jdn in den Tod schicken

gdzie diabeł nie może, tam babę pośle preg.

wo der Teufel m. spol nicht hinmag [o. hinkann] , schickt er ein altes Weib preg.

2. posyłać (wysyłać):

posyłać list, paczkę

[hin]schicken

posyłać pozdrowienia, życzenia

[über]senden

posyłać komuś całusa

jdm eine Kusshand zuwerfen

posyłać komuś spojrzenie/uśmiech

jdm einen Blick/ein Lächeln schenken ur. jez.

3. posyłać pog. piłkę, strzałę:

posyłać

platzieren

posłać piłkę do bramki

den Ball ins Tor jagen [o. platzieren]

posmak <rod. ‑u, brez mn. > [posmak] SAM. m. spol t. fig.

posmak

Nachgeschmack m. spol t. fig.

posmak

Beigeschmack m. spol t. fig.

słony posmak

ein salziger Nachgeschmack

przykry posmak fig.

unangenehmer Nachgeschmack fig.

mieć posmak skandalu fig.

den Beigeschmack eines Skandals haben fig.

posoka <rod. ‑ki, brez mn. > [posoka] SAM. ž. spol

posoka

jagdkundliche Einteilung für Wildblut, umfasst das Blut des Großwilds

I . pospać <pośpi> [pospatɕ]

pospać dov. obl. od spać

II . pospać <pośpi> [pospatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. pog. (wiele osób)

pospać

einschlafen

wszyscy goście już się pospali

alle Gäste m. spol mn. waren bereits eingeschlafen [o. schliefen bereits ein Weilchen]

glej tudi spać

spać <śpi; pret. śpij> [spatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. spać (być pogrążonym we śnie):

spać

schlafen

spać

schlummern ur. jez.

iść spać

schlafen gehen

chce mi się spać

ich möchte schlafen

chce mi się spać

die Augen ntpl fallen mir zu fig.

licho [lub złe] nie śpi

Gefahr ž. spol [o. Unglück sr. spol ] lauert überall

to mi nie daje spać

das lässt mich nicht schlafen [o. los]

kto śpi, nie grzeszy preg.

wer schläft, sündigt nicht preg.

2. spać (mieć stosunek seksualny):

spać z kimś

mit jdm schlafen

postać¹ <rod. ‑aci, mn. ‑acie [lub ‑aci]> [postatɕ] SAM. ž. spol

1. postać (forma: energii):

postać

Form ž. spol

postać

Gestalt ž. spol

w postaci [lub pod postacią] czegoś

in Form [o. Gestalt] von etw

pod różnymi postaciami

in verschiedenen Formen

przyjmować postać

eine Gestalt annehmen

to zmienia postać rzeczy

das ändert die Sache [o. Sachlage]

2. postać (sylwetka):

postać

Gestalt ž. spol

postać

Erscheinung ž. spol

postać kobieca

Frauengestalt ž. spol

3. postać:

postać (osoba)

Person ž. spol

postać (osobistość)

Persönlichkeit ž. spol

czołowa postać

eine führende Persönlichkeit

4. postać (w utworze literackim):

postać

Figur ž. spol

postać

Gestalt ž. spol

poszum <rod. ‑u, mn. ‑y> [poʃum] SAM. m. spol

poszum

Rauschen sr. spol

poszum

Summen sr. spol

poszum wiatru

das Rauschen des Windes