Prevodi za „Zamiaceae“ v slovarju poljsko » nemški

zamiatać <‑ta; dov. obl. zamieść> [zamjatatɕ] GLAG. preh. glag.

zamiatać

[aus]fegen

zamiatać

[aus]kehren

zamilczać <‑cza> [zamiltʃatɕ], zamilczeć [zamiltʃetɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

zamilczać

verschweigen

lepiej zamilczeć o tej historii

es ist besser, diese Geschichte zu verschweigen

zamilcz!

schweig!

zamiauczeć [zamjawtʃetɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. (kot)

zamiauczeć

miauen

zamiatacz(ka) <rod. ‑a, mn. ‑e> [zamjatatʃ] SAM. m. spol(ž. spol)

zamiatacz ulic

Straßenkehrer(in) m. spol (ž. spol)

I . zamieniać <‑ia> [zamjeɲatɕ], zamienić [zamjeɲitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. zamieniać (wymieniać):

zamieniać

austauschen

zamieniać

[um]tauschen

zamieniać coś na coś

etw gegen etw umtauschen

zamienić z kimś parę słów

mit jdm ein paar Worte wechseln

2. zamieniać (zmieniać):

zamieniać

verwandeln

zamieniać

verändern

zamieniać kogoś/coś w coś

jdn/etw in etw tož. verwandeln

zamienił stryjek siekierkę na kijek preg., zamienić byka na indyka preg.

einen schlechten Tausch [o. ein schlechtes Geschäft] machen

II . zamieniać <‑ia> [zamjeɲatɕ], zamienić [zamjeɲitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

1. zamieniać (dokonywać wymiany):

zamieniać się czymś [lub na coś]

etw gegen etw [ein]tauschen

zamieniać się z kimś miejscami [lub na miejsca]

mit jdm die Plätze tauschen

2. zamieniać (zmieniać się):

zamienić się w kogoś/coś

sich tož. in jdn/etw tož. verwandeln

zamieniam się w słuch

ich bin ganz Ohr

zamierać <‑ra; dov. obl. zamrzeć> [zamjeratɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. zamierać:

zamierać (cichnąć)

ersterben ur. jez.

zamierać (dźwięk, głos)

verklingen

zamierać (dźwięk, głos)

verhallen

2. zamierać:

zamierać (nieruchomieć) (człowiek)

erstarren

zamarł z przerażenia

er erstarrte vor Schreck[en]

3. zamierać:

zamierać (ustawać)

stocken

zamierać (ustawać)

zum Stillstand kommen

zamierać (życie gospodarcze)

zum Erliegen kommen

4. zamierać:

zamierać (umierać) (żywe organizmy)

eingehen

zamierać (umierać) (żywe organizmy)

sterben

zamiennie [zamjeɲɲe] PRISL.

zamiennie

wechselweise

używać zamiennie

wechselweise verwenden

I . zamierzać <‑rza; dov. obl. zamierzyć> [zamjeʒatɕ] več. nedov. obl. GLAG. preh. glag.

zamierzać

beabsichtigen

zamierzać

vorhaben

zamierzać coś zrobić

beabsichtigen [o. die Absicht haben] , etw zu tun

II . zamierzać <‑rza; dov. obl. zamierzyć> [zamjeʒatɕ] GLAG. povr. glag.

zamierzać

[zum Schlag] ausholen

zamierzać się na kogoś

die Hand gegen jdn erheben

zamieszać <‑sza> [zamjeʃatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. zamieszać (mieszać):

zamieszać

umrühren

2. zamieszać (wmieszać coś/kogoś):

zamieszać

verwickeln

być w coś zamieszanym

in etw tož. verwickelt sein

zamigotać [zamigotatɕ]

zamigotać dov. obl. od migotać

glej tudi migotać

migotać <‑ocze; dov. obl. za‑> [migotatɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

migotać (gwiazdy)

flimmern

migotać (płomień)

flackern

migotać na ekranie

über den Bildschirm flimmern

zaminować [zaminovatɕ]

zaminować dov. obl. od minować

glej tudi minować

minować <‑nuje; dov. obl. za‑> [minovatɕ] GLAG. preh. glag.

1. minować VOJ.:

minować

Minen legen

zaminować

verminen

minować teren

Gelände verminen

2. minować ZOOL.:

minować (drążyć) (larwy)

minieren

gąsienice minują liście

die Raupen ž. spol mn. minieren in den Blättern

zamierzenie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zamjeʒeɲe] SAM. sr. spol nav. v mn. ur. jez.

zamierzenie

Absicht ž. spol

zamierzenie

Vorhaben sr. spol

zamiatarka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [zamjatarka] SAM. ž. spol TEH.

zamiatarka

Kehrmaschine ž. spol

I . zamieszkać <‑ka> [zamjeʃkatɕ]

zamieszkać dov. obl. od zamieszkiwać

II . zamieszkać <‑ka> [zamjeʃkatɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. fig. ur. jez. (uczucia)

zamieszkać

sich tož. festsetzen

smutek zamieszkał w mym sercu

Traurigkeit ž. spol hat sich in meinem Herzen festgesetzt

glej tudi zamieszkiwać

I . zamieszkiwać <‑kuje> [zamjeʃkivatɕ] GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

zamieszkiwać (mieć siedlisko) (ludzie)

sich tož. niederlassen

zamieszkiwać (mieć siedlisko) (ludzie)

einziehen

zamieszkiwać (zwierzęta)

sich tož. ansiedeln

II . zamieszkiwać <‑kuje dov. obl. zamieszkać> [zamjeʃkivatɕ] preh. glag. ur. jez. (wprowadzić się)

zamieszkiwać coś

etw bewohnen

zamieszkiwać coś

in etw daj. wohnen

zamiłowany [zamiwovanɨ] PRID. ur. jez.

zamiłowany zbieracz:

zamiłowany

passioniert